Column: Elkaar politiek succes gunnen
24 Jul 2019, 10:29
foto


Als het goed was zouden wij voor elke regering moeten wensen dat die zo succesvol mogelijk zou moeten presteren. Dat is toch in ons aller belang? We hoeven regeringen van een andere politiek signatuur dan je voorstaat niet te prijzen of zelfs te feliciteren, maar toch een goede regeerperiode toewensen.

Hoe anders zit onze politieke wereld in elkaar. Is dit vanwege onze politieke cultuur waarbij opeenvolgende regeringen in het algemeen politiek andersdenkenden links laten liggen? In ieder geval is het evident dat we te doen hebben met toenemende polarisatie. Een polarisatie waarbij geen enkel succes aan politieke tegenstanders (lees vermeende vijand) wordt gegund. Niets, of super weinig van wat de tegenpartij doet of ooit heeft gedaan deugd. 

Bij het lezen van de regelmatig opduikende anonieme berichten via sociale media over de besmetting van ons drinkwater kwam onwillekeurig de vraag in mij op of niet de eerdergenoemde polarisatie, de grond vormt voor deze regelmatig opduikende valse epistels. Denken personen op deze wijze de regering een hak te moeten zetten?

Deze regering kan veel verweten worden, maar dat zij de watervoorziening serieus heeft aangepakt, kan niemand ontkennen. Als de heer Marlon Oosterling, directeur van de Surinaamse Waterleiding Maatschappij, nog niet gedecoreerd is dan zou dat bij de eerste beste gelegenheid moeten plaatsvinden. Elke regering heeft de plicht serieus om te springen met de belastinggelden waar zij het beheer over heeft. Deze gelden worden direct of indirect door de burgers van dit land opgebracht en zouden primair moeten worden aangewend tot het genereren van welvaart en welzijn voor de bevolking.

Voor het maken van straten, bruggen, gebruikelijke infrastructurele werken of andere reguliere zaken mogen regeerders geen complimenten verwachten en verlangen. Waarom krijgen ze anders de forse salarissen voor?  Als de regering echter op een ingenieuze wijze een probleem, waar het volk al decennialang mee kampt, weet op te lossen, dan moet aan die regering daarvoor zeker credit gegeven worden. 

De watervoorziening in ons land was/is zo een probleem. Zowel nationaal als internationaal is men ervan overtuigd dat schoon drinkwater voor iedereen tot de meest elementaire levensbehoeften behoort. Dat Paramaribo, als hoofdstad, over goed drinkwater beschikt is om meer dan één reden begrijpelijk. Maar dat beschikbaarheid van veilig drinkwater in een district als Commewijne, dat zo dichtbij Paramaribo ligt, reeds decennia niet of onvoldoende gegarandeerd is, is 
niet te begrijpen. Als nu een manager, als de heer Oosterling – met zijn team van medewerkers - zeer doortastend niet alleen het probleem daar, maar in het hele land structureel aanpakt dan verdient hij respect en waardering. Er kunnen dan duizenden argumenten aangedragen worden waarom het in de achter ons liggende jaren niet gebeurde, maar het zijn de prestaties die tellen. De eerste premier van India Jawaharlal Nehru zei het zo treffend: I am not interested in excuses for delay, I am only interested in a job done. 

Maar in plaats van deze lof worden we vaker geconfronteerd met roddelgeschrijf op Facebook over de staat van ons drinkwater. Het is niet gezegd wie dat doet. Ook is niet geïndiceerd uit welke hoek het komt. We kunnen slechts hopen dat dit gedrag niet geïnitieerd is door de negatieve wijze waarop leidinggevenden elkaar in ons mooi land steeds weer bejegenen. 

Het is te hopen dat de toon zich wijzigt en wij respectvoller met elkaar om zullen gaan. Dat wij in plaats van al het negatiefs over Suriname en Surinamers wereldkundig te maken, wij eerst op onze verantwoordelijkheid voor dit land letten. Overigens hebben de afgelopen dagen ons er op tenminste twee manieren gewezen dat ook burgers een essentiële rol hebben te spelen voor het welzijn van Suriname en zijn toekomst.

Neem nu de verontwaardiging bij sommige boeren over het bericht dat vanaf 1 januari 2021 de onkruidverdelger Glyfosaat niet meer gebruikt mag worden, terwijl reeds in 2014 de overheid dit met hun gecommuniceerd had. Wij zouden in ieder geval in de toekomt erop toe moeten zien dat wij niet slechts aan de voedselveiligheid denken als het de export betreft, maar vooral onze eigen mensen gezond en veilig geproduceerd voedsel moeten aanbieden. Maar ons land kent ook van die mensen, als Asha Mungra en haar Actiecomité Alcoa, die vanwege hun liefde voor dit land en volk, ongevraagd hun verantwoordelijkheid oppakken.

Hans Breeveld 
Advertenties