Het ministerie van Defensie heeft maandag eer betoond aan de militairen die tussen 1986 en 1992 zijn omgekomen tijdens het binnenlands gewapend conflict. Bij het Monument Gesneuvelde Militairen aan de Gravenberchstraat vond de negende herdenkingsceremonie plaats, in samenwerking met de Stichting Re-integratie Ex-Militairen.

Tijdens de plechtigheid werd stilgestaan bij het offer van 72 militairen die in turbulente jaren hun leven lieten voor de verdediging van het land. Nabestaanden, oud-strijders en vertegenwoordigers van het Nationaal Leger waren aanwezig om hun respect te betuigen. Voor velen betekende het niet alleen een moment van herdenking, maar ook van verbondenheid en collectieve rouwverwerking, meldt de Communicatiedienst Suriname. 


Defensieminister Uraiqit Ramsaran benadrukte in zijn toespraak het diepere belang van de herdenking. “Vandaag nemen we een moment van stilte. Niet zomaar stilte, maar stilte met betekenis – voor wie hun leven gaven voor onze vrijheid, veiligheid en toekomst,” sprak hij. De minister stond stil bij het persoonlijke leed achter iedere naam op het monument en sprak zijn waardering uit richting de nabestaanden: “Dank, dat u uw dierbaren heeft gedeeld met het land.”

Ramsaran riep ook op tot reflectie en collectief leren van het verleden. “Alleen met dialoog en rechtvaardigheid kunnen we een samenleving bouwen waarin geweld geen antwoord meer is,” zei de bewindsman.


Brigadegeneraal Werner Kioe A Sen, bevelhebber van het Nationaal Leger, noemde de herdenking een essentieel moment van bezinning binnen de krijgsmacht. “De jonge militairen die vielen, hebben het uiterste gegeven. Hun moed en toewijding moeten een leidraad zijn voor de generaties die na hen komen,” zei hij. Ook pleitte de bevelhebber voor blijvend contact met nabestaanden en oud-militairen, met nadruk op erkenning en ondersteuning.

De ceremonie werd afgesloten met het leggen van kransen door de minister, de legerleiding en nabestaanden. Daarna volgde een muzikaal eerbetoon. Voor elke gesneuvelde werd een vlag geplaatst bij het monument – een symbolisch gebaar dat de herinnering levend houdt.