Wanneer politici het voor het zeggen hebben...

Waarom weigeren sommige mensen een waarheid toe te geven waarvoor al 75 jaar overtuigend bewijs bestaat? Volgens de grote strateeg Sun Tzu bestaan er geen eerlijke generaals of politici. Wat is het alternatief?

Laten we eerst eens kijken naar het verschil tussen wetenschappers, filosofen en politici. Een wetenschapper zoekt in een donkere kamer naar een zwarte kat. Een filosoof zoekt in een donkere kamer naar een zwarte kat die er niet is. Een politicus zoekt in een donkere kamer naar een zwarte kat die er niet is en roept “Ik heb haar gevonden!”

Het doel heiligt de middelen en het doel van de politicus is niet de waarheid of het volksbelang, maar de persoonlijke belangen van een politieke makelaar en avonturier. Suriname zit vandaag de dag diep in de put, omdat het landsbelang nooit op de eerste plaats kwam. In een karikatuur van democratie zorgen valse beloften en raciale sentimenten voor een mandaat om ons land als een taart te verdelen. Als we geen andere oplossing vinden dan “power by bullet, ballot or wallet” vallen we regelrecht in de afgrond.

2500 jaar geleden zei Sun Tzu in ‘Art of War’ dat eerlijkheid rampzalig is voor overheersing en macht. “Oorlog is gebaseerd op misleiding!” Als je sterk bent, doe je zwak voor. Wanneer je je troepen verspreid, wek de indruk dat je ze concentreert. Gesimuleerde wanorde vereist perfecte discipline. Angst veinzen is de grootste dapperheid. Voed de arrogantie van de vijand. Bied de vijand een alternatief op de dood, en als hij de vluchtroute neemt, val dan aan!

Een eerlijke generaal verliest de oorlog en een eerlijke politicus, die het volk recht in de ogen kijkt, is een verrader die de partij schaadt door de vuile was buiten te hangen. Karl van Clausewitz plaatste beide onder dezelfde noemer. “Oorlog is slechts de voortzetting van politiek met andere middelen.”

De goeroe van de politici, Niccolò Machiavelli, legde uit dat wanneer de redenen voor een belofte ophouden te bestaan, voor de politicus de noodzaak verdwijnt om zich aan die belofte te houden. Een gevreesde politieke leider is machtiger dan een die geliefd is, want ontrouw in de liefde kan leiden tot een scheiding, maar ontrouw in intimidatie kan de dood betekenen.

De blessuretijd is nu voorbij voor Suriname! Moeten we de handdoek in de ring gooien in een land dat tot ontbinding kan overgaan of moeten we de handschoenen aantrekken? De grote ‘hebi’ van Suriname is het politieke systeem waarin corruptie de premie van de ‘democratie’ is, waardoor scepterzwaaiende politici ons land als privébezit verdelen.

Wanneer een dronken chauffeur de bus tussen ravijnranden door slingert, moeten de passagiers een manier vinden om achter het stuur te komen. Suriname heeft een ‘overhaul’ nodig, omdat het failliete politiek-economische systeem dat ons hele land in een onderwereld verandert, ons met 100% zekerheid (plus 25% voor onvoorzien) in een diep ravijn zal storten. Voortdurend kiezen voor het minste kwaad werkt niet, want het koudste plekje in de hel is geen oplossing.

Gaan we de moedige Kwamalasamutu-gemeenschap, die weet dat loyaliteit het tegenovergestelde is van democratie, navolgen om de failliete politieke partijen te weren? Zal de verkiezingskaravaan weer uw baby mogen optillen voor een foto of zegt u deze keer bij de poort dat de honden bijten? De grote vraag is: Zijn we klaar voor zo’n fundamentele ‘reset’ van ons huis?

Jongeren, millennials, professionals, wijze en eerlijke Srananuma en -man, de tijd is gekomen om, zonder wrok, revanchisme of geweld, wanhoop in een uitzichtloos land om te zetten in daadkracht voor een andere versie van Suriname. Alleen de morele reserves van ons land kunnen nog de architecten zijn van een metamorfose naar gehoorzaam bestuur dat geen ruimte laat voor persoonlijke ambitie of machtsmisbruik. In een democratie met roterende bestuurders zullen eerlijke en capabele personen met liefde voor ons land de opdrachten van het volk nauwgezet uitvoeren. Een eerste stap om het lot in eigen handen te nemen, is stoppen met luisteren naar corrupte politici, maar meezingen met Mi Kondre Tru, Redemption Song en Imagine.

Na zoveel verwoesting en moreel verval staan we voor onbekend terrein. Kracht puttend uit onze plicht aan de nieuwe generaties van Mama Sranan, zullen we met buitengewone wilskracht, vastberadenheid en creativiteit, grote obstakels moeten overwinnen, ook al hebben we geen blauwdruk. “Wandelaar er is geen weg, al lopend maak je de weg, en als je achteromkijkt, zie je het pad dat je nooit meer betreden zal.” In grote duisternis staat Suriname aan het begin van een moeilijke, maar mooie en dankbare reis die onze morele reserves samen kunnen en moeten ondernemen. Sranan sa wini!

Glenn Sankatsing