“Broeders, eentje kwaakte in het stadion: ‘Al valt het licht uit…”
“Zoals tot voor kort in Albina.”
“Kwam die backup generator echt uit Nickerie?”
“En nu willen sommigen die popi hiervan naar zich toe trekken.”
“Is dat degene die in de voorste wagen meeliftte of degene die het op z’n FB-page liet zetten?”
“Jeetjes man! Is popi trekken Beleid of  Belijd in dit land? Nadat beiden meer dan vier jaren hun plicht naar de mensen daar hebben verzaakt?”
“Ik had het daar niet over; ik zei dat eentje gisteren in het AK-stadion zei dat geel blijft schijnen als een mooie kleur, al valt het licht uit.”
“Ow, dat zei die jongeman toch, die activist. Eerst schold hij koning Lonnie uit, want die had gezegd dat hij meer dan 100.000 stemmen zou halen.”
“En nu staat diezelfde Piekie-piekie-kee op het podium van Lonnie-mijn-honnieponnie de partijkleur geel te aanbidden.”
“Zo word je een succesvol politicus: eerst scheld je alles en iedereen uit, dan ga je met de meestbiedende een symbiose-relatie aan: ik schreeuw nu op jouw podium en jij geeft me straks een leuke positie als je weer regeermacht krijgt.”
“Dan heb je daar ook zo een jongedame, wan leuke Sjannie, die van de ene partij naar de andere beweging swiengde, ook op Lonneman schold en nu diezelfde Abobbieman met honderden bussen vol followers komt steunen om het Ampie-stadion vol te krijgen.”
“En dan heb je die andere djogodjodjo grappenmaker met z’n zogenaamde groep van 11.000 volgers, ja, deze djogo is met zijn lichaam naar Geel overgelopen, maar z’n gedisciplineerde hart is nog altijd Paars.”
“Mijn koede kenade, hebben jullie ook die onsamenhangende bromki-dyari daar elkaar de judashand zien geven? Met een politieke mummie uit de vorige eeuw ertussen, alsook een goede moslim die zijn hand op de Koran durft te leggen dat hij niet meer zal springen?”
“Politieke dyompo-futu’s bij elkaar geharkt, die zich in alle bochten wringen om zich zo goed mogelijk te positioneren, zodat ze over 8 maanden binnen zullen komen, dankzij slimme, slamme en slomme kiezers.”
“Velen worden nu al in een soort hypnose van Rostelly gebracht, door podiumgeschreeuw, vlaggengewapper en allerlei loze beloften. Wat een waanzinnig gedoe.”
“Vrij onderwijs, hoor ik schreeuwen.”
“Maar het onderwijs is toch al vrij?”
“Excuus, nóg vrijer onderwijs en met leerplicht tot 18 jaar.”
“En vrij geneeskundige hulp, vrij stroom, vrij water, vrij vrouw, vrij man, vrij tanken, vrij eten, vrij werken, vrij zuipen, vrij vliegen, vrij alles, yess, ik raak in trance, ik zie het al voor mijn ogen: met nietsdoen vrij alles krijgen, ow, ow, ik zweef al in een rose wolk die naar goedkope parfum en pine oil ruikt.”
“En uit welke gelden gaan al deze vrij-dingens betaald worden?”
“Gewoon, we gaan in Dubai geld lenen en wisselen al ons geld om in US-dalla: wan dalla gi wan dalla, zei eentje eens.”
“Aan de andere kant is onze First Man teruggekeerd na een lijvig programma in vooral de wandelgangen van de VN te hebben afgehandeld.”  
“En natuurlijk staat er weer eens een hele rij investeerders te trappelen van ongeduld om hun geld alhier te investeren.”
“Ik hoorde mi mati Wim Bakkerij in een heel goed interview met Hilde van Neusch zeggen dat we ons maar bezig houden met de Waan van de Dag, maar niet met de Ziel van dit Land.”
“Wachte, meester; wat bedoelt Oom Wim met ‘de waan van de dag’?”
“Ik denk: vooral roddelarij, zoals ‘die ding gaat met dat ding samen, zozo is overgelopen naar zijzoow, die gaat met dat en dot en dut een blaccamanblok vormen tegen dat koelyman-gevaar’ en dat soort babbelarij.”
“Dat is inderdaad de Waan van de Dag. En wat is de Ziel van dit Land?”
“Ik denk: wat dit land wil, waar het al tientallen jaren naar smacht, waar het van droomt, wat het van haar leiders verwacht, waar het voor wil werken, maar zie…. soso teleurstelling.”
“Doet me denken aan die goedgelovige jongeman of jongedame die steeds de verkeerde partners vol loze beloften kiest, steeds belazerd wordt en met de gebakken peren blijft zitten.”
“Komt dat door die goedgelovigheid? Maar leer je niet uit je fouten?”
“Als je steeds diarree krijgt van het eten van een bepaald restaurant, waarom blijf je daar steeds eten kopen?”
“Kande yu lobi a lus’bere; misschien hou je van die buikloop. Je klaagt er steeds over, maar in wezen hou je ervan en blijf je dat eten daarom daar steeds kopen.”
“Dus u wilt me zeggen, meester, dat we houden van die ‘waan van de dag’, un' lob'na dyugudyugu , dat we dat via de media promoten, dat we daar van smullen, dat we daar steeds op blijven stemmen, maar dat we steen en been over de gevolgen daarvan klagen.”
“Dus dat we daar in feite aan verslaafd zijn; er vanaf willen, maar er niet zonder kunnen.”
“Klopt helemaal. In feite hebben we een fikse ontwenningskuur nodig, zodat we afleren om ons steeds maar bezig te houden met ‘de waanzin van de dag’ en serieus gaan werken aan een betere moraal, een beter gedrag, meer gericht op het algemene belang.”
“En je daarbij niet te laten meeslepen door dat politieke heen en weer gekijf, want degenen die vandaag op elkaar schelden, werken morgen met elkaar samen.”  
“Zoals die activisten en die heen-en-weer-springers.”
“Jawel.”
“Zoals de mediacommissies van de Oranje en Paarse partij die al een tijdje elkaar van alles verwijten, terwijl ze beiden de grootste schuld hebben aan onze hedendaagse crisis.”
“Precies. Die zullen de twee eersten zijn die elkaar na de verkiezingsuitslag gaan bellen. Dan hebben ze ons weer eens mooi beetgenomen en lachen ons dan lekker uit.”
“En wat zou zo een ontwenningskuur kunnen zijn?”
“Misschien een wereldramp, zoals een fikse korte, maar heftige nucleaire oorlog, meki heri grontapu kisi verstang, want ook elders heerst al jaren de ‘waan van de dag.”
“Moeten we daarop proosten?”
“Liever niet, want die ramp komt steeds dichterbij.”
“Dan proosten we dat het op tijd afgewend wordt.”
“Ja, proost daarop.”
 
Rappa