Waarom vallen de SZF’ers die de kosten van medicatie niet kunnen betalen niet onder het sociaal programma? Het is schering en inslag dat je bij apotheken moet betalen voor bepaalde medicamenten die in de Nationale Geneesmiddelenklapper voorkomen en erger bij het declareren het SZF naar willekeur de verzekerde/patiënt een klein deel vergoedt. Bovendien moeten de juiste documenten om in aanmerking te komen voor restitutie binnen 2 maanden ingediend worden. Sommigen kunnen de medicijnen niet betalen en gaan dan zonder de geneesmiddelen, dus onverrichter zake, weer naar huis.

De president pleit steeds voor een gezond volk, maar als patiënten op deze manier aan hun lot worden overgelaten, wordt dit gaandeweg een utopie. Gezondheid, onderwijs/kennis en veiligheid zijn belangrijke voorwaarden, wil de samenleving het beter hebben.

Als we op de website van het SZF de laatste versie van het 35 pagina’s tellend Voorwaarden en Voorzieningen document doornemen, m.n. artikel 12 Procedures bij Vergoedingen staat nergens aangegeven dat het SZF delen van de kosten vergoedt. Voor dit soort gevallen is het alles vergoeden of niets. Dus bij het declareren zou het SZF de gemaakte bewezen medische kosten zoals vastgesteld in artikel 12.1.2 en 12.2 van opgemeld document volledig moeten restitueren aan de verzekeringnemer/verzekerde.

Doorgaans worden in de polisvoorwaarden van bepaalde assurantie maatschappijen die ook ziektekostenverzekeringen verkopen een eigen inbreng bedongen wat het SZF vroeger ook had, meen ik. Dat is dan meestal een vast bedrag of een percentage van de prijs van zo een medicijn waardoor vooraf de verzekerde weet wat de eigen bijdrage in de kosten zal worden en niet bij de apotheek verrast wordt.

Ook het fenomeen van op zoek gaan naar medicijnen is gezien de uitgave aan vervoerskosten weer een andere druk op de portemonnee van de klant/patiënt. Een geval waarbij geneesmiddel A bij apotheek 1 SRD 300 kostte, bij apotheek 2 die een bedrag van SRD 255 vroeg voor hetzelfde middel en bij een derde de prijs SRD 225 was, is ook iets dat niet door de beugel kan, als de president aangeeft dan er zoveel medicijnen van India gratis aan ons land zijn gedoneerd en minister Ramadhin steeds hamert dat apothekers de medicamenten gezamenlijk moeten inkopen zodat je een hogere korting kan krijgen omdat de bestelvolume ruimer is, schijnt ook nog niet gehanteerd te worden. Zo kon dit geneesmiddel misschien dan voor SRD 200 aangeschaft worden. Natuurlijk verplicht geen enkele wet of regelgeving dat de apothekers het op deze wijze moeten doen, maar wenselijk zou het, in deze situatie van economische malaise, goed zijn om menselijk te handelen.

Nog een geval van minder menselijkheid. Als de specialist voorschrijft dat van een bepaalde medicament die een concentratie van een actieve ingrediënt van 2 mg moet bevatten en die 2 mg niet voorradig is, kan men dan 2 van 1 mg geven, legde een verpleegkundige mij uit. Bij de apotheek van het SZF werd dat geweigerd met de mededeling dat verstrekt moet worden wat de arts op het recept vermeldt. Hoe zit het dan als van medicament B de apothekersassistent je soms ook vraagt of u van hetzelfde middel maar van een andere fabrikant die wil bekomen, vaak ook met de mededeling dat die weliswaar niet in de klapper voorkomt. Zo kan je dan wel geholpen worden. Is het omdat men met zo een geneesmiddel misschien extra kan verdienen. Bij deze mag het SZF ook gecomplimenteerd worden omdat er zeker 1 geval bekend is waarbij een medicament deels vergoed is die niet in de klapper voorkwam.

Maar mocht het SZF in zwaar weer verkeren omdat mogelijk geïnde premies door de overheid niet tijdig worden overgemaakt en dat ook andere natuurlijke- en rechtspersonen zich waarschijnlijk ook hieraan schuldig maken, dan begrijpen wij dat de apotheken die kennelijk dientengevolge ook niet tijdig door het SZF betaald worden de klant/patiënt het gelag maar laten betalen.

Mocht dit daadwerkelijk zo zijn dan vraag ik namens de 'armenaren onder te ambtenaren', de overheidsgepensioneerden en kleine zelfstandigen dat ook een der 7 goederen en diensten namelijk “medicamenten” vallende onder het Sociaal Programma hiervoor gebruikt wordt zonder dat deze groepen zich weer moeten gaan registreren. Het gaat in deze uitsluitend om de apotheekkosten.

Graag ook de klapper volledig in de SZF ruimte waar gedeclareerd wordt plaatsen zodat de verzekerde aan de hand van een code zich kan vergewissen of zo een middel wel of niet in de klapper voorkomt.
Ook het bericht “Het is duidelijk dat we de alarmbellen moeten luiden” in de dWT online van 14-06-24 geeft aan dat vergoedingen middels verzekeringen uitblijven als het om preventie en vaccinaties gaat. Zo die vergoedingen er voorheen waren of die juist nu ook door het Sociaal Programma meegenomen zouden kunnen worden.

Rudi Moeridjan