“Zow, gaan jullie aanstaande zestiende ferm naar de berm?”
“Fu go arki term, terwijl crisis e mek’mi kerm? Ik zal de samenvatting wel horen, daags erna via de media.”
“Kries ga jij?”
“Nee hoor, ik heb m’n buik meer dan vol van al dat podiumgebral van kletskoek-politici. Een andere staat te tellen dat hij met z’n onpluise comparant liefst tweederde aan zetels zal halen.”
“Ja en die magere Hein uit de vorige eeuw smeekt zijn aanhang daarom om etnisch op hem te stemmen. Een beter partijprogramma heeft hij niet.”
“En op de valreep komt er weer een ministerswisseling; de tot het laatst goed presterende luchtvaartminister moet wijken voor een … voor een … ach, laat maar.”
”Weer eens zien we een duidelijk bewijs dat laag bij de grondse politieke modderbelangen boven ons landsbelang staan.”   
“Dit is een mooi land om te leven, kijk dat gezegend klimaat en die mooie natuur, maar poti wi, kijk hoe we al tientallen jaren verdoemd zijn met politieke leiders en hun voetenjongens die deze samenleving stelselmatig plunderen en naar de verdoemenis helpen.”
“Tja, is het niet steeds een meerderheid onder de kiezers die zich al juichend laat ompraten met stoere kletspraat en goedkope beloften om op deze ‘lijders’ en hun kring van family and friends te stemmen?”
“Dus dit is zodoende een van onze eigen wan-creaties waar we zo graag vanaf willen komen, maar nog steeds maar niet van af kunnen komen.”
“Meester, u zegt ‘één van de’. Zijn er meer van zulke creaties? Dus die we zelf hebben gemaakt, in stand houden, er vanaf willen, maar er maar niet vanaf kunnen komen?”
“Beste jongere in ons midden, er zijn er zovele. Ik wil als eerste noemen: de spookambtenaren.”
“Maar waarom zeggen zovele politici dat ze daar wat aan gaan doen, terwijl ze donders goed weten dat er niets tegen gedaan kan worden?”
“Om goedgelovige kiezers te trekken. Hier is de volgende eigen wan-creatie waar we maar niets tegen kunnen doen: de kleinschalige gouddelverij, met alle respect voor die hardwerkende jonge ondernemers die daar hun brood mee verdienen.”
“Ik verwijs jullie naar dat steengoede artikel hierover van Balraadj op Sterrennieuws, getiteld ‘Mijnramp, beleidsramp.”
“Ja, ik las het ook. Maar ik wil zo vrij zijn daarop een aanvulling te plegen.”
“En die is?”
“De auteur zegt dat er al meer dan tien jaren niets terecht komt van de ordening in deze sector. Ik zou voorstellen daarvan te maken: al meer dan twintig jaren, en dat niet alleen de vorige regering er niets van terecht heeft gebracht, maar ook de regering daarvóór.”
“Helemaal met je eens. En wat zijn intussen de concrete stappen die de huidige regering zal nemen ter ordening van deze sector? Nada, niets, nothing.”
“We dwalen weer eens af, graag nog meer van die eigen creaties waarmee we in onze maag zitten.”
“Het formeel maken van de zogenoemde informele sector die bijkans 70% van onze economie beheerst. Waarom kan daar niets tegen gedaan worden?”
“Omdat, net wat je zegt, deze informele sector de meerderheid van onze economie uitmaakt. Hoe wil je met een minderheid van 30% formele economie een meerderheid van 70% informele economie gaan ordenen? Wie houdt wie hiermee voor de gek?”
“Dat wat moeten we doen met die informele economie?”
“Voorlopig niets. Laat maar zo, want daar draait ons land op.”
“Dit gaat m’n petje te boven. Noemen jullie nog zo een leleku, zo een kwelling waar we maar niet vanaf kunnen komen, ondanks al die mooie woorden.”
“Het transparant maken van het gronduitgiftebeleid. Is na al die twintig of meer ministers van Grondzaken sinds de militaire periode enige verbetering, dus meer transparantie gekomen in het gronduitgiftebeleid?”
“Nee, niet echt en echt niet. Het is alleen nog waziger geworden en volgens internationale constateringen vindt daar de grootste corruptie in ons land plaats. Daar worden die miljarden aan staatsinkomsten al tientallen jaren misgelopen, en niet bij de huidige omzetting van erfpacht en grondhuur in eigendom voor SRD 25 per vierkante meter.”
“Ja, ik hoorde een paar weken geleden ene jongeman Emanuel dat heel vlot uitleggen via de radio. Maar de verkoop van eigendomskavels is al meer dan 50 jaren aan de gang, waarbij de verkavelaars miljarden maakten en de overheid geen cent.”
“Wacht even, meester, wakti, maar hoe kwamen die verkavelaars toen aan al die eigendomspercelen om te verkavelen en tegen valuta te verkopen, vooral aan buitenlanders?”
“Die verkavelde gronden waren oude oude plantages of in erfpacht uitgegeven gronden waarvan de erfpachtperiode afgelopen was. Dat moest in feite verlengd worden, maar die werden opgekocht, verkaveld en als eigendom verkocht.”
“Dus oude plantages en verlopen erfpacht werd als eigendom verkocht. En de overheid deed er niets tegen en zo gingen die ‘eigendomspercelen’ als warme broodjes over de toonbank.”
“Dat kan kloppen, want de overheid gaf toen geen gronden in eigendom uit, alleen in erfpacht en na 1980 in grondhuur.”
“Goed zo, jonge vriend. Dus de overheid loopt al zeker sinds de jaren zestig van de vorige eeuw zovele miljoenen mis, echt niet nu pas. En toen al kwamen deze percelen in handen van buitenlanders, en zeker na de onafhankelijkheid. Echt niet nu pas.”
“Klopt. Veel van die onbebouwde percelen, je hebt ze in elke woonwijk, zijn daar een voorbeeld van.””
“En dan heb je ook die toestand van al die onverdeelde boedels, waardoor gronden en panden er maar verwaarloosd bijstaan.”
“Maar de overheid kan daar toch niets tegen doen als de erfgenamen niet met elkaar overeenkomen om tot boedelscheiding te komen?”
“Wie zegt dat? Er zijn zeker drie wetten waarbij de overheid in het landsbelang tot naasting, onteigening en die derde wet ben ik even kwijt, vergeten, kan overgaan.”
“Waarom doet de overheid dan niets om deze boedels weer in de boezem van de staat te krijgen?”
“Omdat weer eens blijkt dat persoonlijke belangen binnen de politiek boven landsbelangen staan.”
“Jeetje, wanneer houdt dit eens op?”
“Zolang de meerderheid van de kiezers op partijen stemt die al tientallen jaren zo een beleid voeren, gaat dit zo blijven. Wij, de weldenkenden, zijn te weinig in aantal, stemmen vaak ook niet en vormen nog erbij geen hechte eenheid. Dus die populistische boys met hun etnisch gefundeerde partijen halen de meeste zetels binnen en verdelen de staatsmacht.”
“Dus of Pietje met Jantje, of dan Jantje  met Karel, of dan Karel met Pietje.”
“Klopt en dan lachen ze ons weer eens vijf jaren uit, terwijl ze onze natuurlijke rijkdommen verder plunderen.”
“Waarop proosten we vandaag dan ter afsluiting?”
“Dat een meerderheid aan kiezers afrekent met Karel, Pietje en Jantje.”
“Alhoewel wishful thinking, proost ik daarop.”
“Wij ook.”
 
Rappa