Als vervolgtraject van de protesten tegen de wijziging van de Wet op de Staatsschuld hebben Viren Ajodhia en Robby Berenstein, voorzitter van C-47, een presentatie gehouden. Zij bespraken de funeste gevolgen van de wetswijziging. Volgens Ajodhia is het leenplafond opgerekt naar 140% en niet 95% van het Bruto Binnenlands Product, zoals de regering de samenleving heeft voorgehouden. De schuld is SRD 20 miljard en er is ruimte tot SRD 35 miljard. Na de inleidingen is er een paneldiscussie gehouden. In het panel hadden zitting: Anthony Wong (voorzitter Algemene Aannemers Vereniging), Sham Binda (voorzitter AKMOS), Armand Zunder (voorzitter Progressieve Werknemers Organisatie) en Stanley Betterson (topper ABOP). Voorzitters en toppers van diverse oppositiepartijen waren aanwezig op de discussieavond. 

Berenstein benadrukte dat de bescherming van de samenleving waarvoor in 2002 is gezorgd door de Wet op de Staatsschuld teniet is gedaan door de wetswijzing. De samenleving, maar vooral de werkers, voelen het klappen van de zweep. De schulden die genomen worden, moeten weer een keer afgelost worden. Zunder stelde door het onderpand dat gegeven wordt er weer enorme geldtekorten zullen ontstaan om de begroting te financieren. Werkers zullen in armoede worden gedompeld. Nu reeds komen velen niet uit met hun salaris. Veel werknemers ontvangen maandelijks nauwelijks SRD 1200 tot SRD 1400. Ze komen niet rond met hun salaris. 

Binda merkte op dat Suriname in een politiek probleem is en de oplossing moet ook politiek zijn. Er moet in eenheid opgetreden worden. Het beleid van de regering zaait armoede, verdriet en haat, voerde hij aan. Hij stelde dat de president de samenleving misleidt door te stellen dat de koers omlaag zal gaan vóór 25 mei. Binda merkte op dat dollars schaars zijn. Landelijk zal de koers niet omlaag gaan, voorspelde hij. Akmos vindt dat het bedrijfsleven alle onderhandelingen met de regering stopgezet moet worden. Het bedrijfsleven moet zich terugtrekken uit organisaties zoals het Tripartiet Overleg, de Staatsraad en de Sociaal Economische Raad. 

Betterson zei dat de regering een desastreus beleid voert. De wet is gewijzigd om ongebreideld te kunnen lenen voor consumptieve doelen. Het gat is volgens hem niet te dichten. In alle gevallen zal het beleid volgens hem leiden tot armoede. Welke regering er ook komt, het zal moeilijk zijn om de economie weer op rails te krijgen. "Zo kunnen wij niet verder", stelde hij. 

Tijdens de discussie werd aangehaald dat er met bommen en granaten wordt gegooid vanuit de regering. Het is oorlog. De mensen willen actie zien; er moet niet gewacht worden op 25 mei. Het land zou platgelegd moeten worden. Berenstein deelde mee dat al de voorstellen meegenomen zullen worden. In de tussentijd moeten alle organisaties die deelnemen aan het protest hun structuren informeren over de situatie. Mensen gaan pas de straat opkomen als zij goed begrijpen hoe ernstig de situatie is. De roep tot een structurele bundeling is staande de bijeenkomst geaccepteerd.