In memoriam Ben Halfhide Sr: Recht, Rechtvaardig en Oprecht

Eind zestiger jaren van de vorige eeuw leerde ik Bernhard Arnold Halfhide (Ben) kennen aan de Grote Beerstraat in Groningen Nederland. We werden buren en vrienden toen ik een kleine studentenkamer huurde naast de flatwoning waar Ben woonde met zijn vrouw Edith Halfhide-Creton en de drie kinderen Ben Jr, (de radioloog) Boni en Arnold. Er ontstond een hechte band met de familie Halfhide. Ik leerde Ben kennen als een onbaatzuchtig mens,  veelzijdige persoon en stijldanser, mensenvriend, leermeester, zorgzame vader en echtgenoot. Hij was bovenal een leergierige, gedisciplineerde student Rechten die met liefde voor zijn vak na voltooiing van de Surinaamse Rechtsschool met een smalle beurs  in Nederland zijn dikke Meester in de Rechten titel zou behalen.

Wetenschap

Lessen en  wedervragen van een Nationalist
Ben hield van wedervragen, en vooral van aforismen (korte, bondige bewering die  grappig, paradoxaal en/of absurd kan zijn met wijze boodschap), zoals: “Als je niet kan lachen, moet je niet met een winkel beginnen.” Ben bewoog mij dieper te graven in het intellectueel debat over de toekomst van de 'Derde Wereld' en de dekolonisatie van Suriname. Dit was mede van invloed om aan de filosofie faculteit mij te gaan verdiepen in wetenschapsfilosofie en mij aan te sluiten bij werkgroepen die zich beijverden voor de dekolonisatie van Suriname.

De markt
In Nederland en ook in Suriname blonk Ben uit in empathisch vermogen, sociaal gevoel en eenvoud. In Nederland werd mij duidelijk hoe de familie Halfhide met een smalle Surinaamse beurs van een stuivertje een gulden wist te maken. Ons bezoek aan de zaterdagmarkt met Ben en Edith was altijd weer een compleet feest: wederhelft Edith wist de perfecte balans te vinden om goedkope Hollandse ingrediënten (zoals andijvie en kabbeljauw vis) om te smeden tot een gezonde en met liefde gemaakte Surinaamse maaltijd. Er kon ook een Nationalistische Surinaamse tint worden teruggevonden, met als specialiteit de versurinamiseerde 'inktvis'.

Mamio
Ook in het maatschappelijk leven bleek Ben een gebalanceerd mens, en tevens 'diplomaat' en 'rechter' met een gezond pragmatisme bij onvoorziene gebeurtenissen. Een incident met de kleurrijke Surinaamse Surinaamse club Mamio,  die deelnam aan de amateur voetbalcompetitie in Groningen Nederland, spreekt boekdelen. Mamio bestond uit spelers van “all walks of life”: Surinaamse studenten, werkenden en ook enkelen uit de 'ondrogron'. Op de eerste competitiedag in een derde seizoen deed zich onverwachts een ernstig incident voor. Seconden voor de aftrap tussen Mamio en de Nederlandse club Boerakker dook Tjalie (alias The laughing killer) plotseling op. Met de woorden "a wega disi no e go doro bika tumsi furu studenti de ini a basis team, dus mi tyari wan pikin nai” trok hij een stilletto (dat was de: pikin nai”, kleine naald) die met de punt in het midden van de bal werd werd geplaatst. Ben,  toen voorzitter van Mamio, trad op als mediator en kon “the laughing killer” na een half uur dialoog met een compromis tot andere gedachten brengen zodat de wedstrijd voortgang kon vinden.

Nalatenschap
De nalatenschap van Ben voor Suriname en familie is veel groter dan we beseffen: als pionier in het Surinaams Mijnbouwrecht en als intellectueel heeft hij grote invloed gehad op studenten, beroepsgenoten, vrienden  en andere mensen. Hij  drukte haast onopvallend zijn stempel op organisaties  en samenleving door zijn kennis, oprechtheid en doorzetting in dienst te stellen van land, volk en familie. Ben, jouw nalatenschap Benne Groot. Ben Halfhide Sr., een mens om van te houden:  een grote Surinamer die zowel energetisch als intellectueel, advocaat, mediator en nationalist veel respect en vrede  blijft uitstralen: May your soul rest in peace,  en condoleances aan familie, vrienden  en samenleving.

Jack Menke