De regering praat al jaren over een lege staatskas, maar de waarheid is harder: het geld ís er, alleen wordt het niet opgehaald. Terwijl de economie langzaam herstelt, blijft de belastinginning zwak, verouderd en vol lekken. De staat laat letterlijk geld op straat liggen.

De grootste fout is niet het tekort, maar het gebrek aan structurele discipline om te innen wat wettelijk verschuldigd is. Veel bedrijven en particulieren betalen niet of nauwelijks, terwijl kleine ondernemers en loontrekkers wel braaf bijdragen. Dit creëert niet alleen een financieel probleem, maar ook een vertrouwenscrisis tussen burger en overheid.

Het is tijd dat de regering ophoudt met praten over bezuinigingen en begint met het innen van wat haar rechtmatig toekomt.

Actieplan: Hoe het wél kan
1. Digitalisering van het belastingsysteem
Implementeer een digitaal belastingportaal waar burgers en bedrijven hun aangiftes, betalingen en schulden realtime kunnen zien. Koppel dit systeem aan de Kamer van Koophandel, banken en douane, zodat belastingontwijking zichtbaar wordt. Automatiseer boetes bij laattijdige betaling, net zoals bij verkeersboetes.

2. Sterke controle en handhaving
Richt een Fiscale Handhavingsdienst op binnen de Belastingdienst met bevoegdheden om bedrijven te controleren, vooral grote importeurs en dienstverleners. Publiceer elk kwartaal een lijst van de top 100 grootste belastingbetalers en de top 100 wanbetalers - transparantie creëert druk. Werk samen met de politie en justitie om ernstige belastingfraude strafrechtelijk aan te pakken.

3. Personeel en training
Investeer in jonge, integere belastingambtenaren met moderne ICT-kennis. Maak het werk aantrekkelijker door bonussen te koppelen aan gerealiseerde inning. Zorg voor bescherming tegen politieke beïnvloeding, zodat ambtenaren durven optreden tegen machtige belastingontduikers.

4. Schuldinning en sanering
Start een nationale belastingamnestieperiode van zes maanden: wie zijn achterstand betaalt, krijgt kwijtschelding van boete of rente. Na die periode geldt een nul-tolerantiebeleid: niet betalen betekent automatische beslaglegging. Laat schulden direct invorderbaar worden via banken of loonbeslag.

5. Eerlijke verdeling en communicatie
Gebruik de extra inkomsten zichtbaar: betere ziekenhuizen, onderwijs en infrastructuur. Toon burgers waar hun geld naartoe gaat, zodat belastingbetalen weer zinvol voelt. Lanceer een publiekscampagne: “Betaal je deel, bouw mee aan Suriname.”

Conclusie: Discipline is de sleutel
De staatskas is niet leeg, ze is lek. En elke lekkende kas heeft geen nieuwe leningen nodig, maar een stevige hand om het gat te dichten. De tijd van vrijblijvendheid is voorbij. Suriname kan pas vooruit als iedereen - inclusief de machtigen - eerlijk bijdraagt.

De boodschap aan de regering is simpel: niet meer praten, maar innen.

Clayton Hiwat
Bachelor of Arts in de Journalistiek en rechtenstudent