Natio ontving Jamaica in het kader van de Concacaf Nations League. De nationale ploeg van Suriname begon goed aan het treffen en had zelfs een aantal doelrijpe kansen, maar slaagde er in de eerste speelperiode niet in om de tegenstander pijn te doen. In tegendeel kwam de opponent, tegen de verhoudingen in, op voorsprong. Gelukkig toonde Natio veerkracht en werd kort voor het einde de o zo belangrijke gelijkmaker gescoord. Natuurlijk is een gelijkspel beter dan een verlies, maar door niet te winnen, heeft Natio verzuimd om de eerste klap uit te delen en is de kans op handhaving in de A-league, tussen de vingers geglipt. Had Natio thuis gewonnen en op Jamaica verloren, dan behoorde handhaving nog tot de mogelijkheden, met kans op plaatsing voor de volgende editie van de Gold Cup. Zo als de zaken er nu voor staan, zal Suriname degraderen naar de B-League.

Zonder op de stoel van de trainer te willen plaatsnemen, kan toch gesteld worden dat er bij beide wedstrijden een nogal ongebruikelijke voorhoede in de basis stond. Er is hoogst waarschijnlijk daarom ook maar eenmaal gescoord. Na het gelijkspel heerste er optimisme in het Surinaamse kamp en werd er geroepen dat de kansen van Natio niet verkeken zijn en dat er geprobeerd zal worden om in Jamaica te winnen. Echter is het stukken moeilijker om in het hol van de leeuw, met een niet geheel fitte selectie, een overwinning uit het vuur te slepen. Eenmaal op Jamaica, bleek Natio niet op de afspraak aanwezig te zijn. De harde kern bleek totaal uitgeblust te zijn na de eerste wedstrijd, waardoor het speelplan niet goed uit de verf kwam. Er is nog geprobeerd vroeg toe te slaan, maar net als in de eerste krachtmeting, was onproductief spel troef.

 
Het bondsbestuur had van Menzo, handhaving in de A-League geëist, om als bondscoach gehandhaafd te worden. Deze doelstelling zal naar alle waarschijnlijkheid niet worden gehaald en het is zeer de vraag als redelijkheid in deze de boventoon zal voeren. Natio heeft namelijk sinds het vertrek van de vorige bondscoach, niet optimaal kunnen oefenen, waardoor de spelers niet goed op mekaar ingespeeld zijn. Het traject dat is ingezet om ons voetbal met professionals een impuls te geven, behoeft wat aanpassingen. Nu verloopt het nogal moeizaam, want spelers zijn niet altijd op afroep beschikbaar. Er zou gewerkt moeten worden aan het structureel opvijzelen van het niveau van het lokale voetbal. Gewezen beroepsvoetballers zouden ingezet kunnen worden om lokale spelers gedurende een langere tijd onder hun hoede te nemen en hen bij te sturen. Zo zou er een spitsentrainer aangetrokken moeten worden, die de voorhoede moet aanscherpen. Ook de overige linies moeten door een professional worden gebracht naar een hoger niveau. Deze werkwijze zou beter zijn voor het lokale voetbal en op termijn resulteren in een betere nationale selectie. Hierdoor zou de bondscoach bij toernooien als de Nations League, een beroep kunnen doen op een gelijkwaardige bank.

Velen vragen zich af waarom de bondscoach sommige spelers helemaal geen speeltijd gunt, terwijl anderen zichtbaar fitheid tekortkomen. Natio was kwetsbaar, omdat de harde kern vermoeid c.q. niet fit was. Als de eerste wedstrijd in winst was omgezet, dan had Menzo bepalende spelers wat rust kunnen gunnen, maar door het gelijkspel heeft hij de kans genomen met hen aan te treden, hetgeen verkeerd heeft uitgepakt. Nu zijn de kaarten zo goed als geschud zijn in deze groep.

Mireille Hoepel