Belangrijk en toch... Belachelijk!

Dat de Corona-pandemie de autoriteiten van ieder land tot het nemen van belangrijke maatregelen noopt, staat buiten kijf. In het belang van de gezondheidszorg en vooral het terugdringen van het aantal besmettingen, kan het niet anders. Ieder weldenkend mens zal achter deze maatregelen staan. Het is echter zo dat sommige maatregelen door mij en wellicht ook door anderen, als belachelijk aangemerkt moeten worden.

Ik keerde als ingezetene, na 2 maanden, op vrijdag 9 oktober 2020 vanuit Nederland terug naar Suriname. Als passagier op de KLM vlucht was ik één van de ongeveer 250 personen die mij moest onderwerpen aan de nieuwe maatregelen voor reizigers naar Suriname. Op Schiphol moest ik kunnen aantonen dat ik een swab-test (kosten: € 150,-) had ondergaan en dus een negatieve status had. Deze test moet uiterlijk 72 uur vóór vertrek  zijn afgenomen. Ik moest daarvoor naar een andere stad afreizen omdat alle andere testafname locaties overbelast waren. Daarnaast moest mijn naam voorkomen op de passagierslijst van het consulaat van Suriname in Amsterdam. Ik moest ook kunnen aantonen dat ik het bedrag betaald had voor beveiliging ivm de verplichte thuisquarantaine periode, na aankomst. Dit laatste werd echter niet door de KLM balie-medewerker gevraagd. 

Er bleven passagiers op Schiphol achter, omdat zij het resultaat van hun swab-test niet tijdig ontvangen hadden. Dit hield ook verband met onduidelijkheid bij sommige passagiers omtrent de voorwaarde van 48 -72 uur. Voor de KLM gold echter een deadline tot 09.30u voor het overleggen van de testresultaten. Voor de passagiers die achterbleven is dat zeer lastig, omdat zij bij een volgende vlucht weer € 150,- zullen moeten betalen voor het afnemen van een nieuwe swab-test, vanwege de geldigheid.

De vlucht verliep voorspoedig, totdat het toestel om 15.15u landde op onze Pengel Luchthaven. Van de autoriteiten moesten we ons rij voor rij naar de uitgang begeven met als gevolg dat ik pas na 1,5 uur het vliegtuig verliet. Daarna sloot ik me aan bij een lange rij wachtenden die in de openlucht stonden, voordat we het stationsgebouw binnen mochten. Gelukkig was de regen intussen gestopt. Na een lange reis was dit verre van aangenaam. 

Bij mondjesmaat mochten we het stationsgebouw binnengaan waar aanmelding bij drie overheidsdiensten moest geschieden. Allereerst het Bureau Openbare Gezondheidszorg (BOG), daarna de Vreemdelingendienst en tenslotte het Nationaal Coördinatie Centrum voor Rampenbeheersing (NCCR). Het bleek dat mijn naam niet voorkwam op een lijst van personen die zich hadden opgegeven of toestemming hadden voor  thuisquarantaine, hoewel ik schriftelijk van BOG daarvoor toestemming had. Wat mij verbaasde is, dat ik als gevolg daarvan mijn kwitantie van een erkend security bedrijf, dat ik in Nederland via internetbanking had betaald, moest overleggen. Zij die op die lijst voorkwamen, hoefden dat niet. Hun zaken waren al 'geregeld' daar had de NCCR-medewerker niets mee te maken, zoals dat door hem werd aangegeven. Zijn taak was slechts die lijst te controleren. Hij deed dus gewoon zijn werk. U begrijpt dat dat riekt naar... zullen we het hier maar 'een communicatie stoornis' noemen?

Serieuze vragen die echter gesteld moeten worden, zijn: Waren er mensen die dispensatie van betaling hadden en dus vrijgesteld van alle extra kosten die door de autoriteiten waren opgelegd w.o. mogelijke hotelkosten en/of beveiligingskosten? De bedragen van de security bedrijven verschilden ook enorm in de range van 1900-5000 SRD.

Daarop volgt de vraag, hoe komt het dat sommigen wel en anderen niet betaald hebben? Verschillende passagiers hadden al aangegeven niet te zullen betalen en gewoon naar hun huis zouden gaan, wat ook daadwerkelijk gebeurd is. De gedachte hierachter was dat men niet bereid was slachtoffer te zijn vanwege anderen die de weken daarvoor, het 'verpest' hadden door de straat op te gaan, terwijl zij in thuisquarantaine waren. Velen zijn er dus zonder betaling mee weggekomen en dat is enerzijds, begrijpelijk... De belachelijkheid zit er wel precies daarin, omdat het tot wrevel leidt bij degenen die zich keurig aan de maatregelen gehouden hebben en aan de vereisten hebben voldaan, ook al zorgde dat voor veel persoonlijk ongemak. 

Het lijkt mij niet meer dan billijk dat de autoriteiten hierover tekst en uitleg geven. Bij het nemen van beleidsmaatregelen dient m.i. te gelden: 'gelijke monniken, gelijke kappen'. Een 'names en faces' beleid lijkt mij funest, als wij willen spreken van een rechtvaardige samenleving. 

Omstreeks 20.00u. mocht ik na een vlucht van 9 uur en een afhandeling van 5 uur op Zanderij, het vliegveld verlaten.