C-47-voorzitter Robby Berenstein stelt dat we nuchter moeten blijven over de olievondst, omdat de problemen van het land nog recht overeind staan. (Foto: René Gompers)
Robby Berenstein, voorzitter van C-47, roept op om nuchter te blijven
over de olievondst voor de Surinaamse kust. De problemen waar het land nu
mee zit, staan nog recht overeind. Men moet de tijd gebruiken om zaken in orde
te krijgen waardoor straks de olie-inkomsten goed benut worden "want mang e diepie den saka keba want monie e kong."
De vakbeweging heeft veel werk te doen. Er is hartelijk geapplaudisseerd voor
de werkers die direct betrokken zijn bij de olievondst.
"Te we ontie we ontie bigi
meti," citeert Berenstein wijlen Fred Derby. "Hij bedoelde
daarmee dat in de strijd voor de lotsverbetering van de arbeiders, hij geen
rekening hield met nietszeggende figuren, de limbo-achtigen, maar rechtstreeks
met de opdrachtgevers." Tot nu toe hebben Apache en Total nog niet
bekendgemaakt hoeveel olie er ligt en wanneer het verwerkt gaat worden. De buit
is wel groot, een ‘bofroe’ in
jachttermen, zegt Berenstein. "A bofroe
soetoe, ma unu no sab sort bofroe, um go tek eng ete, het ligt
daar," merkt hij op. "Maar op weg fu
go tek eng zijn er vele obstakels die eerst overwonnen moeten
worden."
"Met die olievondst is onze schuldenlast
niet verdwenen, de waardevermindering van de SRD is niet terug gedrongen,"
somt Berenstein enkele obstakels op. "We kampen nog steeds met het
onrechtvaardig belastingsysteem dat dringend opgelost moet worden. Dus wij
moeten de focus niet verleggen, de aandacht moet blijven op de hedendaagse
problemen. Dus laten we wat dat betreft met onze beide benen op de grond
blijven staan."
Wanneer duidelijk is hoe groot de buit, de olievondst is, gaat een
andere ‘taki’ van wijlen Derby in
werking, stelt Berenstein aan: "Mi a no fu
foto, mi na fu pranasi. Drape wi e prati alla sani. Ano omdat yu na kapten yu o kisi
bigi bowtu." De C-47-voorman legt uit dat de inkomsten eerlijk
verdeeld moeten worden, ze moeten het land ten goede komen. Instituten gaan
versterkt moeten worden, met name die de corruptie moeten bestrijden. "Dat
is niet te onderschatten," merkt Berenstein op. "Want mang srapu den tifi keba, den srapu den beitel, den mang e
diepie den saka keba want monie e kong. Zweef teki!"
"Wij als vakbond hebben een bijzondere rol te vervullen zodat er
een herverdeling kan plaatsvinden van welvaart en welzijn,” deelt Berenstein
mee. "Het voortraject, de huidige problemen, moeten we eerst oplossen. We
hebben nu ook de gelegenheid om structureel verbetering te brengen in de
industriële- en bezitsverhoudingen. We moeten ‘workers
capital’ kunnen inzetten. Zoals de pensioenfondsen. Werknemers zijn er
zich nog te weinig van bewust dat pensioenfondsen hun gelden zijn en dat ze het
beheer daarvan zelf onder controle moeten nemen. Zodat er gerichter kan worden
geïnvesteerd waarvan het rendement direct de gepensioneerden ten goede
komt."