Gepleit wordt voor een kiesstelsel waarbij voor wat betreft de zetelverdeling in DNA de stem van een Surinamer die bijvoorbeeld in Paramaribo woont evenveel waarde heeft als die van een Surinamer die uitgebracht wordt in bijvoorbeeld Brokopondo. Betoogd wordt in de bedoelde literatuur dat het niet zo mag zijn dat voor een zetel in DNA de Surinamer die in Brokopondo woont met 1.775 stemmen als gekozen wordt verklaard, terwijl de Surinamer die in Wanica woont 10.135 stemmen moet behalen, wil hij gekozen zijn. De Surinamer in Coronie is, om de ongelijkheid nog meer tot uitdrukking te laten komen, al met 810 stemmen verzekerd van een zetel in DNA. 

Het huidige kiesstelsel gaat op de eerste plaats uit van een partijenstelsel, wat wil zeggen dat politieke partijen aan de algemene, vrije en geheime verkiezingen deelnemen en niet individuele personen. Tevens is het bij zo dat de 51 DNA-zetels die bij wet verdeeld zijn onder de tien districten naar evenredigheid worden behaald. "Ons stelsel is derhalve gebaseerd op een evenredige zetelverdeling per district (het districtenstelsel) en dus niet op het stelsel van landelijke evenredigheid. Gebleken is dat het huidige districtenstelsel niet c.q. onvoldoende de democratische aspiraties van elke Surinamer c.q. het Surinaamse volk, zoals is vastgelegd in de Grondwet, tot uiting brengt."

Dit is de conclusie van diverse schrijvers onder wie, Hugo Fernandes Mendes, Jules Sedney, Hans Breeveld. Ook de  verkiezingswaarnemingscommissie van de Organisatie van Amerikaanse Staten er grote verschillen bestaan tussen de districten in Suriname. Sewcharan stelt dat de schrijvers bepleitten dat de wijziging van het kiesstelsel ook een juridische grondslag heeft. Artikelsgewijs wordt ingegaan op het grondwettelijke en wettelijke kader. De Surinaamse constitutionele orde gaat uit van een democratisch politiekstelsel waar het kiesstelsel onderdeel van uitmaakt. "Het huidige kiesstelsel blijkt echter allerminst democratisch te functioneren; immers hebben wij gezien dat het resultaat ervan de aan de democratie vreemde uitwerking heeft dat een minderheid van de Surinaamse bevolking het te zeggen krijgt over de meerderheid," benadrukt Sewcharan.