Met het uitspreken van de (laatste) jaarrede voor deze zittingsperiode, zou enigszins gesteld kunnen worden dat de verkiezingsstrijd (formeel) voor geopend is verklaard! Partijen en of individuen, kunnen thans middels verschillende strategieën trachten de verkiezingswinst binnen te halen. Het is alweer de tijd van veel beloven en weinig doen, veel praten en weinig zeggen, traktaties, pakketten, feestjes, omkoperij, manipulatie(s) en wat dies meer zij. 

Los van al het bovenvermelde, speelt geld een belangrijke rol in deze ‘propaganda’ tijd. Niet alleen kost de organisatie van de verkiezing op zich een behoorlijk fortuin, er wordt daarnaast ook veel budget gestopt in de strijd om de verkiezingswinst binnen te halen. Met dit geld worden allerhande attributen waaronder vlaggen aangeschaft. De huis aan huis strategie welke bij distributie gehanteerd wordt heeft denk ik als doel zoveel mogelijk leden te rekruteren en vlaggen te bevestigen. Dit is een tijdrovende bezigheid maar misschien wel dé ouderwetse manier waarop tegelijkertijd het verwachte aantal stemmen in kaart wordt gebracht. Immers, elke stem telt! Zoals reeds aangekondigd, vindt op 25 mei 2020 de verkiezing plaats. De stemgerechtigde Surinamers zullen wederom voor de komende vijf jaar kiezen wie het land mag besturen. Wat zal het (deze keer) worden? Iets anders? Of het zelfde? De straten in Paramaribo en omstreken zijn nu al 'gekleurd' met allerlei vlaggetjes. Een indicatie van wat komen zal of is het puur bedrog? 

De vlag is één van de nationale symbolen van een land. Nationale symbolen worden gebruikt als herkenningsteken voor een bepaald land, ze zijn tastbare representaties van een aantal kernwaarden en overtuigingen van dat respectievelijk land. Wapen, vlag en volkslied zijn de drie nationale symbolen van ons land. Bij de onafhankelijkheid van Suriname kreeg de Republiek het officiële wapen (’Justitia-Piëtas-Fides’). De huidige nationale vlag, zijnde de vlag van de Republiek Suriname, is vastgesteld in de Landsverordening van 24 november 1975. De laatste in de rij, het Surinaams volkslied wordt afgespeeld bij (alle) officiële plechtigheden en nationale gebeurtenissen. 

Als ik dit nu neerpen, denk ik terug aan een moment op de middelbare school. Die bewuste dag heb ik mij tijdens de vlaggenparade ontzettend geëerd aan een groepje pratende medestudenten. Het gebeurde wel vaak dat er gesproken werd tijdens de vlaggenparade, maar wat ik hoorde die dag kon echt niet door de beugel! Na een ‘vermaning’ mijnerzijds, heb ik uit hun reactie kunnen concluderen dat het doodnormaal was (voor hen) om te praten tijdens de vlaggenparade. Totaal geen respect! Een ‘discussie’ hierover leek mij niet verstandig, omdat de grondhouding alles behalve bevorderlijk was. Iets wat ik tot op heden nog merk. Als we het over een ding eens moeten zijn, is dat bij het zingen van het volkslied en dus bij het hijsen en strijken van de vlag, men in elk geval op een eerbiedige wijze dient (stil) te staan. Het gaat om waardering van de vlag! 

Die waardering, respect én liefde moeten wij jong en oud opbrengen voor ons land, voor onze vlag. Niemand anders gaat dat doen! Het is op naar de verkiezingen, dan ook maar een silent reminder hieraan. Wanneer de ‘vlaggenparade’ thans in volle gang is, laat het dan zijn voor onze vlag, de vlag van Suriname! Het gaat immers om Suriname en het Surinaamse belang. Dus ook wanneer deze vlaggetjesparade straks voorbij is, is het te hopen dat wij met zijn allen snappen waar het precies over gaat. Dat het niet gaat om ‘een’ vlag van welke partij dan ook, maar dat er boven alles één vlag fier wappert en dat is de Surinaamse vlag. 

Laat mij afsluiten door te stellen dat ik er niets tegen heb als mensen hun politieke kleur kenbaar (willen) maken middels het laten spijkeren van een vlag, het is hun volste recht! Ik hoop alleen dat deze keus fundamenteel gestoeld is op ideologie, visie en ontwikkeling van en voor Suriname.

God zij met ons Suriname.