In de toenmalige Weekkrant Suriname 1994 van wijlen Wilfrid Lionarons heb ik een poging gewaagd een discussie op gang te brengen met betrekking tot het reduceren van het aantal ministeries naar 8 of 9 (het zogenaamd ‘clusteren van ministeries’). Het artikel toen luidde: “Clustering ministeries wel haalbare kaart”.  Sindsdien is het woord ’clustering’ vaker in de mond genomen door politici e.a. Wat mij opviel was (en is) dat het begrip ‘clustering’ een andere connotatie heeft in Suriname: clustering betekent niets anders dan ‘samenvoegen’ ; samenvoegen van elementen met vergelijkbare kenmerken tot één geheel. In Suriname schijnt het een andere (vreemde) connotatie te hebben, en wel uitbreiding. Vreemd (..).

Historische context
De geschiedenis van ons land is gevormd door kolonialisme, slavernij en migratie. Na de onafhankelijkheid in 1975 ontstonden er verschillende politieke partijen, waarvan sommige zeer goed waren in het verwerven van politieke macht, maar vaak niet in staat om een duurzaam en efficiënt bestuur te creëren. De bureaucratie groeide, en met de uitbreiding van ministeries kwamen inefficiënties en overlappingen in beleid naar voren. In deze context is het huidig aantal van 17 ministeries een afspiegeling van een systeem dat niet langer effectief lijkt, maar eerder bureaucratisch en gefragmenteerd is. In de aanloop naar de verkiezingen van 2025 staat Suriname voor zware politieke en bestuurlijke uitdagingen. Momenteel kenmerken politieke- en economische instabiliteit het landschap. Economische fluctuaties en sociale onrust zijn aan de orde van de dag (het laatste is latent aanwezig en kan op elk moment naar boven komen drijven).

Momenteel is er een groeiende discussie over de efficiëntie van het bestuur en de werking van de overheid. Ons land telt momenteel 17 ministeries; een aantal dat, gezien het aantal inwoners van nog geen 650 duizend, als overdreven wordt beschouwd (en is). Deze situatie vraagt om herstructurering waarbij de mogelijkheid om het aantal ministeries te reduceren tot 9 meer aandacht krijgt. In deze bijdrage wil ik de noodzaak en de voordelen verkennen van een dergelijke reductie, met een focus op beleidsintegratie en bestuurlijke efficiëntie (zonder pretenties natuurlijk).

Het verminderen van het aantal ministeries in Suriname tot 9 biedt een kans om het politiek-bestuurlijke systeem te vernieuwen en te optimaliseren. Door ministeries te clusteren op basis van hun overlappende verantwoordelijkheden, kan de overheid de efficiëntie van beleidsvoering vergroten; de bureaucratie verminderen en de responsiviteit naar de bevolking verbeteren. Terwijl ons land zich voorbereidt op de verkiezingen van 2025, is het essentieel dat de nieuwe regering deze kwestie van bestuurlijke hervorming serieus aanpakt. De tijd is rijp voor verandering, niet alleen om de samenwerking tussen de verschillende overheidsinstanties te versterken, maar ook om het vertrouwen van de bevolking in de overheid te herwinnen. Door deze stap te zetten, kan Suriname zich positioneren voor een toekomst van duurzame ontwikkeling en politieke stabiliteit.

Huidige situatie en probleemstelling
In de huidige politieke setting van Suriname zijn veel ministeries op overlappende taken wat leidt tot redundante beleidsvoering en verwarring onder publieke diensten (voorbeelden té over).  Bij een bevolking die indrukken heeft van een zwak bestuur en politieke onvrede, is de roep om verandering sterker dan ooit. Het reduceren van het aantal ministeries kan niet alleen leiden tot een effectievere beleidsimplementatie, maar ook tot een verbeterde publieke perceptie van de overheid als een functionele en responsieve entiteit. In de bijlage zal ik een poging wagen dit te groeperen zonder pretenties.

Colvin Overdiep


Documenten: