Precedent, president, vicepresident. Het Openbaar Ministerie (OM) heeft de advocatuur, de journalistiek en veel anderen enige tijd met open mond laten staan over de werkwijze die tot nu toe in de zaak van journalist Jason Pinas is gehanteerd. Omdat er geen bloed is gevloeid, mogen drie verdachten die in beeld zijn gebracht, vrolijk vrij rondlopen. Maar voor veel minder worden mensen de bak ingegooid en bijna vergeten.

Hoe is het zo ver gekomen dat het OM geen aanleiding heeft gevonden om een politieman en twee leden van ex-Jungle Commando (wat is hun status in het legertje van de vp?) in de boeien te slaan? Ze konden de verdachtenstatus krijgen voor openlijke geweldpleging; mishandeling; diefstal en vernieling. Zij zijn bereid de schade te vergoeden en hun verontschuldigingen aan te bieden aan de journalist en de Surinaamse Vereniging van Journalisten, deelt het OM netjes mee. Maar over sancties tegen hen, wordt helemaal niet gesproken.

Dus een 'gasbomdief' houdt de eigenaar in een wurggreep, smijt hem op de grond, pakt dan hardhandig zijn gascylinder af die hij met hand en tand verdedigde en gaat ermee vandoor. Hij heeft wel ervoor gezorgd dat er geen zichtbare lichamelijke letsels worden achtergelaten. Wanneer hij voor de politie verschijnt, is hij bereid de schade te vergoeden en 'sorry' te zeggen. In dat geval beslist niet de rechter, maar het OM als vervolgingsapparaat dat de man lekker kerst en oud- op nieuw thuis mag doorbrengen.

Terecht dat zoveel advocaten kotsneiging hebben gekregen van deze werkwijze van het OM. Maar ze hebben tegelijk ook besloten om voortaan hun cliënten in een wip en een zucht vrij te krijgen. Diverse rechtsgeleerden hebben al aangekondigd dat ze deze case als precedent zullen toepassen. In alle zaken moet het OM voortaan zo handelen. Er moet consistentie zijn. In de gevangenissen en cellenhuizen zal het veel rustiger worden waardoor de mensenrechten beter gewaarborgd zullen zijn.

In deze case speelt politiek een grote rol. Nadat de vp in eerste instantie 'law law sani' had verklaard in De Nationale Assemblee en zijn secondant de hamer als een vlijmscherpe bijl liet vallen na de verklaring, moest op deze zaak worden teruggekrabbeld. De verontwaardiging was daarvoor te groot. President Chan Santokhi heeft waarnemend procureur-generaal, Garcia Paragsingh, meteen de opdracht gegeven om deze zaak voortvarend aan te pakken. Dit, op basis van artikel 148 van de grondwet. Hij was bereid de beelden vrij te geven, maar het OM stak daar een stokje voor.

De drie verdachten werden in beeld gebracht. Binnen 6 uren moeten ze worden voorgeleid voor een hulpofficier van justitie. Het OM besluit dan of ze worden ingesloten. Maar het OM vindt dat ze de status van verdachte KONDEN krijgen, maar omdat er geen lichamelijke letsels waren, zijn ze vrij. De pijnstillers die de journalist van de dokter kreeg, tellen niet mee.

Deze case is in de regering - en zeker de top - een heet hangijzer geweest. Het is er heftig aan toegegaan. De coalitie had voor de zoveelste keer kunnen springen. In elk geval is ervoor gezorgd dat geen van de beveiligers de binnenkant van de cel mochten zien. Maar een onafhankelijk OM bezwijkt niet hiervoor, ook al worden de voordrachten voor benoemingen door de politiek gedaan! Er moet geen ruimte zijn voor klassenjustitie.

Nita Ramcharan