Het is altijd een politiek ding geweest van Surinaamse regeringen om in de Oostwest-verbinding, bruggen te bouwen over de rivieren. Het begon met de VHP-PNP-regering onder leiding van premier Sedney, om een brug over de Surinamerivier te bouwen. Het bleef bij het heien van een eerste paal in 1973. In 1991 kreeg parlementsvoorzitter J. Lachmon voor het symbolisch bedrag van een gulden de oude brug over de Bergse Maas cadeau van de provincie Noord-Brabant. Die brug zou over de Coppenamerivier, Saramacca en Coronie verbinden. Door geldgebrek van Suriname werd het voornemen afgeblazen. Pas onder de regering-Wijdenbosch kwam er een brug over de Surinamerivier; in het verkiezingsjaar 2000 was hij klaar. Intussen maken velen gebruik van deze brug, zo veel zelfs dat er overdag vrijwel altijd files voor, op en over de brug staan aan beide oevers.

Tegelijkertijd liet president Wijdenbosch ook een brug over de Coppenamerivier bouwen, die in 1999 werd opgeleverd, met de belofte dat Coronie en Nickerie zich door die brug spectaculair zouden ontwikkelen. Dat bleek een loze belofte. Natuurlijk, is het voor iedereen prettig dat deze brug de reistijd naar Nickerie bekort. En zeker is het verkeer wel wat toegenomen, maar de spectaculaire economische groei van het westen is uitgebleven. Dat was tijdens de regering Venetiaan (I) begin jaren negentig overigens ook al in een economische studie voorspeld. Reden waarom Nederland niet bereid was een financiële bijdrage aan de bouw van de Coppenamebrug te leveren uit de verdragsmiddelen. Wijdenbosch putte daarom voor de bouw van de twee bruggen door Ballast Nedam, uit de staatsinkomsten (bauxiet en olie) en liet op het eind van zijn bewind Suriname failliet achter.

Met het teleurstellende verkeersaanbod over de Coppenamebrug, is het wel duidelijk dat er nog minder verkeer zal gaan over een brug over de Corantijn. De huidige veerverbinding bij Southdrain kan het aanbod makkelijk aan. Het veer vaart slechts eenmaal per dag. Guyana ondergaat een zeer snelle groei, dus waarom zouden Guyanezen vaker naar Suriname reizen als er een brug is? En Surinamers die naar Guyana reizen, vaak voor zaken, gaan per vliegtuig, omdat de trip over de weg, ook na de bouw van een brug te lang duurt. Het is dus onduidelijk hoeveel extra economische groei die brug over de Corantijnrivier zal genereren.

De vraag is ook wie dit allemaal gaat betalen. Het idee is dat de gebruiker betaalt, door tolheffingen. Maar bij zo weinig verkeersaanbod wordt de tol zo duur dat nog minder mensen van de brug gebruik zullen maken. De backtrack route van de Zeedijk in Nickerie naar Springlands blijft dan gewoon in stand en de wat meer kapitaalkrachtigen nemen het vliegtuig. De aannemer die de brug zal bouwen en exploiteren is geen liefdadigheidsinstelling en zal eventuele tekorten in de exploitatie verhalen op de overheden, en dus de burgers, van Suriname en/of Guyana. Het ligt meer voor de hand de huidige veerverbinding in stand te houden en het veer eventueel vaker te laten varen. De kosten hiervan zijn relatief gering.

Zoals bekend is de Corantijn tot de oever aan Guyanese kant, Surinaams grondgebied. De brug zou dus helemaal op Surinaams grondgebied liggen. De vraag is welk land welk deel van de tekorten gaat aanvullen. Logischerwijs zou dat Suriname zijn. Suriname heeft ook het meest te winnen bij de brug, nu de Guyanese economie reusachtige sprongen maakt. Maar er is ook nog een grensconflict met Suriname over de zogenoemde Tigri-driehoek. Daarnaast is er een voor Guyana zeer bedreigend grensconflict met Venezuela, dat het grootste deel van het Guyanese grondgebied en van haar offshore olie- en gasbronnen, opeist.

Er is Guyana in het aller slechtste geval dus heel veel aan gelegen om het Tigri-gebied en de helft van de breedte van de Corantijn, binnen haar territoir te krijgen. Daarnaast heeft de kwestie van de door Suriname toegezegde maar nog steeds niet verstrekte visvergunningen aan Guyanezen, laten zien dat Guyana alle politieke registers weet te bespelen in nationaal belang. Mocht Guyana een deel van de rekening van de Corantijnbrug gaan betalen, dan zal het daar iets voor terug willen zien. Dat kan dus voor Suriname erg riskant zijn.

Als de regering Santokhi dan toch een brug wil bouwen, waarom niet liever nog een brug over de Surinamerivier? Daar zullen veel meer mensen blij mee zijn. Het zal economisch veel meer opleveren dan een brug over de Corantijn en zal velen reistijd en reiskosten besparen. Zo’n brug zal de economische groei van het district Commewijne nog meer ten goede komen. De ruimtelijke groei van Paramaribo vindt nu vooral plaats naar het zuiden en westen richting Saramacca.

Met een tweede brug over de Surinamerivier bij Paramaribo, kan de stad zich ook weer meer oostwaarts uitbreiden. Dit is in de afgelopen 20 jaar wel gebleken na de realisatie van de ‘Bosje’-brug, met de verkaveling van oude plantages voor woningbouw. Dit verklaart ook het sterk toegenomen verkeersaanbod op deze brug. Simpel zal de keuze voor een tweede brug overigens niet worden, want waar moet die brug dan komen? En goedkoop ook niet, maar zeker wel minder duur dan een brug over de Corantijn. Misschien is de beste oplossing, zolang de overheidsfinanciën niet op orde zijn en het grensdispuut met Guyana niet definitief beslecht is, voorlopig helemaal geen brug te bouwen.