Dijksteel en Wolfjager begraven; zaak tot de bodem onderzoeken

If we die, we die defending our rights, Er zijn niet veel woorden nodig om de waarheid te vertellen. Wie niet leeft na zijn dood heeft nooit geleefd prijkt er op de banner waarop Ivanildo Dijksteel en Martinus Wolfjager zijn uitgebeeld. Met veel smart maar ook strijdvaardigheid is het duo na 53 dagen eindelijk begraven. Ze hebben op 2 mei het leven verloren; het jarenlang dispuut over grondenrechten had een kookpunt bereikt. De familie heeft de bijdrage van de overheid om de twee mannen te begraven afgeslagen. Ze willen dat de president - die nog vóór het onderzoek is afgerond de twee mannen als criminelen heeft bestempeld - hun namen zuivert.

De begrafenis was zaterdag in Cabendadorp in het district Para. Tussen de dorpelingen bevonden zich enkele hoge gasten onder wie Assembleelid Edward Belfort, ex-president Desi Bouterse en minister Albert Jubithana van Transport, Communicatie en Toerisme. Sprekers hebben benadrukt dat de strijd om de grondenrechten van Inheemsen niet eindigt met de dood van Dijksteel en Wolfjager. “Ze hebben de hoogste prijs betaald,” wordt er aangegeven. Daarom zal de overwinning sneller komen. De samenleving is nu meer dan ooit op de hoogte over wat er met de Inheemsen in hun woon- en leefgebieden gebeurd en volgt alles op de voet.

Nabestaanden hebben met “een lach en een traan” over de gevallen ‘verzetstrijders’ verteld. Beiden blijken zeer gewaardeerd te zijn en hebben zich tijdens hun leven enorm ingezet voor het grondenrechtenvraagstuk. Jaar in jaar uit hebben zij onder andere petities ingediend en acties gevoerd om “regering op regering” zover te krijgen om het probleem op te lossen. Maar de situatie werd alleen maar erger. Gronden werden en worden steeds vaker zonder medeweten van de bewoners aan derden uitgegeven, veelal voor houtconcessies. Het is zo erg dat men verboden wordt te jagen in de eigen bossen, ook het water in de omgeving wordt ernstig vervuild, men wordt gewoon verdreven deelt men mee.

Op 2 mei is de kruik gebarsten. Het duo en andere mannen hebben auto’s, houttrucks en een politiepost in brand gestoken, hebben ambtenaren gegijzeld, en zijn in een vuurgevecht verwikkeld geraakt. De aanvallers zijn opgepakt.  Dijksteel en Wolfjager zouden volgens een politieverklaring tijdens een vuurgevecht zijn doodgeschoten. Maar bij het zien van de lijken, getuigenverklaringen en foto’s zijn er bij de families ernstige twijfels ontstaan over de doodsoorzaak. Ze stellen dat de mannen standrechtelijk zijn geëxecuteerd.

“Het onrecht dat mijn oom is aangedaan moet tot de bodem worden onderzocht,” pleit Melinda Gooding, nabestaande van Wolfjager. “De reden dat wij 53 dagen hebben gewacht met begraven is omdat Martinus en Ivanildo op zeer wrede wijze om het leven zijn gekomen. We gaan tot het einde strijden, om de onderste steen boven te krijgen.” Het Openbaar Ministerie heeft nu eindelijk ook ingezien dat er meer onderzoek verricht moet worden.

Lloyd Read, vertegenwoordiger van het Inheems Kollectief Suriname (IKSUR) deelt mee dat de families de bijdrage van de regering voor de begrafenis en alles daaromheen, heeft afgeslagen. “Weet je wat er zou gebeuren als we dat hadden aanvaard?” merkt hij op. “De hele Inheemse gemeenschap begrijpt dat we het niet konden accepteren. No wan sma e behandel unu tap so wan... so wan…fasi.” De families willen dat de president de namen zuivert van de gevallenen, deelt Read mee. “Y’e meki bari na DNA, doe uitspraak dat na terrorist, na crimineel. Hoe is dan de toegezegde bijdrage in lijn met die beschuldigingen, terwijl het OM nog bezig is met het onderzoek?”

            video