Met elke nieuwe regering komen ook nieuwe namen en functies. Minister Melvin Bouva wijzigde de benaming Buitenlandse Zaken, Internationale Business en Internationale Samenwerking naar Buitenlandse Zaken, Internationale Handel & Samenwerking. BIBIS werd BIS – en dat is niet mis. Maar terwijl de een het Engels schrapt, introduceert het Kabinet van de President doodleuk de titel Chief of Staff.

Sergio Akiemboto verruilde zijn Assemblee-zetel voor deze nieuwe topfunctie en werd boven de directeuren van het Kabinet geplaatst. Veel bevoegdheden en taken – niet erg, zolang die binnen de wet blijven. En daar wringt het. In een presidentieel besluit staat zwart op wit dat de Chief of Staff tekeningsbevoegdheid krijgt voor personeelsmissives. Tot nu toe was dat voorbehouden aan president en vicepresident. In het besluit staat zelfs drie keer dat de Chief of Staff mag tekenen voor aanstelling, bevordering en ontslag van landsdienaren.


Iedereen die de Personeelswet kent, fronst de wenkbrauwen. Artikel 3 is helder: bevoegd gezag zijn de president, de ministers en besturen van rechtspersonen die bij wet zijn aangewezen. Een Chief of Staff is géén rechtspersoon. Punt.
Het gaat niet om titels of modern klinkende functies – die kunnen best. Maar in een rechtsstaat vloeien bevoegdheden uit de wet, niet uit functieomschrijvingen. Als bevoegdheden buiten de wettelijke kaders worden toegekend, wordt de rechtsstaat uitgehold.

Waarom dan toch deze constructie? Is de algemeen directeur Bestuurlijke en Administratieve Aangelegenheden op het Kabinet niet voldoende? Of gaat het om het binnenhalen van een ministers­salaris met emolumenten? Bestuur draait om transparantie; openbaarheid begint bij helder uitleggen hoe besluiten tot stand komen. Zolang dat uitblijft, holt het vertrouwen in de politiek verder uit.

Dit presidentieel besluit moet worden ingetrokken of gecorrigeerd en juridisch getoetst worden door deskundigen die hun vak kennen én kritisch zijn. Transparantie is geen slogan, maar procedure, een levenshouding. Begin daarmee want woorden moeten in daden worden omgezet. Een land bestuur je met wetten, niet met jobtitels en bevoegdheden die niet gebaseerd zijn op de wet. Foute besluiten hebben juridische consequenties. 

Nita Ramcharan