Column: Waakzaamheid geboden!
25 Mar 2021, 00:59
foto
Bondscoach Dean Gorré tijdens de training van natio dinsdag. Hij spreekt de spelers toe. (Foto: Ranu Abhelakh)


De Surinaamse Voetbal Bond werd een paar dagen geleden onaangenaam verrast door de maatregel van Amerika - die eigenlijk al geruime tijd geldt- om geen spelers afkomstig uit of gereisd via Schengenlanden, niet toe te laten tot haar grondgebied. Halverwege 2020 had de bekende tennisser Novak Djokovic laten weten dat hij de Corona-maatregelen van de VSA te zwaar vond. Het kan dat de bondscoach dat niet heeft opgepikt, maar uitgaande van de professionaliteit die gepredikt wordt, zou iemand uit zijn entourage wel nota daarvan genomen moeten hebben. Aangezien het laatste niet het geval was, leek de knuppel gegooid te zijn in het hoenderhok van de SVB, toen zij daarmee geconfronteerd werd. De reacties in Suriname varieerden van grote verslagenheid en wanhoop tot 'den man lagi' en zelfs geruchten van een conspiratie tegen Natio. De euforie bij de keuzeheer was duidelijk omgeslagen in een mineurstemming, terwijl de technisch directeur bij de SVB meteen overschakelde naar plan B door op te merken dat Aruba er niet makkelijk van af komt tegen de lokale spelers. Indien deze regel onverkort zou worden gehandhaafd, zou dat een streep door de rekening van de Surinaamse keuzeheer zijn.

Gorré had namelijk bij het uitstippelen van de weg naar Qatar, buiten de waard gerekend. Hij had er geen rekening mee gehouden dat de tegenstander een zodanig obstakel zou kunnen opwerpen en daarmee roet in het eten van Natio zou proberen te gooien. Alle professionals zouden aanvankelijk via Schiphol naar Suriname afreizen, maar nu moest er worden uitgekeken naar alternatieve routes. Uiteindelijk slaagden slechts drie diaspora-spelers erin om zonder een schengenland aan te doen, Amerika te bereiken. De meerderheid van de spelers kwam via Nederland in Suriname aan en zou indien het gastland het been stijf zou houden, niet naar de VSA kunnen afreizen voor de wedstrijd tegen Aruba. Dat zou een enorme aderlating zijn voor Natio, want zoals we weten zijn de lokale spelers na ongeveer een jaar van inactiviteit, niet op het gewenste niveau. Uiteindelijk maakte Amerika een uitzondering voor Suriname en kregen alle diaspora-spelers, als ze nou de afgelopen twee weken uit of via een schengenland zijn afgereisd, toestemming om de VSA binnen te komen. Nu zie je weer lachende gezichten en zijn de meesten weer opgelucht.

Het is echter nog niet het moment om opgelucht adem te halen, want behalve Aruba heeft ook Canada, de Verenigde Staten van Amerika als thuisbasis. Wat zal dan het beleid van Amerika zijn? Heeft Suriname al duidelijke afspraken hierover of wordt er weer gehoopt op een uitzondering? Het zou kunnen dat de VSA weer een uitzondering maakt voor Suriname, ze worden immers nog niet direct bedreigd door de plotselinge kracht van Natio. Maar wat als ze dat niet doen bij de Goldcup, waar ze zelf partij bij zijn? Nu reeds moet Suriname duidelijkheid hierover eisen bij de overkoepelende organisatie Concacaf, zodat Natio niet afhankelijk is van de gunst van een belanghebbende. Het liefst verplicht de Concacaf de VSA een verklaring uit te geven waaruit blijkt dat Natio te allen tijde naar dat land mag afreizen om aan wedstrijdverplichtingen te voldoen. Als de VSA weigert dat te doen, moet de Concacaf komen met een alternatieve speellocatie voor de Goldcup. Deze kwestie moet niet op zijn beloop gelaten worden, anders kan het nog een nadelige wending krijgen voor Natio. SVB moet waakzaam zijn en niet op de valreep gedwongen worden om onder druk naar andere alternatieven te zoeken.

Intussen heeft Natio-nieuwe stijl de eerste wedstrijd gespeeld op Surinaamse bodem en werd Cayman Islands met 3-0 verslagen. Nu al kan gesteld worden dat het initiatief een ware upgrading is van Natio. Heel beheerst heeft het team zijn visitekaartje afgegeven aan voetbalminnend Suriname. Suriname kwam nimmer in gevaar, maar de aanvalslinie moet nog wat productiever worden. Zonder de overige spelers tekort te doen, mag ik stellen dat ik heb genoten van het optreden van aanvoerder Ryan Donk die heel beheerst de lijnen uitzette, Damil Dankerlui heeft ook laten zien dat hij van wanten weet. Ivenzo Comvalius heeft zijn rol als gangmaker als van ouds waar gemaakt. Nu is het zaak dat de schoonheidsfoutjes eruit worden gehaald, waarna het team zich kan ontwikkelen tot een gevreesde tegenstander.

Mireille Hoepel
Advertenties