Huizen staan aan de rand van een klif, waarvan delen door erosie verdwenen zijn. De centrale en zuidelijke kustlijn van Chili kampen met erosie, waardoor binnen tien jaar minstens tien stranden zouden kunnen verdwijnen, aldus een team wetenschappers in Puerto Saavedra, Chili. (Foto: Reuters)
Minstens tien stranden langs de centrale en zuidelijke kust van Chili dreigen binnen een decennium volledig te verdwijnen als gevolg van versnelde kustafslag. Dat waarschuwt een team wetenschappers van de Universidad Católica, die erosie op tientallen locaties langs de duizenden kilometers lange Pacifische kustlijn van het Zuid-Amerikaanse land bestudeert.

"Het zal erg moeilijk zijn voor deze stranden om de komende tien jaar te overleven," zegt Carolina Martínez, directeur van het Kustobservatorium van de universiteit, in een interview vanaf het strand van Reñaca, nabij de populaire kuststad Viña del Mar.

Haar team volgt de ontwikkelingen op 67 stranden en concludeert dat 86% daarvan gestaag kleiner wordt — zelfs in de lente en zomer, wanneer stranden zich normaal gesproken herstellen. Vooral tien stranden met al ernstige erosie in 2023 verliezen nu in een versneld tempo land; in sommige gevallen is de snelheid verdubbeld.

Volgens Martínez zijn zowel natuurlijke als menselijke factoren verantwoordelijk. Ze wijst op de stijgende zeespiegel, hevige en frequente golven als gevolg van klimaatverandering, plotselinge stortregens en hittegolven. Daarnaast speelt ook menselijke activiteit een rol, zoals ongecontroleerde verstedelijking en het achteruitgaan van rivierbekkens die normaal zand aanvoeren naar de kust.

In Puerto Saavedra, in de zuidelijke regio Araucanía, hebben stormvloeden gaten geslagen in wegen en kliffen, waardoor bepaalde gemeenschappen zijn afgesneden van de buitenwereld. Ook de bossen lijden: het zoute zeewater tast de vegetatie aan.

"We zien kliffen en zandstranden zich in hoog tempo terugtrekken," aldus Martínez.

Lokale ondernemers ondervinden al directe gevolgen. "Vorig jaar was rampzalig … het strand was weg," zegt María Harris, eigenares van een restaurant aan zee in Valparaíso. "Er was geen ruimte meer tussen ons en de zee."

Ondanks de waarschuwingssignalen wordt er nog steeds gebouwd langs de kustlijn, vaak nabij kwetsbare duinen en wetlands. Martínez benadrukt dat de gevolgen niet alleen ecologisch zijn: "We schuiven de kosten van deze rampen af op mensen – vissers, kustgemeenschappen en de toeristische sector."