Als een investeerder een obligatie koopt, dan leent de investeerder eigenlijk geld aan degene die de obligatie uitgeeft. In dit geval is de Surinaamse overheid de uitgever. In ruil daarvoor krijgt de investeerder op regelmatige tijdstippen een rentevergoeding. Op de vervaldag van de obligatie is het de bedoeling dat de Surinaamse overheid het geleende kapitaal terugbetaalt aan de investeerders. Het risico blijft voornamelijk beperkt tot de vraag of de Surinaamse overheid haar verplichtingen daadwerkelijk zal kunnen nakomen op de vervaldag van deze obligatie lening. 

Een voorbeeld: Meneer Samuel koopt voor US$10.000 aan aandelen van Staatsolie. Elk jaar krijgt hij 7,75% rente voor deze investering en dat is US$ 775 per jaar. Na 10 jaar krijgt meneer Samuel het gehele bedrag van 10.000 dollar terug. Inmiddels heeft hij ook elk jaar 775 maal 10x aan rente ontvangen, wat US$ 17.750 in totaal is.    

In oktober 2016 heeft de Surinaamse regering een internationale obligatielening uitgegeven tegen een hoog jaarlijks rentepercentage van 9.25%. Dit kan zo gesteld worden omdat op het moment van uitgifte van deze obligatielening de rentes in de wereld historisch laag stonden. Bij het aangaan van deze obligatielening was de Amerikaanse tienjaarsrente op circa 1.75% in oktober 2016, en de Duitse tienjaarsrente zelfs rond de 0%. 

Het bepalen van de couponrente voor een lening hangt af van hoe betrouwbaar men de economie en de regering van het land vindt. Als men denkt dat het risico van lenen hoog is, dan gaat de rente ook omhoog. Maar er speelt namelijk nog iets anders. Als investeerders weten dat een obligatie-uitgever dringend geld nodig heeft, dan schroeft men de rentevoet nog verder omhoog omdat hun onderhandelingspositie sterker is. Suriname heeft nu een lage credit rating van B- met een negatief vooruitzicht. En wordt dus als een risicoland gezien, dat mogelijk niet aan haar toekomstige terugbetalingen kan voldoen.

Het gaat hierbij om een obligatielening van US$ 550 miljoen, die de Surinaamse overheid heeft uitgegeven om investeerders binnen te halen. Deze lening was bedoeld om (oude) achterstallige schulden voor een bedrag van ongeveer US$ 250 miljoen te betalen (een schuld bij Staatsolie, de bijdrage in Surgold, PetroCaribe deal Venezuela en “budgettaire doeleinden”) en  US$ 300 miljoen om Staatsolie te ondersteunen bij het financieren van offshore activiteiten.

Omdat deze lening in 2016 is aangegaan en de looptijd 10 jaar is met een jaarlijkse couponrente van 9.25% per jaar (4.625% per half jaar), moet Suriname in oktober 2026 de gehele hoofdsom van US$ 550 miljoen terug betalen. Daarnaast moeten ook de halfjaarlijkse couponuitkeringen bij het hoofdbedrag worden opgeteld en dat levert pakweg een totaal bedrag van 1 miljard en 58 miljoen US-dollar aan schuld op, dat in totaal afbetaald moet zijn aan het einde van de looptijd van deze obligatie op 26 oktober 2026.

Op dit moment kan de Surinaamse obligatie op de internationale markt voor minder dan US$ $85 verhandeld worden. Dat wil zeggen dat beleggers momenteel 15% minder willen betalen dan de nominale waarde van de uitgifteprijs van US$ 100. Men koopt de Surinaamse obligatie dus voor minder dan US$ 85, maar aan het einde van de looptijd krijgt men er US$ 100 voor terug. Deze korting (discount) wordt gegeven, omdat het risico dat je je geld uiteindelijk niet terugkrijgt, substantieel aanwezig is.

Mocht deze regering in 2020 weer aan de macht komen, dan is het te hopen dat er op korte termijn veel aardolie wordt gevonden in Suriname. De kans is anders zeer groot dat men met schulden te maken krijgt die men niet kan terugbetalen en tegen nog hogere rentes moet gaan herfinancieren. Hierdoor zal de druk op de eigen munt, de SRD, alleen maar toenemen. Als er dan ook geen verhoogde belastinginkomsten gerealiseerd worden, dan doemt er weer devaluatie van de eigen munt aan onze horizon. Daarnaast is de toekomst van fossiele brandstof onzeker door het klimaatakkoord, dat ook door Suriname in Parijs werd ondertekend.

In het belang van ons geliefd Suriname hopen we net als de zittende regering op een groot wonder.