Collectieve Beschikking De auteur mr. Chas Mijnals stelt in bovengenoemd
artikel dat gronduitgifte middels een algemene beschikking ook in handen van notarissen is gelegd. Er is echter geen sprake van een beschikking welke de
bevoegdheid van gronduitgifte geeft aan notarissen, maar van een beschikking die
toestemming geeft aan notarissen voor
algehele overdrachten van erfpacht- of grondhuurrecht aan de titelgerechtigden die vóór 1 januari 2023 een daartoe strekkend verzoek hebben ingediend. Het is ook niet de eerste keer dat een soortgelijke beschikking is uitgegeven door GBB. Deze beschikking dient juist als oplossing voor verzoeken die legio aantal jaren zijn blijven liggen. Met klem wordt gesteld dat niet aan de wettelijke bevoegdheden van de minister is getornd en dat de notarissen geen enkele bevoegdheid tot gronduitgifte hebben gekregen.
Kabinet van de President (KvP)Sinds 1996 kent de Republiek Suriname een KvP ‘ten behoeve van de grondwettelijke taken van de president, als zijnde het orgaan bij wie de uitvoerende macht berust (artikel 109 Grondwet). Het doel van het KvP is: de President zo optimaal mogelijk te ondersteunen op administratief, bestuurlijk en beleidsgebied, opdat de doelstellingen van het regeringsbeleid zo effectief mogelijk worden bereikt en de presidentiële verplichtingen zo efficiënt mogelijk worden nagekomen.
Door mr. Mijnals wordt op denigrerende wijze over het KvP gesproken alsof deze gronduitgifte in handen zou leggen van notarissen. Deze opmerking raakt kant noch wal.
KvP ondersteunt slechts de President in zijn bevoegdheid als orgaan dat de uiteindelijke verantwoordelijkheid draagt voor het regeerbeleid. Hieronder vallen ook grondbeleid en gronduitgifte.
Krachtens artikel 110 lid g van de Grondwet is de President bevoegd tot het schorsen van besluiten van de Raad van Ministers en van Ministers.
Gezien het feit dat er de afgelopen periode heel veel verkeerd gegaan is op het gebied van gronduitigifte, is de President nu meer dan ooit genoodzaakt om maatregelen te treffen om te waken over de belangen van de gerechtigden tot de grond die soms vertrapt dreigen te worden.
Is de minister de enige bevoegde om te beschikken over domeingrond?Mr. Mijnals stelt dat artikel 1 DUD alleen de minister van GBB de bevoegdheid geeft om over domeingrond te beschikken. Dit is niet geheel juist, omdat artikel 13 lid 1 DUD stelt dat de minister bevoegd is
met toestemming van de Regering domeingrond in eigendom over te dragen. Er is dus in het kader van gronduitgifte duidelijk een plaats ingeruimd voor de Regering bestaande uit de President en de Raad van Ministers. Van deze bevoegdheid maakt de President als Regeringsleider op rechtmatige wijze gebruik.
SpeculatieOok vanwege het feit dat grote lappen grond aan speculanten worden afgestaan die deze doorverkopen, is het van belang dat het grondbeleid wordt aangescherpt. De stelling dat de prijs per vierkante meter grond in Suriname hoger ligt dan in Nederland kan met een simpele zoekopdracht op Google worden tegengesproken. Kort voorbeeld: een appartement van 70-80 m2 kost in Amsterdam ongeveer € 500.000,--. Voor dit bedrag kan men een luxueuze villa aan de Surinamerivier met grote tuin kopen.
Overlijden grondhuurderIn de publicatie van het KvP is nimmer geschreven over het overlijden van de grondhuurder. Dat er ten onrechte wordt gesproken over overdracht instede van overgang, slaat dus nergens op. Het gaat er immers voor alle duidelijkheid om dat er een collectieve beschikking is uitgekomen die betrekking heeft op de verzoeken gedaan voor overdrachten van het recht van erfpacht en grondhuur, welke verzoeken reeds jaren zijn blijven liggen.
In het belang van de voorlichting naar het publiek toe is het wel goed op te merken dat bij het overlijden van een grondhuurder inderdaad door de notarissen aanbevolen wordt om een akte scheiding en deling te maken. Dit in navolging van mr. dr. C.A. Kraan in zijn boek ‘De uitgifte van domeingrond in Suriname’. Artikel 16 DUD spreekt van het aanwijzen binnen 18 maanden van iemand op wie het recht van grondhuur overgaat. Deze formulering kan aanleiding geven tot allerlei problemen die door Kraan worden beschreven. De keuze van het notariaat voor een akte scheiding en deling is dus het dienen van de
rechtszekerheid.
Ik moet toegeven dat het bericht d.d. 11 augustus afkomstig van het KvP tot verwarring aanleiding kan geven. Daarom wordt benadrukt dat het in deze voornamelijk gaat om overdrachten binnen de familie waarvoor toestemming is aangevraagd. Ik moet mij daarbij haasten en duidelijk aangeven dat de huidige collectieve beschikking slechts de ruimte biedt om algehele overdrachten te doen. In de praktijk bestaat echter ook behoefte van deeloverdrachten. Daarom hoop ik dat de Regeringsraad het voorstel hierover zal goedkeuren.
Ragini Dhanes MICL LL.B.