NDP – Nationale Democratische Partij

(zit in de oppositie)

Aantal zetels in DNA: 15
Website: www.ndp.sr

De Nationale Democratische Partij, NDP, is opgericht op 4 juli 1987. Deze partij stamt uit de staatsgreep (door de NDP Revolutie genoemd) van 25 februari 1980. De ideologie van de NDP is vervat in de vier vernieuwingen, die deel uitmaken van de militaire periode.
Het gaat om: de vernieuwing van de politiek-bestuurlijke orde, de sociaal-maatschappelijke orde, de economische orde en de educatieve orde.
De NDP nam deel aan de verkiezingen van november 1987 en kreeg drie zetels. Het publiek wees het beleid gevoerd in de jaren tachtig, massaal af.
Maar het tij keerde. In 1991 won de NDP 12 zetels, maar na een heftige ruzie verlieten de parlementariërs Frank Playfair en Ernie Brunings de partij. Ze vormden een de tweemansfractie van de Democratische Partij. Deze partij bestaat intussen niet meer.

Grootste partij

In 1996 groeide de NDP verder en was met 16 zetels de grootste politieke partij van Suriname. Voorzitter Desi Bouterse vond dat zijn partij uitgenodigd moest worden om een kabinet samen te stellen, maar dit gebeurde niet.
Terwijl het Nieuw Front voor Democratie en Ontwikkeling geen overeenstemming kon bereiken over een kabinet, is het de NDP gelukt om politici los te weken van het Nieuw Front.
De KTPI, die als Nieuw Front de verkiezing ingegaan was, stapte over naar de NDP. Binnen de VHP, die ook tot het Nieuw Front behoorde, ontstond een breuk. Vijf parlementariërs en een invloedrijk deel van de toppers stapten uit de partij en ondersteunden de NDP-presidentskandidaat Jules Wijdenbosch. De kandidaat vice-presidentskandidaat van de VHP-dissidenten, Pertaap Radhakishun, werd eveneens gekozen. Marijke Indra Djwalapersad werd de eerste vrouwelijke voorzitter van het parlement.

Grote breuk

Deze regering had vanaf begin af een enorme tegenwerking van de oppositie, die vond dat dit kabinet tot stand is gekomen “op basis van verraad”. In 1999 roerde de oppositie, de vakbeweging, het bedrijfsleven en grote delen van de massa zich. Tussen Bouterse en Wijdenbosch ontstond er een breuk. Wijdenbosch verloor de steun van de NDP en ook van andere partners, die een motie van wantrouwen tegen de regering indiende.
Hoewel de motie met ruime meerderheid in het parlement werd aangenomen, stapte Wijdenbosch niet op. Hij schreef vervroegde verkiezingen uit en richtte het Democratisch Nationaal Platform (DNP 2000) op. Deze partij kreeg 3 zetels. De NDP die in Millenium-combinatie de verkiezingen inging, viel terug naar tien zetels. In 2005 veroverde de NDP weer 15 zetels, maar bleef in de oppositiebanken zitten. Tijdens de verkiezingscampagne maakte Bouterse bekend dat hij zich kandidaat zou stellen voor presidentschap. Toen puntje bij plaatje kwam, schoof hij Rabin Parmessar naar voren.

Terugkeer naar huis

Intussen heeft DNP 2000 besloten zich op te heffen. Jules Wijdenbosch is teruggekeerd naar de NDP. Hij is nu onder-voorzitter van de partij. Ook andere toppers zoals Errol Alibux zijn weer in de NDP.
NDP doet als Mega Combinatie mee aan de verkiezingen van 2010. Hierin participeren verder: de KTPI, PALU en Nieuw Suriname. Bouterse heeft in augustus 2009 opnieuw aangekondigd het presidentschap te ambiëren.

Wie is voorzitter Desi Bouterse?

Bouterse is geboren op 13 oktober 1945. Hij behoort tot de groep van zestien sergeanten die een staatsgreep pleegden op 25 februari 1980. Bouterse is ex-legerleider, ex-regeringsleider en partijvoorzitter van de NDP. Hij is hoofdverdachte van de decembermoorden, waarbij vijftien critici van het militaire bewind in 1982 werden gemarteld en vermoord. Het strafproces is vanaf 30 november 2008 gaande, maar tot nu toe is Bouterse niet verschenen voor de Krijgsraad. Bouterse werpt zich voor 2010 op als presidentskandidaat.