Als een staatsbedrijf zoals SLM geen winst maakt en geld moet bedelen bij de Staat, dan schaadt dat veel andere bedrijven die niet regelmatig betaald krijgen, omdat ze NIET WETEN hoe ze winst moeten maken met luchttransport, zoals de andere 90%. Wij begrijpen dat Pengel Airport miljoenen US dollars moet krijgen van de SLM, het schaadt de luchthaven, die een beter geasfalteerd platform en mogelijk ook een gerenoveerde landingsbaan nodig heeft.
Nu heeft de luchthaven actie ondernomen om een deel van het geld terug te vorderen, zodat het de juiste diensten kan leveren. Kijk, Piarco Airport in Trinidad is hetzelfde, CAL (Caribbean Airlines) is US$ 5 miljoen schuldig aan de luchthaven. Dit is onacceptabel, alle staatsbedrijven moeten hun rekeningen op tijd betalen.
Slecht beheerde staatsbedrijven die geen winst maken en schulden hebben bij andere parastatale en particuliere bedrijven, moeten worden gedwongen tot privatisering. Sommige zoals SLM hebben jarenlang geen financiële overzichten opgesteld, waarschijnlijk verbergen ze grote schulden, die voortkomen uit het onvermogen om WINST te maken.
Het is tijd voor president Chan Santokhi om alle geldverslindende staatsbedrijven op de hoogte te stellen van het feit dat als ze hun bedrijf niet binnen 12 maanden op orde krijgen, ze geprivatiseerd of gesloten zullen worden. Dat geldt ook voor de SLM, dat naar verluidt US$ 80 miljoen aan schulden heeft, maar weet iemand wie de schuldeisers zijn? Zijn het echte schulden of valse facturen, contracten, aankopen die nooit echt zijn gedaan? We horen geen enkele schuldeiser die een schikking zoekt. Vreemd.
Het zou goed kunnen zijn, het is jaren geleden dat sommige van die schulden zijn opgebouwd, het opent de mogelijkheid om de schulden aan echte schuldeisers uit te betalen voor bijvoorbeeld 10 cent per US dollar, dat zou de schuld op slechts $ 8 miljoen brengen en nu kan SLM het huis opruimen en zich voorbereiden op een Joint Venture of 49% privatisering.
Zonder dat de schuld is verdwenen, zal SLM een ZOMBIE-luchtvaartmaatschappij blijven die "doodloopt" en nooit genoeg geld zal hebben om een vliegtuig te kopen, de vloot en het netwerk uit te breiden; gewoon een zware last voor Surinaamse belastingbetalers en lokale particuliere en andere staatsbedrijven. Laat je niet misleiden door het argument dat je SLM NODIG hebt, nee, sommigen willen het, maar laten we realistisch zijn, ALS SLM verdwijnt, zal KLM Amsterdam doen, en kan er met American Airlines en CAL voor Miami aan gewerkt worden, GOL voor Belem (indien nodig) en COPA kan je naar veel Noord-Amerikaanse steden brengen.
Ik zag dit met de ondergang van Air Jamaica, 22 jets, 2.500 werknemers verdwenen! Heel triest, en hetzelfde bij Malev in Hongarije, mislukte luchtvaartmaatschappijen gingen ten onder maar nieuwe luchtvaartmaatschappijen vulden snel de markt! De luchthavens floreren door de ondergang van waardeloze lokale luchtvaartmaatschappijen.
Het gaat om luchtverbindingen en er zijn veel kansen. Dus SLM zou een ultimatum moeten krijgen, verander je luchtvaartmaatschappij binnen 12 maanden of trek de stekker eruit! +/- US$ 1 miljard is sinds 1975 verloren gegaan en Surinam Airways heeft er NIETS voor teruggekregen, geen eigen vliegtuig, een klein netwerk, een slecht merk, tijd om de FLYING CLUB op te breken als de verliezen aanhouden.
President Santokhi zou moeten laten zien hoeveel geld SLM de afgelopen 5-10 jaar van de belastingbetalers heeft afgenomen, en laten we eens kijken hoeveel dat is, en beslissen of u de bedelaar wilt blijven betalen! Het is het geld van het volk, en Suriname heeft zijn eigen financiële problemen op andere gebieden, genoeg is genoeg, kijk wat het kost om een arme luchtvaartmaatschappij in leven te houden. Tijd voor herstructurering, privatisering van SLM of een sluiting! BWIA deed het in 2006, en van die slechte luchtvaartmaatschappij creëerde het Caribbean Airlines!
Het kan, wij hebben veel herstructureringen en privatiseringen in Europa en Afrika gedaan, het is tijd voor verandering. Wij staan tot uw beschikking om u te helpen dit allemaal te bereiken.
Tomas Chlumecky, Collingwood, Canada
Sonny Khoeblal, Paramaribo, Suriname