NDP: Bestuurlijke onkunde en willekeur OM nekslag Suriname

Afgelopen augustus verscheen in Guyana een publicatie waar de kernvraag tot uiting kwam omtrent zorgplicht versus schuldafwikkeling. De NDP heeft met belangstelling kennis genomen van het artikel. Het is bekend dat er een scheiding is der machten te weten de bestuurlijke macht, de wetgevende macht en de rechtsprekende macht. Ieder op zijn of haar eigen speelhelft. Beleidskeuzes van de regering kunnen nimmer een strafbaar feit opleveren. Immers het is internationaal wel duidelijk dat beleid en beleidskeuzes van de uitvoerende macht en haar instituten behoort tot de taken van de uitvoerende macht en haar instituten. De taken zoals vastgelegd in de Grondwet, de comptabiliteitswet en beschreven in diverse staatsbesluiten zijn zuiver en geven weer bij wie de verantwoordelijkheid ligt.

Beleidskeuzes door de regering om haar zorgplicht, volgens de Grondwet, na te komen naar de bevolking toe is derhalve de taak van de regering. We voeren daarover toch geen discussie? De bestuurlijke chaos in het land kenmerkt zich door onwetendheid bij bestuurders waardoor kardinale fouten worden gemaakt. Het is daarom frappant dat de president van de Republiek Suriname in de kwestie die gaande is bij het ministerie van GBB aangeeft dat hij alle relevante stukken opstuurt naar de procureur generaal voor onderzoek, met dien verstande dat het Openbaar Ministerie (OM) daadwerkelijk een strafrechtelijk onderzoek verricht. Dit terwijl hij als president, als hoogste bestuurlijke autoriteit alle handvaten binnen de Grondwet heeft om alvast keihard op te treden. Dit in eerste instantie tegen de minister die verantwoordelijk blijft voor malversaties op het ministerie. Waarom is de minister dan nog in functie? De president is eindverantwoordelijk, ook voor de gang van zaken bij GBB.

Daar en boven blijkt dat de stippelijkheid van het OM puur selectief is en er met willekeur wordt gehandeld. Buiten zijn selectie vallen steeds weer functionarissen die gelieerd zijn aan de huidige machthebbers. Voor velen is de farce van procederen duidelijk. Als het in het nadeel van deze regering valt, zal het altijd enige “vrijspraak” hebben.

Echter, het leed dat deze gang van procederen heeft gebracht voor Suriname door grove schendingen van rechten van burgers, zal niemand zijn ontgaan. Het ondoordacht handelen van het OM heeft het imago van Suriname, internationaal en nationaal, dusdanig aangetast dat het land hard moeten werken aan het opbouwen van een rechtsstaat, want de rechter spreekt in naam van de Republiek Suriname.

De Nationale Democratische Partij kijkt uit naar een rechtspraak waar objectiviteit en onpartijdigheid voor eenieder geldt en waar onafhankelijkheid en rechtszekerheid wederom tot de kernwaarden behoren. Het is een basisbeginsel in het strafrecht dat het principe van gelijke monniken gelijke kappen wordt toegepast. Van enorm belang is derhalve dat er met gelijke maat wordt gemeten.  

Nationale Democratische Partij