Het is onzin dat journalisten, oren, ogen, geweten, spreekbuis, vertegenwoordiger van de samenleving zijn. Journalisten moeten ook niet pretenderen de vierde macht te zijn. Journalistiek is een vrij beroep, dat open staat voor iedereen, ongeacht een professionele scholing. Eenieder mag zich journalist noemen. Tegenwoordig hebben we in Suriname minstens 200.000 journalisten die dagelijks op Facebook breaking news brengen. En fake news, roddels, mensen bekladden met fake accounts. Zij hoeven niks na te trekken en gooien klakkeloos alles maar op social media. De attitude van veel NDP'ers die inhakten op journalisten/media is verruild door de nieuwe kleuren aan het firmament. 

Het journalistieke werk is om met open vizier het nieuws te brengen. De principes van het vak hoog houden, is een uitdaging in deze snelle wereld, waar alles nagenoeg 'live' gebeurt. Het publiek kan veel nieuws meteen rechtstreeks volgen en tikt de journalist sneller op de vingers, als deze de informatie niet correct overbrengt. De journalist is dus niet meer de enige brenger van nieuws. De uitdaging voor de media is om veel meer te gaan graven en vooral nieuws te brengen dat anders verborgen zou blijven. Naast nieuwsfeiten moeten in de media veel meer duiding van het nieuws komen, achtergronden, analyses, columns en commentaren. Hoe moeten de nieuwsfeiten worden geïnterpreteerd? Dat gebeurt te weinig in Suriname. 

Er zijn enorm veel mediahuizen in het land, wat goed is voor de pluriformiteit. Er is voor elk wat wils. Niet iedereen hoeft het eens te zijn met wat een medium brengt, daarom is het belangrijk dat er zoveel bronnen zijn van waar het publiek het nieuws kan halen. Serieuze media brengen informatie die gebaseerd is op feiten. Een journalist brengt het nieuws objectief en in onafhankelijkheid, zonder enige belangenverstrengeling. De ethische normen die gangbaar zijn in het beroep dienen te worden toegepast. 

Het is absoluut een misvatting dat journalisten niet durfden kritisch te zijn naar de regering-Bouterse en hun mond hielden en nu pitbulls komen uithangen, terwijl de regering nog geen maand aanzit. Indien ex-president tevens voorzitter van de NDP, Desi Bouterse, ingaat op beschuldigingen van de zittende regering, is dat nieuws. Indien zendtijd bij Apintie wordt gekocht - een station dat vaker is verguisd tijdens de vorige regeerperiode - getuigt het van grootheid om ruimte te geven voor de beleving van het recht op vrije meningsuiting. Wat minder is dat makers van journalistieke programma's /journalisten in Ocer, Grun Dyari of de Olifant, deze politiek betaalde programma's presenteren. In elk geval doen wij niet aan censuur. Als Bouterse spreekt en het is nieuwswaardig, zal het nieuws worden gebracht. Hij zal niet monddood worden gemaakt. Er zal rekening gehouden moeten worden met de 16 zetels van de NDP. Journalistieke principes zullen overeind blijven, ongeacht om wie het gaat. 

Er zijn genoeg momenten, commentaren, columns, analyses, interviews verschenen in de afgelopen tien jaar die behoorlijk kritisch waren. De regering Bouterse 1 en 2 heeft journalisten geen obstakels in de weg gelegd om hun werk te doen. De kritiek is wel dat het nieuws gecentraliseerd werd en Bouterse slechts voor eigen parochie preekte. Er waren te weinig momenten waar kritische vragen gesteld konden worden, hoewel vaak is aangedrongen - door onder andere B-cham Chandralall - om zoals beloofd regelmatig persconferenties te houden. Hoewel er weinig persmomenten waren, is het niet zo dat de kritiek is uitgebleven en journalisten uit lafheid of bangheid of broodvrees, hun plicht hebben verzaakt. Of hebben alleen de VHP, ABOP, NPS en PL ervoor gezorgd dat de NDP naar huis is?

De media hebben alle ruimte gegeven aan de oppositie - die haast elke dag in het nieuws was - om in te hakken op de toenmalige regering. Er is nimmer censuur toegepast op de toenmalige oppositie, die nu coalitie is. Die oppositie - die nu regering is - heeft haar visie steeds gegeven en heeft tijdens de verkiezingscampagne beloofd het land te zullen redden en de vele wantoestanden aan te pakken. Het gaat niet om een blanco start van de regering-Santokhi/Brunswijk. De coalitie van nu heeft al eerder regeermacht gehad; ze is geen nieuwkomer. Vanaf dag 1 moeten journalisten zich kritisch opstellen en de regering scherp houden. De tijd van mooie praatjes en klagen is nu voorbij. Het is tijd om de beloften in te lossen en het getergde en berooide volk uit het diepe dal te halen. Daar zal de regering dagelijks op worden beoordeeld. Journalistieke principes werden bij Bouterse toegepast en zullen ook gelden voor dit kabinet of men het leuk vindt of niet. Niemand wordt gedwongen om een krant te kopen, naar de televisie te kijken, naar de radio te luisteren of te klikken op een nieuwssite.

Nita Ramcharan