Veelwijverijen en de economische gevolgen

Suriname bestaat uit verschillende etnische groepen, en elke groep heeft zijn eigen culturele gewoontes die de samenlevingsvormen beïnvloeden. In het 'Mozaïek van het Surinaamse volk' is een patroon te herkennen. Surinamers van Aziatische afkomst (Chinees, Hindoestaan, Javaan) trouwen vaker dan Afro-Surinamers (Creool veel minder, Marron het minst). Huwelijk en concubinaat (ongehuwd samenwonen) komen veel voor, maar een bijna even grote groep is ongehuwd en woont niet samen. De implicatie is dat veel kinderen buiten huwelijk of samenwoning worden geboren. Hoewel demografische gegevens na 2012 ontbreken, zijn dit historische trendgegevens.

Om het kort te houden, dit stuk gaat over het verschijnsel veelwijverij, waarbij mannen kinderen verwekken bij meerdere vrouwen zonder samen te wonen. Het gaat niet over moraal, oorzaken, hoe vaak of bij wie dit gebeurt. Het punt dat wordt gemaakt is dat veelwijverij economisch ongezond is. Kinderen uit dergelijke samenlevingsverbanden worden vaker benadeeld en zijn de achterblijvers van de toekomst. Veelwijverij mag dan een afgezaagd onderwerp zijn, het is actueel in tijden van economische neergang, aangezien de vrouwen en kinderen in die samenlevingsverbanden het meest worden getroffen.


De veelwijverige man is over het algemeen laagopgeleid en heeft een laag inkomen. Sommigen tonen hun mannelijkheid door meerdere kinderen bij meerdere vrouwen te verwekken. Het gaat om kwantiteit, niet om kwaliteit. Maar hoe remt veelwijverij economische ontwikkeling?

Ten eerste leidt het tot versnippering van schaarse middelen, waardoor kinderen minder toegang krijgen tot betere voeding en onderwijs. De vader weet soms niet of een kind van hem is, en buitenechtelijke of niet-erkende kinderen erven niet en blijven daardoor economisch achter. Als man en vrouw trouw zijn aan elkaar en bij elkaar blijven, kunnen ze alle beschikbare middelen concentreren om kwaliteitskinderen groot te brengen. Ze ontwikkelen menselijk kapitaal, de belangrijkste bron van economische groei. De vader weet wie zijn biologische kinderen zijn en heeft controle over zijn bezit en de overdracht na de dood. Hij hoeft niet bang te zijn dat zijn kapitaal of erfenis in handen van 'buitenstaanders' terechtkomt.

Ten tweede zorgt veelwijverij voor complexe gezinsstructuren en sociale relaties, wat resulteert in instabiliteit en afhankelijkheid van overheidssteun. De man kan de vrouwen en kinderen niet geven waar ze recht op hebben en verdwijnt uit beeld. De verantwoordelijkheid en het geklaag kan hij niet aan. Of hij gaat naar een andere vrouw, waar hetzelfde wordt herhaald.

Ten derde veroorzaakt veelwijverij psychische problemen, wat de productiviteit remt. Vrouwen komen in een tredmolen met lastige taken binnen- en buitenshuis, raken uitgeput. Ze voelen zich machteloos tegenover de ontrouwe mannen, vooral als er kinderen zijn. Er ontstaan conflicten, depressies, hoge bloeddrukken, zwaarlijvigheid en besluiteloosheid. Vrouwen kunnen ook stikjaloers zijn op elkaar. De een wil niet dat de ander krijgt wat ze krijgt of ze wil in ieder geval gelijk behandeld worden. De concurrentie tussen vrouwen kan een rimpeleffect hebben met als gevolg meer rivaliteit tussen biologische en niet-biologische kinderen.

Waarom bestaat veelwijverij nog als het economisch ongezond is? Mogelijk vanwege diepgewortelde culturele gewoontes. Owru siki fu todo na kraskrasi. Een praktisch advies is deze passage uit de Koran: ‘Trouw met vrouwen van uw keuze, twee, of drie, of vier, maar als u vreest hen niet rechtvaardig te kunnen verzorgen, dan slechts één’.

D. Balraadjsing