'Kom Theo Para, laten we verzoenen!'
21 Jul 2016, 03:23
foto


Ik was aangenaam getroffen door de reactie van Theo Para op mijn laatste column. Ik kijk niet naar de zaken waarmee ik het niet mee eens ben in zijn artikel. Ik kan er een aantal noemen. Maar ik kijk liever naar de zaken waar ik wel met hem mee kan meegaan.

Para: “Nationale verzoening staat voor herstel van vertrouwen, na dictatuur en/of burgeroorlog.” Absoluut mee eens. Dat herstel van vertrouwen is geen gemakkelijk proces. Het vereist een moedige stap van alle betrokken partijen, namelijk het laten varen van de gevoelens van haat en wrok die ontstaan zijn als gevolg van politiek geweld waarbij dierbaren zijn vermoord. Het is niet gemakkelijk om dat te overstijgen.

Para: “Ongeacht politieke kleur werken Surinamers op allerlei niveau weer samen. Soms lachen wij ook weer samen.” Dat is het beeld dat hij en ik graag voor de toekomst zien. We moeten samen kunnen lachen, samen kunnen huilen, elkaar kunnen bekritiseren en toch samen door een deur kunnen gaan. Die toekomst komt niet uit de lucht vallen. Die toekomst moeten we samen maken.
Para: “De voltooiing van het proces van nationale verzoening kent echter ook een fundamentele tekortkoming: de erkenning (herstel) van de mensenrechten van de slachtoffers van politicide, oorlogsmisdrijven en misdrijven tegen de menselijkheid.” Ook hier absoluut mee eens. Ik heb al heel vroeg de minister van Justitie opgeroepen om een wet op te stellen en in te dienen in DNA voor erkenning van de mensenrechten en de slachtoffers. De minister is in gesprek met het Comité Slachtoffers en Nabestaanden van Politiek Geweld hierover. We kunnen de stap zetten waar ook Para voor pleit.
Verzoening is geen gemakkelijke zaak. Een nieuwe toekomst bouwen door mensen die elkaars vijanden zijn geweest is nog moeilijker. Maar als de wil er is, dan ontstaat er een weg.

Theo Para en ik zijn het afgelopen jaar flink met elkaar in aanvaring geweest. Historici zullen later een beoordeling maken van onze opstelling. Nu zijn we zelf deel van een historisch proces van conflict en verzoening. De laatste bijdrage van Theo Para heeft een deur geopend, waar ik graag in binnen stap: de deur van verzoening. De deur staat nog op een kleine kier. Er zijn veel obstakels om hem helemaal open te krijgen. Maar het begint met de wil om te verzoenen. Die wil is bij mij absoluut aanwezig. Ik hoop dat dat ook bij hem het geval is. Dat haal ik in ieder geval uit zijn reactie. Daarom roep ik hem op om een eerste face-to-face gesprek met mij aan te gaan met als doel om te inventariseren hoe we een traject van verzoening tussen ons en de mensen die achter ons staan, op gang kunnen brengen. Laten we samen die deur wijd open maken en om de tafel gaan zitten om die toekomst mogelijk te maken waar hij en ik en een heel volk over droomt: een fase in onze geschiedenis waarin we naast de verwerking van ons verdriet ook samen kunnen lachen”

Beste Theo, Ik hoop dat je de handreiking aanneemt en mij mailt voor een afspraak.

Sandew Hira: sandew.hira@iisr.nl
Advertenties