Nu alle sportevenementen nationaal, regionaal en wereldwijd stilliggen vanwege de Covid-19 pandemie, is het een hele uitdaging voor sporters om in een goede conditie te blijven. Zelfs voor topsporters uit gerenommeerde competities valt het niet mee om gedisciplineerd te blijven trainen, terwijl de hervatting van de competitie niet in zicht is. Surinamers zijn hierop geen uitzondering. De nationale voetbalploeg was goed op dreef om Suriname in de regio weer zichtbaar te maken. Er kon stilletjes gehoopt worden op oefeninterlands tegen de regionale reuzen en zelfs van een oefenpot tegen Oranje werd er reeds gedroomd.

De prestaties van de huidige bondscoach tijdens zijn eerste aanstelling waren ronduit teleurstellend, vanwege de omstandigheid dat hij niet in Suriname verbleef en dus niet geregeld voor de groep kon staan. Velen waren erg sceptisch toen bondsvoorzitter Krishnadath na een avontuur met Roberto Godeken, weer met Gorré op de proppen kwam. De kritiek en hier en daar onaardige uitspraken, bleven dan ook niet uit. Krishnadath toonde zich de baas en ging alle kritiek ten spijt, vastberaden met Gorré in zee. Gorré op zijn beurt liet zich niet afschrikken door de vijandigheid van een groot deel van de oefenmeesters en begon onverschrokken aan zijn tweede missie.

Gorré heeft uit zijn fouten geleerd en heeft nu een totaal andere aanpak, waarbij hij en zijn gezin offers brengen om het beoogde resultaat te halen. De offers zijn niet vergeefs gebleken, want Natio plaatste zich voor de 21e editie van de Goldcup. Daarmee snoerde hij zijn criticasters de mond. De bondscoach heeft eerder laten doorschemeren dat het niet onmogelijk is voor Natio om met de eer te strijken op de Goldcup. Ook kwalificatie voor de volgende wereldkampioenschappen behoort plots tot de mogelijkheden. Hiervoor zullen wel professionals met Surinaamse roots die in grote buitenlandse competities actief zijn, erbij gehaald worden om Natio te versterken. Gorré heeft getoond een goede klik te hebben met de huidige spelersgroep , zijn staf en met degenen die zullen aansluiten.

Te midden van de grote sportdroogte, zit zijn contract er echter haast op en moet Suriname proberen om deze grote zoon te behouden voor het nationale voetbal.  Volgens de voorzitter van de Surinaamse Voetbal Bond, is hem er alles aan gelegen om Gorré te behouden als bondscoach. Krishnadath is zich er wel van bewust dat het meer financiële inspanningen zal vergen om Gorré aan boord te houden, maar geeft aan dat de hoogte afhankelijk is van wat de bond kan ophoesten. Dit standpunt valt zeer toe te juichen, omdat Gorré dan kan voortborduren op de ingeslagen weg. De samenleving moet echter wel beseffen dat succes een prijs heeft. Bedrijven die vaak willen meeliften op het succes van sporters, zullen moeten bijdragen om te helpen de offers die Gorré en zijn gezin hebben gebracht, te compenseren.

Mireille Hoepel