Column: Talentherkenning en -begeleiding

“Het lijkt erop alsof in Suriname de verkeerde mensen aan sport doen”. Dit zei een heel goede vriend van mij enkele jaren geleden. Ik vroeg hem om zich nader te verklaren. Hij merkte op dat onze sporters over de hele linie te kort zijn. Volleyballers, basketballers en ook voetballers van Suriname moeten het qua lengte altijd afleggen tegen hun buitenlandse rivalen. Net enkele hebben een goede lengte, maar missen aan de andere kant de spiermassa, waardoor Surinaamse teams, ondanks de aanwezige vaardigheden bij de sporters, over het algemeen aan het kortste eind trekken, aldus de misnoegde sportliefhebber. Helaas moest ik hem gelijk geven. Echter, merkte ik wel op dat we waardering moeten opbrengen voor deze sporters die zich extra moeten inzetten om hun gebrek aan lengte te compenseren met een goede techniek.

Het is waar dat je een tekort aan lengte kan compenseren met een goede techniek, maar dan moet je wel heel veel trainingsuren maken, hetgeen niet altijd mogelijk is omdat we hier niet aan beroepssport doen. De manier waarop mensen beginnen met een bepaalde tak van sport is verre van ideaal. Als sporters gevraagd worden waarom ze die sport beoefenen, is het antwoord meestal: omdat ik het leuk vind. Vaak is dit de enige drijfveer om die specifieke sport te doen. Zonder enige voorkennis of aanleg, beginnen ze over het algemeen veel te ‘oud’, aan het avontuur. U begrijpt wel dat zo iemand veel meer tijd en energie zal moeten stoppen om een aanvaardbaar niveau te bereiken. Deze methode is dus erg arbeidsintensief en geeft onvoldoende rendement om internationaal mee te kunnen. 

Het zou goed zijn als er in Suriname aan talentherkenning zou worden gedaan. Hierbij worden begaafde kinderen geïdentificeerd en begeleid naar sporten die bij hun gaven passen. Kinderen met aanleg voor een bepaalde sport worden dan in die richting begeleid, zodat ze hun volle potentie kunnen bereiken. Deze procedure lijkt een brug te ver voor Suriname, omdat het met veel geld gemoeid gaat. Een voordeligere manier is om jongeren met een bepaalde lengte te interesseren voor sporten die lengte vereisen. De kans is groot dat er genoeg zijn die willen basketballen, volleyballen of voetballen. Het zal in het begin wat meer moeite kosten, maar op termijn zullen ze het beter doen als ze de juiste technieken leren en voldoende trainingsuren maken

Het sportbeleid zou erop gericht moeten zijn talenten op jonge leeftijd te herkennen en te begeleiden. Een samenwerking tussen de ministeries van Sport- & Jeugdzaken en Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen is in deze onontbeerlijk. Zolang er niet samen word opgetrokken, zullen afvaardigingen naar buitenlandse krachtmetingen, een verspilling zijn van de schaarse middelen. 

Mireille Hoepel