Boeren van Boven Suriname worden getraind in landbouw en bosbouw. De trainingen worden verzorgd door CELOS.
Door het ontbreken van informatie over nieuwe landbouwtechnieken, omarmen landbouwers van de dorpen van Brokopondo en Boven Suriname (Sipaliwini) de agroforestry of boslandbouw trainingen van het Centrum voor Landbouwkundig Onderzoek in Suriname (CELOS). Ze erkennen dat ze met de aangeleerde kennis en vaardigheden veel meer gewassen kunnen telen in dezelfde omtrek van hun kostgrond. Hierdoor kunnen de landbouwers hun productie verhogen en meer geld verdienen. Ook door het planten van bepaalde bomen dragen ze bij aan het tegengaan van klimatologische uitdagingen.

“Sommige mensen doen al aan agroforestry zonder dat ze het weten en dat is van belang voor het CELOS, om deze landbouw tastbaar te maken. We stimuleren deze groep en andere farmers, waardoor een spin-off ontstaat”, zegt Anwar Helstone, hoofd agrarische productie en trainingscoördinator van CELOS. Het instituut heeft onlangs in Brownsweg een driedaagse training verzorgd aan farmers en het gaat om theoretische en praktische sessies. Tijdens de theorie worden onder meer foto’s en filmpjes van boslandbouw aan de mensen getoond. 

Door het planten van bomen, die bekend zijn bij hen, in hun kostgronden, kunnen deze later vruchten dragen of ze kunnen deze gebruiken voor het maken van meubels. “We gaan daarna op het demonstratieveld van het CELOS om de technieken toe te passen door bijvoorbeeld een plantgat te maken op basis van een bepaald concept en ze leren ook hoe een aanplant te irrigeren”, zegt Helstone.

Dit trainingsprogramma is onderdeel van het Suriname Agriculture Market Acces Project (SAMAP), een initiatief van de regering, geleid door het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) in samenwerking met de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO). Het project wordt gefinancierd door de Europese Unie (EU). Het SAMAP beoogt om landbouwontwikkeling te bevorderen door concurrerende en veiligere productiepraktijken te verbeteren, dat uiteindelijk de toegang tot markten voor groenten, fruit, wortel- en knolgewas en niet-hout bosbijproducten zal verbeteren.

Nanci Jonathan van Pokigron is ingenomen met training, omdat meestal landbouwers van het binnenland worden vergeten en ze geen skills leren om de landbouw te verbeteren. Jonathan kan zich ook terugvinden in de zienswijze van CELOS over agroforestry. “Ik ga bomen planten voor gewassen die gevoelig zijn tegen de zon. Mi o prani swiet bontji”, voorspelt Jonathan. Wat haar aandacht extra heeft getrokken, is het maken van plantmateriaal. Zij heeft kennis gekregen hoe ze het maximale daaruit kan halen. “Wij deden het anders en kregen niet veel plantjes, maar ik heb nu geleerd om meer tayerblad en gember plantjes te maken. Ook plantte ik eerder de gewassen te ver van elkaar, maar ik weet dat deze ook dichtbij geplant kunnen worden”, zegt de landbouwer. Ze pleit ervoor dat deze trainingen regelmatig gegeven worden. “A landbouw o moro makkelijk en switi fu du”, zegt Jonathan.