Alleen door alle informatie transparant op tafel te leggen, het beleid van consumptie om te buigen naar een beleid van productie en de totale samenleving te betrekken bij de ontwikkeling van ons land, kan herwonnen worden het vertrouwen dat de regering verloren heeft. De openbare vergadering van De Nationale Assemblee (DNA) had er alles van dat de regering bij monde van de minister Hoefdraad van Financiën alle schuld probeerde af te schuiven op de voormalige governor Van Trikt. De minister van Financiën ontweek handig vragen van Assembleeleden. Antwoorden die hij gaf riepen meer vragen en wantrouwen op. Duidelijk werd in elk geval dat het regeerbeleid waarin het bevoordelen van partijloyalisten centraal staat, onverkort is doorgegaan door het bevoordelen van een cambiohouder, tevens NDP'er, met goedkope dollars. Met het groeien van het wantrouwen in het regeringsbeleid is de straatkoers van de US-dollar inmiddels aan het stijgen. Het is een kwestie van tijd dat de prijzen in de winkels zullen meestijgen.

Ondanks de schijnbaar uitzichtloze situatie kan binnen 6 maanden de koers gestabiliseerd worden met gerichte productieprojecten en de mobilisatie van de totale samenleving om de schouders te zetten onder de ontwikkeling van ons land. Maar de regering kiest er duidelijk voor om door te gaan met het op consumptie gerichte regeerbeleid waarbij slechts enkele partijtoppers rijker worden. Uit de antwoorden die minister Hoefdraad gaf is eindelijk het antwoord naar buiten gekomen: de Chotelal cambio heeft in de afgelopen periode goedkope 'interventie' dollars gekregen uit de kasreserve van de Centrale Bank van Suriname (CBvS). De angst van de mensen is bewaarheid geworden dat ze in de rij stonden voor deze cambio voor hun eigen geld dat ze op de bank sparen. Maar hoe moeten we dan de woorden van de voormalige Governor vertalen, “vraag het maar aan de president”, toen door de journalisten gevraagd werd naar de herkomst van de “goedkope” Chotelal dollars? Klopt dan het vermoeden dat bestaat dat de President zich rechtstreeks heeft bemoeid met het beleid van de CBvS door daartoe opdracht te geven? De onafhankelijke positie van de CBvS is hiermee aangetast en een nationaal instituut dat ook internationaal het financieel gezicht van Suriname vertegenwoordigt, is hiermee ernstig beschadigd.

Ook de verklaring van de minister Hoefdraad, dat de kasreserve is gegooid op een hoop en opgeteld bij de monetaire reserves roept een heleboel vragen op. Dit zou normaal zijn. Betalingen uit deze monetaire reserves worden verricht aan importeurs van medicijnen en basisbehoeften die behoefte hebben aan de nodige deviezen. Daarvoor storten de importeurs als tegenwaarde SRDs tegen de CBvS koers. Het is ook duidelijk dat daar een voorkeursbeleid in is gevoerd. Van enkele importeurs staat bekend dat ze NDP loyalisten zijn. Importeurs als Chotelal en Combé Markt Kalipdewsing zijn daar openlijk voor uitgekomen. Deze importeurs zijn ook de leveranciers van de pakketten die momenteel grif worden verdeeld door de NDP. 

Het zou dan niemand verbazen als morgen bekend wordt dat deze importeurs ontheffing van invoerrechten krijgen om 'goederen voor de pakketten' te mogen importeren en daarbij ook ander zaken onder dezelfde regeling worden geïmporteerd. Hoe het ook zij, het komt dus nu hierop neer, dat de pakketten zijn gesubsidieerd met de spaarcenten van de burger zelf. In alles moeten partijloyalisten worden bevredigd in hun zucht naar meer geld. Is het daarom dat alle leningen tot nu toe consumptief zijn besteed? Is het daarom dat er zoveel accent wordt gelegd op verdeling van pakketten en zo weinig aandacht is voor de productie?

Maar als het waar is, dat normale importbetalingen worden verricht uit de monetaire reserves waarvan deel uitmaken de kasreserves, is het dan niet slechts een administratieve handeling waaruit dan wat is betaald? Kan er dan niet gewoon een “administratieve correctie” komen waarbij vervolgens de kasreserves weer zijn aangevuld en een duidelijk verslag komt van de actuele monetaire reserves minus de kasreserves? Want de monetaire reserves zouden groter moeten zijn dan de kasreserves, weer volgens de woorden van de Minister van Financiën. Of is dat ook gelogen? En hoe zit het met het feit dat alle betalingen die de CBvS verricht namens de regering, en de verdeling van de schaarse deviezen altijd in opdracht van de minister van Financiën plaatsvinden? Moeten we in dit licht ook het antwoord zien van de voormalige governor, “vraag het aan de president”, wat betekent dat via de minister van Financiën mogelijk de opdracht is gegeven om een partijloyalist te voorzien van goedkope US-dollars? Moest Van Trikt daarom ontslag nemen als governor?

Het meest verontrustende in deze is dat ook de DNA-fractie van de NDP achter dit aan amateurisme grenzend regeerbeleid is gaan staan. De NDP-fractie heeft weer eens bewezen een verlengstuk van de regering te zijn. Door zogenaamde kritische vragen waar ook geen antwoorden op zijn gegeven probeerden de NDP-parlementariërs de aandacht van zich af te leiden. De PALU blijft bij het standpunt dat de regering, de CBvS en de particuliere banken verwijtbaar zijn in het niet opkomen voor de belangen van de Surinaamse burger. En ondanks de schijnbaar uitzichtloze situatie is er een oplossing mogelijk. Maar daarvoor is de eerste voorwaarde dat de gehele Surinaamse samenleving moet worden gemobiliseerd en betrokken bij alles wat de regering doet. Op dit moment nemen veel te weinig beleidsmakers hele belangrijke beslissingen die grote gevolgen hebben voor Suriname. Dit zal drastisch moeten wijzigen om een duurzame ontwikkeling van ons land mogelijk te maken.