Column: Hoop kan alleen groeien door daden

Oranje, paars, geel, groen, rood, wit, blauw... Net als in de natuur de vele kleuren weelderig in harmonie stralen, leek Suriname gisteren op een grote eenheid. Mensen waren vrolijk, lachten en bepoederden elkaar. Op verschillende plekken in het land is er uitbundig gefeest, terwijl de overheid nog niet eens salarissen heeft overgemaakt. Alle problemen schijnen aan de kant te zijn gezet. Surinamers hebben weer hun vrolijke natuur getoond. Met de 'volle' zon en de volle maan die niet verduisterd wilde worden, was er veel vreugde.

Zoals bij elke feestdag, hebben diverse politieke partijen en de president hun wensen uitgesproken. Uit alle stukken blijkt dat iedereen hetzelfde nastreeft. In alle ingezonden stukken is er gesproken over de eenheid die zo belangrijk is in het land. De broederschap, de saamhorigheid, de liefde voor elkaar, de verbondenheid met het land, de multiculturele rijkdom en de vrijheid van godsdienst, werden geprezen. Dit alles is niet zo gewoon als wij in Suriname gewend zijn.

In alle boodschappen is benadrukt dat het goede het gewonnen heeft van het kwade. Alles wat niet goed is, werd op de brandstapel gegooid. 40 dagen lang is de brandstapel opgebouwd met het planten van een boom. Met takken zijn metershoge brandstapels in het hele land opgezet. Dat alles met één doel om de slechte Holika in brand te steken en het goede - Prahlad - te behouden. 

De Holika verbranding tijdens de volle maan, trekt elk jaar veel aandacht. Aangezien het behoorlijk droog is geweest, werd Holika in korte tijd verteerd door de vlammen. Het kwaad had geen enkele kans om te ontkomen aan het reinigende vuur. Er is nogal wat kwaad te verbranden geweest in het land. Hopelijk zijn de corruptie, vriendjespolitiek, haat, jaloezie, boosheid, onverdraagzaamheid, discriminatie en alle negativiteit, tot as verworden.

Met Phagwa, de heilige maand Ramadan en met het oog op Pasen, is er volop hoop in het vooruitzicht dat het eindelijk beter moet gaan met Surinamers. Ook de president stond in zijn toespraak tot de natie stil bij het belang van hoop. Hij heeft heel veel in eigen hand om de hoop die op de religieuze hoogtijdagen ontstaat in de harten van velen, in vervulling te doen gaan. Het ligt aan de regering om zodanig beleid te voeren dat het sprankje hoop dat er is, niet verloren gaat. Hoop zal alleen toenemen als er daden volgen na de vele mooie woorden die zijn gebezigd gisteren en in deze Goede Week zullen worden versterkt. Zonder hoop geen leven.

Nita Ramcharan