Column: Borrelpraat no. 820

“Met nog een jaar te gaan, voelden een paar politici de noodzaak om te wijzen hoe groot hun opgetrommelde verzameling aanhangers wel is,”
“Nou, ik vind dat een goede zaak; mensen moeten ook kunnen laten zien achter wie en achter wat ze staan.”
“Ja, maar dan moeten ze aan de andere kant niet luidop klagen dat het slecht gaat als hun voormannen en -vrouwen dankzij hun kiesgedrag aan de macht komen en meer zichzelf en hun kleine kring zegenen.”
“En na vier jaren opeens wakker schijnen te worden en luidkeels vragen om nog een termijn fu set’en moro bun.”
“En om extra stemmen te vragen, te bedelen, te smeken van de kiezers, zodat ‘De Kliek’ met 34 zetels binnenkomt en in z’n eentje kan regeren.”
“We hebben toch gezien wat dat al met 26 zetels bij die vorige politieke bende heeft veroorzaakt?”
“Je vergeet en knijpt ons vier jaren uit en dan doe je het laatste jaar alsof je geeft.”
“Dat is de kern van ons beleid: doen alsof we doen, maar in wezen doen we niets.”
“De gelen met hun rood-witte aanhangseltje zeggen tevreden te zijn met de opkomst op hun massameeting. Ze hadden ‘veel’ mensen.”
“De Oranje-movement was nog tevredener, ze hadden ’veler meer’ mensen.”
“En Paars moet nog komen.”
“Komen pe?”
“Wachte te w’o kome; we kleuren de boel paars met ‘meer veler meest’ mensen op, in, onder en boven onze berm, dat wordt ferm.”
“Een van onze beste betweters uit het Noorden geeft met afgezaagde wijsheden en niets nieuws zeggende schema’s aan hoe wij dit politiek veelkoppig monster dat al jaren onze vooruitgang tegenhoudt, te lijf moeten gaan.”
“Zo, hoe moeten we dat dan volgens meester Sabi So moeten doen?”
“We moeten een meerkoppig beleid gaan voeren dat geleid zal worden door een conceptueel sterk denkende president die in staat moet zijn om samenhang te zien en langs meerdere dimensies te denken.”
“Maar dat is terecht opgemerkt. Zo een president, zo een leider, zo een ziener, moeten we hebben om die rommel in dit land op te ruimen.”
“Ben ik helemaal met je eens, beste broeder. Maar kan die grote Sabi So uit het Noorden ons ook vertellen hoe we zo iemand uit ons midden gaan identificeren? Of zit hij zichzelf sluipfasi als die Verlosser te promoten?”
“Wie weet. En als we die Verlosser hebben herkend, hoe gaan we hem of haar dan gekozen krijgen?”
“Of zal die ideale leider zo ‘fjoeps’ uit de hemel vallen en met een zachte ‘plof’ op die presidentiële stoel terechtkomen?”
“Beste borrelbroeders, weten jullie wat mij opvalt? Dat er pas bij deze president zoveel over nieuw leiderschap wordt gesproken en geschreven, terecht overigens, en dat het vooral goed ontwikkelde vrouwen zijn die het daarover hebben.”
“Maar beste Jules, dat is toch een goede zaak? Maar er zijn genoeg integere en goed opgeleide mannen en vrouwen die een goede nationale leider zouden kunnen zijn?”
“Zeer zeker. Je ziet ze regelmatig opduiken in panels, hoort ze interviews afstaan en leest hun goede artikelen in de media.”
“Klopt, maar waarom zien we hun dan niet in de voorhoede van de politieke partijen? Willen ze daar niet zijn?”
“Ik denk dat deze goed geschoolde en kundige nieuwe leiders een groot gevaar vormen voor de bestaande populistische brullende leiders zonder visie, zonder academische scholing of gelijkwaardig denkniveau en zonder eenheidsgedachte.’
“De nationaal gerichte denkers zouden het einde betekenen van al die etnische stamhoofden met hun loze beloften en opjutting. Ze weten precies  hoe ze hun etnische achterban steeds weer kunnen 'pakken’ met hun kermisachtige  vertoningen vol vlaggenwappers en toetenblazers.”
“Maar dat vinden die kiezers juist leuk, dat vinden ze juist die kiek.”
“Totdat ze aan den lijve ondervinden dat ze door hun stemgedrag de achterstelling van hun grootouders, ouders, zichzelf en straks hun kinderen voortzetten.”
“Maar zien ze dan niet in dat hun etnische leiders hun blijven houden in die afhankelijkheidspositie om steeds misbruik van hun stem te maken?”
“Ze weten het, maar ze zitten eraan vast. Net als een alcoholist die weet dat de sopi hem sloopt, maar hij kan er niet zonder. Steeds neemt hij toch maar weer een borreltje, dus in ons voorbeeld: steeds stemt hij toch maar weer etnisch.”
“Dus het nationaal gevoel van de meerderheid van de kiezers bestaat nog steeds in een optelsom van hun respectieve etnische leiders.”
“Klopt. En pas als die voor hun eigen voortbestaan een soort nationale leider nodig hebben, zullen ze die toestaan.”
“Maar tijdens de militaire periode was er aan het begin toch wel een groei naar een soort nationale leider?”
“Inderdaad, en daar bleek behoefte aan te bestaan. Maar de militaire schouders konden dat allemaal niet dragen; ze waren er niet voor geschoold en ze raakten in machtsstrijden verwikkeld, opgehitst door radicale burgers, hun 'adviseurs'. Ze plunderden onze schatkist en zagen critici als ‘de vijand’ die ze via militair snelrecht efkes executeerden.”
“Ze kan je het ook zien, ja, en toen ze er een puinhoop van hadden gemaakt, sloten ze met diezelfde etnische leiders een soort ‘dyoteh-accoord’ om die rommel op te ruimen. En zie wat dat ons toen bracht: nog meer rommel.”
“Klopt. Daarom: laat die diaspora-mensen ons met rust laten en ons hoofd niet vullen met allerlei mooie praatjes en plannen. We zullen het op onze manier op ons tempo oplossen.”
“Maar hoe kiezen we het beste alternatief uit ons midden uit en hoe zorgen we ervoor dat we minstens 7 zetels in DNA binnenhalen om zo iemand als presidentskandidaat te stellen?”
“En hoe zorgen we ervoor dat zo een kandidaat tenminste die tweederde meerderheid haalt? Dat zal laveren en beloven en toegeven worden en waarschijnlijk zal je een deel van je integriteit in de ijskast moeten stoppen, wil zo een kandidaat politiek draagvlak vinden.”
“Al die mensen die zoveel goeds zeggen over de ideale leider, kunnen tot nu toe niet aangeven hoe we zo iemand gekozen krijgen.”
“Dat zal zeker niet bij deze en misschien ook nog niet bij de volgende verkiezing gebeuren. Misschien hebben we pas in 2035 zo iemand niet alleen klaargestoomd, maar hebben we ook genoeg eigen draagvlak opgebouwd om die in DNA gekozen te krijgen.”
“Ik zou zeggen: tot dan en een toast daarop, als we dat meemaken.”
“Proost.”
 
Rappa