Gorré: Fundament Surinaams voetbal weggeslagen

Dean Gorré tast nog steeds in het duister over waarom de Surinaamse Voetbalbond (SVB), hem en de technische staf heeft ontslagen. Voor Gorré is één ding duidelijk; zijn vertrouwen is ernstig geschaad. “Mijn deur is nooit dicht om Suriname te kunnen coachen, te kunnen ondersteunen,” verduidelijkt hij. “Mijn deur is dicht voor dit bestuur om mee te werken.” Gorré is ontzettend blij met de gehaalde doelen, maar vreest dat door dit besluit van de SVB, het nieuwe fundament van het Surinaamse voetbal wordt weggeslagen. Assistent trainer Eugene Verwey stelt dat het tijd is voor “de sterke vrouwen in het SVB bestuur".

Gorré en Verwey zijn op een persconferentie in Courtyard by Marriot vrijdag ingegaan op tal van vragen die ze geduldig, soms emotioneel, hebben beantwoord. Maar waarom de bondscoach en zijn staf plotseling zijn ontslagen, weet het duo niet. “Er worden altijd bondscoaches ontslagen, dat hoort bij het voetbal,” merkt Gorré op. “Ik ben niet onschendbaar. Alleen, die ‘moverende redenen’ zijn niet benoemd. Dat is de enige vraag die ik heb: Waarom? Die vraag is nog niet beantwoord. Zelfs niet door de bestuursleden die in de pers dingen hebben geroepen, is die vraag beantwoord.”

Verwey geeft aan dat het ontslag aan hen is meegedeeld tijdens wat een evaluatiegesprek over de Gold Cup, moest zijn. De SVB-voorzitter en andere bestuursleden hadden ziek gemeld, de vergadering zou geleid worden door de technisch directeur die alleen was. Het ‘evaluatiegesprek’ heeft drie minuten geduurd waarin Gorré, Verwey en drie stafleden is meegedeeld dat per die dag “alle nationale selecties zijn ontbonden en ze alle goederen die ze in bezit hadden die behoren aan de SVB, moeten inleveren”.

Gorré geeft aan dat de vijf doelen die hij en zijn staf voor ogen hadden gesteld met het Surinaamse voetbal, sinds hij voor het eerst in 2018 was aangesteld, zijn gehaald. Het eerste was om het Surinaamse voetbal te laten herleven. Overal waar men voetbalde zou er met trots gespeeld worden, omdat men weer trots zou zijn op het Nationaal elftal. Tot ver buiten de grenzen moest men over ‘Natio’ kunnen praten. Het tweede doel was om te stijgen op de wereldranglijst van de Fifa. Doordat het team vaker won kon het zich voor het eerst plaatsen voor de Gold Cup.

De derde ambitie was om spelers uit het buitenland over te halen om voor Suriname te komen spelen. Er is uiteindelijk gekozen uit meer dan 200 voetballers uit verschillende delen van de wereld. De vierde stap was om met een nieuwe selectie, een nieuwe professionele staf en een nieuwe visie, met beter voetbal, betere resultaten te halen.

Gorré: “Maar natuurlijk was het niet realistisch om te verwachten direct met de wereldbeker thuis te komen of ons te plaatsen voor het WK. Terwijl de spelers voor het eerst voor Suriname uitkomen en nog niet eerder ingespeeld zijn. Toch is er een fundament gelegd. Een waarop we verder kunnen bouwen. Daar komt nu abrupt een einde aan. Onbegrijpelijk.”  

Het vijfde doel was om de relatie tussen de media en het Nationaal voetbalteam te verbeteren. Ook dat is gelukt, deelt Gorré mee. “En toch lijkt er nu plotseling een einde te komen aan mijn Surinaamse droom,” merkt hij op. “Om ‘moverende redenen’ worden we ruw verstoord op de goede weg die we samen hebben ingeslagen. Mijn staf verdient dit niet. Oude structuren, oude belangen, oude machtsverhoudingen, leiden zelden tot gewenste vernieuwingen. Ook de spelers die zich de afgelopen jaren hebben ingezet om ons trots te maken, verdienen dit niet. Het getuigt van trots, lef en een kloppend hart om te kiezen voor een nationaal elftal met weinig middelen. Toch kozen die jongens om voor Suriname te spelen. Daar ben ik trots op.”

Gorré is duidelijk. In dit bestuur onder leiding van Krishnadath heeft hij geen zin meer. Hij maakt zich klaar om terug te gaan naar huis in Engeland bij zijn familie. Assistent trainer Eugene Verwey gaat voorlopig ook stoppen. Verwey tot het SVB-bestuur: “Het bestuur hoeft niet weg, maar verander nou even. Kijk in de spiegel. Zoveel negatieve reacties, dan is er toch iets aan de hand! Als jullie het niet aankunnen, misschien moeten we het bestuur overlaten aan vrouwen! Er zijn zoveel sterke vrouwen die het kunnen! Want elk jaar, elke keer, is het weer hetzelfde gelul.”