CCK: Onze wereld worstelt niet meer met de zonde

“Onze wereld worstelt niet meer met de zonde, maar heeft de zonde in al haar onreine en onheilige vormen omarmd. Deze zonden brengen de dood als vrucht voort.” In zijn Paasboodschap zegt het Comité Christelijke Kerken (CCK) dat onze wereld de strijd tegen de zonde heeft opgegeven. “Ook Suriname heeft het karakter van een doodscultuur gekregen. Er is zoveel corruptie, de criminaliteit viert hoogtij, seniore burgers worden beroofd, waarden en normen worden aan de kant gezet.” En bovenal: “Wat verkeerd is, wordt vaak goed gesproken.”

Het comité zegt dat de wereld iemand nodig heeft die dood en zonde heeft overwonnen. En dat is wat is gebeurd op Paasmorgen “toen de engel tot de vrouwen sprak: ‘Hij is hier niet, want Hij is opgewekt.’” In zijn Paasboodschap legt het comité uit dat Christus in Zijn grote opstandingskracht ook voor ons is opgestaan en dat Hij op Gods tijd ons zal laten delen in die heerlijke opstanding.

“En wanneer wij dat leven in opstandingskracht hebben ontvangen, dan krijgen we een nieuwe natuur. Een nieuwe natuur die ons in staat stelt om de waarden en normen die Hij ons geleerd heeft te omarmen, overal toe te passen en daardoor de zonden als onrecht, corruptie en machtswellust te helpen bestrijden. Dat we het kwaad uit de weg gaan en we eerlijk en oprecht in liefde onze taken uitvoeren, en ons dienstbaar opstellen.”

De volledige Paasboodschap luidt als volgt:
Zusters en broeders, alle vier evangeliën vertellen, vanuit verschillende invalshoeken, het verhaal dat Jezus na kruisiging en graflegging ‘ten derden dage’ uit de dood is opgewekt en aan zijn leerlingen is verschenen. Dit gebeuren noemen we de opstanding en dit vieren we met Pasen. De dood is overwonnen, we jubelen: “Ik weet dat mijn Verlosser leeft”!

Maar wat is nu precies de betekenis van Jezus’ opstanding? Wanneer we het evangelie van Johannes lezen, dan zien we in het eerste hoofdstuk de belangrijke woorden:
“De wereld is door Hem geworden, en de wereld heeft Hem niet gekend … doch allen die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, hun die in Zijn naam geloven.”

De apostel Johannes grijpt hier ver terug, verder dan de andere evangelisten. Hij grijpt terug op het allereerste begin, de schepping. De wereld is door Jezus geworden. Jezus wordt ons als God de Schepper voorgesteld. Dat sluit helemaal aan bij de dingen die ook de apostel Paulus ons schrijft.

In Romeinen 1:3,4 wordt ons de Godheid van onze Heer aangetoond: “Door de opstanding uit de doden heeft Hij verklaard Gods Zoon te zijn in kracht.” De Schepper kwam in Zijn eigen schepping, is dat niet wonderlijk? Vaak hebben mensen geprobeerd de wonderen van de Here Jezus weg te redeneren, allerlei oplossingen werden en worden daarvoor aangedragen. Maar dan loopt men ten laatste tegen dat grootste wonder op: “de opstanding uit de doden.” Tevergeefs hebben mensen de afgelopen 2000 jaar gepoogd Hem opnieuw te kruisigen en te begraven, maar Jezus leeft. De verzegeling van het graf, de Romeinse wacht, de smoes van de zogenaamde geestelijken, het hield Hem niet tegen. Hij is lichamelijk verrezen, Hij leeft.

Wat is de kwaal van ieder mens, zusters en broeders? Eens moeten mensen sterven en daarna volgt het oordeel (Hebreeën 9:27). Wij moeten verantwoording afleggen aan onze Maker, onze Schepper en wij zullen Hem ontmoeten. Ieder mens draagt het merkteken van de dood. Of iemand arbeider is, popster of politicus, minister, verpleger of arts, optimist of pessimist, sterven moeten alle mensen. Wat de wereld nodig heeft is iemand die de dood kan tegenhouden, iemand die de dood kan overwinnen. Het zaad van de dood is in ieder mens gezaaid. En deze wrange vrucht is de vrucht van de zonde: onrecht, ongehoorzaamheid, onwaarheden, leugens. Mensen hebben geworsteld met zonde. Zij zochten oplossingen voor de zonde maar vonden die niet. Er was geen geneesmiddel tegen.

Als we nagaan wat er vandaag gebeurt, dan zien we dat onze wereld die strijd heeft opgegeven. Onze wereld worstelt niet meer met de zonde, maar heeft de zonde in al haar onreine en onheilige vormen omarmd. Deze zonden brengen de dood als vrucht voort. De dood komt steeds dichterbij. Ook Suriname heeft het karakter van een doodscultuur gekregen. Er is zoveel corruptie, de criminaliteit viert hoogtij, seniore burgers worden beroofd, waarden en normen (de geboden) worden aan de kant gezet. Wat verkeerd is, wordt vaak goed gesproken.

Wat de wereld nodig heeft broeders en zusters, is Iemand die dood en zonde overwonnen heeft. En dit gebeurde op Paasmorgen toen de engel tot de vrouwen sprak: “Hij is hier niet, want Hij is opgewekt.” En Paulus vult aan dat Jezus verklaard heeft Gods Zoon te zijn in kracht door de opstanding uit de doden (Romeinen 1:4). In het woord ‘kracht’ herkennen we iets van dynamiek. Daar zit kracht in, maar ook verschrikking. Geen macht is verschrikkelijker dan de dood. Wanneer de dokter de dood heeft vastgesteld verlaat hij de woning of het sterfbed, hij kan niets meer doen. Maar Jezus stond op uit de dood. Daar moet Hij grote kracht voor gehad hebben. En door deze zelfde opstandingskracht zal Hij eenmaal allen die in geloof in Hem gestorven zijn, ophalen. Het was daarom absoluut noodzakelijk dat Jezus de dood zou overwinnen. Omdat Hij God de Schepper is, tevens God de Zoon. Want God de Schepper is immers God de Zoon.

Waarde Surinamers, zusters en broeders, we mogen geloven dat Christus in Zijn grote opstandingskracht ook voor ons is opgestaan en dat Hij op Gods tijd ons zal laten delen in die heerlijke opstanding.

En wanneer wij dat leven in opstandingskracht hebben ontvangen, dan krijgen we een nieuwe natuur. Een nieuwe natuur die ons in staat stelt om de waarden en normen die Hij ons geleerd heeft te omarmen, overal toe te passen en daardoor de zonden als onrecht, corruptie en machtswellust te helpen bestrijden. Dat we het kwaad uit de weg gaan en we eerlijk en oprecht in liefde onze taken uitvoeren, en ons dienstbaar opstellen.

Gezegende Paasdagen!
Het Comité Christelijke Kerken