“Heren borrelbroeders, alvast een owru yari felicitatie voor onze 44e verjaardag als onafhankelijke republiek.”

“Yeah, proost, zuipe, zuipe, la we zuipe.”

“Na 44 jaar wordt het wel tijd dat we serieus gaan werken aan ‘seti a kondre bun. Buitenlandse roversbenden plunderen onze goudvelden, automobilisten zonder rijbewijs slaan vrouwen op het fietspad dood of schoolkinderen de sloot in.”

“Ligt dat aan ons of onze politici die de edele kunst verstaan om een groot aantal kiezers steeds weer voor de gek te houden en noodzakelijke impopulaire maatregelen uit de weg te gaan?”

“Zijn wij het niet die ons steeds weer laten beetnemen en liever in zo een free for all-state willen leven?”

“Nou, dat besef begint wel door te dringen dat er ordening en volksopvoeding moet komen; ik heb een verslag van de première van een toneelstuk gelezen en de boodschap daarvan was niet mals.”

“Welk toneelstuk, A Kuliboi nanga a Blaka meid? Of Trasi nanga Sambal?”

“Nee mang, iets met ‘Dolasi Grontapu 2020’ of zoiets. In dat toneelstuk wordt onze politiekvoering goed en terecht kritisch belicht. Proficiat voor Meggie Smeeltz, de regisseuse tevens actrice.”

“Ay, de ene politieke kant schaamt zich niet om met voedselpakketten de gunst van sociaal zwakkeren te winnen en de andere gaat op diaspora-bedeltour.” 

“Het wordt tijd dat de weldenkenden massaal eens een keer niet gaan stemmen. Laat dat clubje corruptgeile politici en hun opgejutte domme massa een duidelijk signaal krijgen.”

“Yeah, daar ben ik mee eens. Laat de wereld zien dat na 44 jaar onafhankelijkheid meer dan 50% van de stemgerechtigden in dit land uit protest niet is gaan stemmen.”

“Ik ondersteun dit initiatief, want zowat allemaal, oude en nieuwe partijen, die nu zo staan te hosselen om gekozen te worden, zijn één pot nat.” 

“Goed heren, dan laten we hier aan de borreltafel deze daad stellen: we richten een beweging op, een movement.”

“Hoe gaat die heten?”

“De Non Voters Movement, de NVM. Of: de BeVaNiS: de Beweging Van  Niet-Stemmers. Wij roepen alle weldenkende kiesgerechtigden op, om op 25 mei 2020 voor een keer gewoon niet te gaan stemmen.”

“Dat zal dan de grootste beweging in den lande zijn.”

“Plus wij beginnen met onze propaganda na de verkiezingen, als de zetels verdeeld zijn en die koehandel om de sleutelposities van staat een aanvang neemt. Dan gaan wij ze bombelen, zo van: ‘ziet u waarom wij niet zijn gaan stemmen? Ziet u wat ze in naam van uw stem doen? Waar zijn ze nu? Gaan ze nu huis-aan-huis?” 

“Ja, maar dan zijn die zetels toch maar weer verdeeld.”

“Klopt, maar is er ondanks onze stem de afgelopen 44 jaar met onze verlangens rekening gehouden? Steeds plundert de ene club politici na de andere, in wat voor djoteh-verband dan ook, onze natuurlijke hulpbronnen en laat ons berooid achter.”

“En is het onze schuld dat de waarde van ons geld de afgelopen 44 jaar daalde van één gulden tachtig voor één US dollar naar 8000 SF voor diezelfde dalla?”

“En ons maar tegen elkaar ophitsen. De ene kant blaft stoer dat ze het land lam gaat leggen en eentje keft nog erbij dat de assembleeleden van de ander kant vogelvrij verklaard moeten worden; de andere kant brult stoer dat ze 30 zetels gaan halen en dat er een nieuwe V-7 in de maak is. Is men daar bang voor? Voor ons juist goed: laten ze elkaar opvreten, dan zijn we ze beiden kwijt.”

“Mang Jules, waarom zo fel! Wat heb je tegen onze politici? Jij moet je niet laten gebruiken om voor hen de kastanjes uit het vuur te halen.”

“Klopt, net als toen, tijdens Bosje met dat Gefrustreerd of Gestructureerd Samenwerkingsverband, het GS. Die hebben ons mooi gebruikt om straatacties tegen Bosje te voeren.”

“Klopt, luister maar naar die tape van ex-minister Maikel Kinmis, toen een van de vakbondsleiders in de actie. Ons doel was toen in feite: Telting als president en Jharap als VeePee. En toen we Bosje tot onderhandelen hadden gedwongen, zei de leiding van het GS op het hoogtepunt van de straatacties tegen ons: ‘Gaan jullie weer aan het werk, we gaan niet meer betogen, wij gaan nu verder achter gesloten deuren met Bosje praten.”

“Dat was gewoon volksverraad door dat GS, zo van: de Moor heeft zijn werk gedaan, de Moor kon gaan, wij dus.” 

“En het grootste verraad kwam daarna: geen Telting en Jharap for pres en vice pres meer, maar weer dat stelletje corrupte en door corruptie gedragen politici. Telting moest maar die rommel op de Centrale Bank opruimen en Jharap was te eerlijk en oprecht om veepee te worden. Hij zou het land helpen opbouwen en niet een stelletje schatkistplunderaars.”

“Precies zoals in dat toneelstuk van ‘Okassie d’o lasi 2020’ of hoe dat stuk heet. Schitterend hoe onze eigen acteurs dat in beeld brengen.”

“Wil je tellen hoeveel politici en DNA-leden dit toneelstuk zullen gaan zien? Bet your life: geen enkele! Voor dit soort billenbloot-waarheden dokken ze.”

“Net zoals onze toppolitici steeds dokken om voorafgaand aan de verkiezingen in het openbaar met elkaar in discussie te gaan over hun komende beleid.” 

“Waarom doen ze dat niet?”

“Omdat anders hun onkunde om te discussiëren, hun stommiteiten en hun gebrek aan visie duidelijk zullen blijken. Het merendeel van onze politici is alleen maar op z’n best als ze voor hun eigen publiek kunnen smijten met allerlei goedkope en loze beloften, oude verwijten en scheldkanonnades naar de tegenpartij.”

“Maar dat willen wij, althans die opgejutte kiezersmassa, toch?”

“Maar hoe dan ook, weer eens voel ik de spirit van dit echte nationale feest: onze Srefidensiviering.” 

“Ben ik helemaal eens met je. Daarom: proost en op naar de volgende viering: 45 jaar Srefidensi onder een nieuwe en frisse president, met een deskundig team, ondersteund door een kritische assemblee.” 

“Yaeh, daar proost ik op, al lijkt het mij een alcoholische droom.”

Rappa