Corruptie funest voor ontwikkeling en regeringen

(Aangeboden)

Corruptie is een wereldwijd fenomeen, dat zich in vele vormen kan uiten zoals, misbruik van macht, vriendjespolitiek, onbehoorlijk bestuur, gedrag dat afwijkt van ethische normen, moraal, traditie en bestaande wetten. De meeste aandacht gaat echter uit naar corruptie, waarbij staatsgelden verdwijnen in de zakken van juist degenen die erover moeten waken. 'Transparancy International' (TI) publiceerde de lijst van de tien bekendste gevallen van gestolen fondsen.

Een merkwaardig geval van corruptie is de attitude van president Teodoro Obiang Nguema van Equatoriaal Guinea. In 2003 hield hij zijn volk voor dat hij zich verplicht voelde de ambtenaren van het land te beschermen tegen corruptie. Daarom plaatste hij de nationale rijkdom van het land tot een bedrag van 500 miljoen US$ op rekeningen bij de Riggs Bank in Washington DC, die onder zijn eigen beheer en dat van zijn familie stonden.

Verontrustend
In vele landen van Azië, Afrika en Latijns Amerika is corruptie één van de grootste obstakels voor het op gang komen van ontwikkeling. In Afrika is in de afgelopen 10-15 jaar van iedere geleende Amerikaanse dollar, 80 dollarcent verdwenen naar buitenlandse bankrekeningen van Afrikaanse politici. In 2005 merkte de toenmalige Nigeriaanse president Olusegun Obansanjo op, dat in het afgelopen decennium, Afrika 140 miljard US dollars heeft verloren door plunderingen van de nationale rekeningen door de Afrikaanse politieke elite en hun gabbers.

Op een anti-corruptie seminar in maart 2013 maakte EU commissaris voor Binnenlandse Zaken, Cecilia Malmström, bekend dat jaarlijks in de EU-lidstaten 120 miljard euro verdwijnt door corruptie. Ongeveer 25% van de waarde van overheidscontracten gaat verloren door corruptie, zo klinken de hallucinante cijfers van de EU commissaris. De meest corrupte EU landen zijn: Bulgarije, Tsjechië, Italië, Roemenië en Slovakije.

Factor in verlies van verkiezingen
Enige jaren geleden wees een onderzoek van 'Transparancy International India' uit dat 99% van de Indiase bevolking gelooft dat de politie corrupt is. 98% denkt dat politieke partijen corrupt zijn en 97% vindt dat de rechterlijke macht corrupt is.
In 2004 verstomden de stemmen in India toen bleek dat bij de in april-mei van dat jaar gehouden algemene verkiezingen de ‘National Democratic Alliance’, de uit vijftien partijen bestaande centrum rechtse coalitie van premier Atal Bihari Vajpayee, de verkiezingen had verloren.

Na een turbulente, onstabiele periode gekenmerkt door drie algemene verkiezingen in even zovele jaren, had Vajpayee in maart 1998 het premierschap overgenomen van Inder Kumar Gujral (India’s 12e premier, periode 1997-1998), een functie die hij tot 19 mei 2004 bekleedde.
In India stond de erudiete, welbespraakte Vajpayee in hoog aanzien vanwege zijn als positief ervaren politiek-diplomatieke afhandeling van de Kargil Oorlog en de versterkte Indiase positie in Kashmir. Voegt men hieraan toe dat onder het roer van Vajpayee, India succesvol de nucleaire testen had uitgevoerd, dan is te begrijpen dat vele Indiërs vertrouwen hadden in hun premier. India was nu een nucleaire macht en in de conceptie van 'het evenwicht van de terreur' zouden de buurlanden China en Pakistan zich vele malen bedenken alvorens zij het geliefde ‘Bharat’ (= India) zouden willen aanvallen.

Tijdens Vajpayee’s premierschap ging India door met hervormingen van de financiële sector en verdere economische liberalisatie, die mede aan de basis hebben gestaan van de sterke economische groei, die tussen 2001-2004 lag tussen de 6-7 %. Deze groei en bloei leidde tot een wereldwijde promotiecampagne van India onder de slogan 'India Shining'.

In 2004 gebruikte de 'Bharatiya Janata Party' (BJP) van premier Vajpayee de “India Shining” slogan massaal bij zijn verkiezingscampagne. Deze 'India Shining' slogan is volgens waarnemers één van de factoren geweest voor de nederlaag van de regeercoalitie van de populaire Vajpayee in 2004. Daargelaten dat voor grote delen van de bevolking India niet aan het 'shinen' was, ontstonden in de media felle discussies mede gevoed door de oppositionele Congres Partij van Sonia Gandhi, “as to whether governments are permitted to use taxpayer’s money to promote any political gain”.

Overheidsmiddelen in verkiezingscampagne
De door de BJP geleide regering spendeerde in zijn verkiezingscampagne naar schattingen 20 miljoen Amerikaanse dollars uit overheidsmiddelen bij televisie advertenties en kranten waarin de 'India Shining' slogan centraal stond.

Het gevoel ontstond bij de Indiase kiezers, uiteraard geschraagd door Vajpayee’s politieke opponenten dat 'public money was being used for partisan purposes'. Op een bepaald moment verbood de Indiase Verkiezingscommissie het gebruik van deze slogan, maar het kwaad was al geschied.
Het gebruik van overheidsgelden werd door de Indiase kiezers gezien als een oneigenlijk gebruik i.c. als corruptie gericht op het verkrijgen van enge politieke voordelen. Dat hebben de Indiase kiezers afgestraft. Door de bekende Indiase journalist M.J. Akbar is het heel mooi verwoord geworden toen hij schreef "there is a saving grace. India is a democracy. When Indians get angry on an epic scale, they rise with a fury that ravages the ruling party”.

Resumerend, corruptie ondermijnt de groeipotenties van een land, stoot regeringen van hun troon, stagneert de ontwikkeling van man en vrouw en berooft de jongeren van een toekomst. Het ontneemt alle burgers hoop, geloof en vertrouwen, het demotiveert.

Rudie Alihusain