Hoewel goed bedoeld, voor zij die het nog niet begrijpen, wordt tevens  met deze inzichten op dit moment een gevaarlijk spel gespeeld juist omdat wij bezig zijn om de consequenties van de uitspraak van het Hof van 4 augustus j.l. te beschouwen om tot een eind oordeel te komen.

Nu de heer Hugo Fernandes Mendes zelf ook deel uitmaakt van deze doelgroep om oplossingsmodellen voor de wijziging van het kiesstelsel te realiseren, lijkt mij deze prealabele vraag gepast namelijk: moeten wij eerst de onvolkomenheden in de Wet Constitutioneel Hof en de Grondwet oplossen, voordat wij verder gaan met het kiesstelsel ter uitvoering van de uitspraak van het CHof en voorbereiding van de verkiezingen in mei 2025?

Met wij wordt hier bedoeld het bevoegde gezag, omdat alleen zij in staat is om formeel richting te geven aan deze ernstige problematiek die zich nu voltrekt in de Republiek Suriname. Schijnbaar wordt dat niet voldoende beseft, want tot op heden hebben wij als samenleving geen enkel officieel bericht van dat gezag kunnen raadplegen.

Wij kunnen na langer dan 45 jaren teruggaan naar de historie van het ontstaan van het Hof, maar dan zijn wij niet rationeel bezig. Ons toenmalige moederland, Nederland, neemt nu zelf ook het initiatief om anno 2022 een Constitutioneel Hof in het staatsbestel van Nederland te implementeren met naar mijn weten ook als toetsingsorgaan (of niet?).

De grondwetgever van de Republiek Suriname heeft bepaald dat indien het Constitutioneel Hof tot de slotsom komt, dat een bepaling in een wet of overheidsbesluit dus een bestuursbesluit in strijd is met de grondwet deze bepaling geen rechtsgevolgen meer mag hebben.

Als we toch bereid zijn om incidenteel wetten en bepalingen die door de invoering van de grondwet in 1987 vanwege strijd met wat dan ook te herzien, dan kunnen wij die hele kolom van de Rechterlijke Macht ook apart onder de loep nemen en artikel 135 van de grondwet eindelijk na 47 jaren invoeren.