Bloemen voor slachtoffers bij Mensenrechtenmonument
10 Dec 2020, 22:39
foto
Elk jaar weer, op 10 december, wordt door de Organisatie voor Gerechtigheid en Vrede bloemen gelegd bij het Mensenrechtenmonument aan de dokter Sophie Redmonstraat. (Foto's: René Gompers)


In Suriname wordt de Dag van de Mensenrechten bij het monument van Gerechtigheid en Vrede herdacht. Een man legt een bosje bloemen bij het monument. Daarna salueert en stapt hij af als een soldaat. Hij en enkele andere personen, zoals nabestaanden van de Binnenlandse Oorlog en de 8 decembermoorden, hebben bloemen en kransen gelegd bij het monument “ter nagedachtenis van alle slachtoffers die gevallen zijn in Suriname door schending van mensenrechten vanaf 25 februari 1980.”

Het monument is voor alle slachtoffers van mensenrechtenschendingen, benadrukt  Betty Goede, voorzitter van de Organisatie voor Gerechtigheid en Vrede. Zij somt enkele gevallen op. Kinderen wier recht op behoorlijk schoolvervoer wordt beknot, voor mensen met een beperking is er niet eens openbaar vervoer geregeld. Slachtoffers van roekeloos rijgedrag, huiselijk geweld, misbruik en mishandeling. Het recht van de consument op betaalbare goederen wordt beknot door de prijzen die ongecontroleerd blijven stijgen. Een slecht verzekeringssysteem in de gezondheidszorg die kwetsbaren in meer problemen zet.

Ook dit jaar roept Goede de regering op om de mensenrechtenschendingen vanaf 25 februari 1980, de dag waarop militairen onder leiding van Desi Bouterse een coup hebben gepleegd, te blijven onderzoeken, om de daders op te sporen en te berechten én om de slachtoffers en nabestaanden te compenseren. De lijst van slachtoffers is erg lang. Het begint met de mannen die zijn omgekomen op de dag toen een coup door militairen werd gepleegd. Daarna volgen de 15 mannen vermoord op 8 december 1982. De 39 vrouwen (ook zwangere), mannen en kinderen die in het dorp Moiwana zijn vermoord door militairen van het Nationaal Leger. De standrechtelijke executie van sergeant Wilfred Hawker, liggend op een brancard.


Ook worden herdacht de doodgeschoten politieagenten van Tamanredjo in 1987. De doden en slachtoffers van zinloos geweld tijdens de Binnenlandse Oorlog. De militairen die “vielen van rijdende trucks, of doodgingen aan een zonnesteek of levend werden begraven.” De 7 mannen van Atjoni die eerst hun eigen graf moesten delven en daarna werden doodgeschoten. Inspecteur Herman Gooding, vermoord en achtergelaten aan de Waterkant in 1990. De 3 Inheemsen die op Apoera tijdens een 'reconstructie' van de aardbodem zijn verdwenen. De moord op twee lijfwachten van Ronnie Brunswijk in wat nu het DNA gebouw is.

De moeder van een van de vermoorde lijfwachten is elk jaar aanwezig bij de herdenking. Zij geeft wederom aan nog steeds te wachten op gerechtigheid. Goede geeft aan dat het bij de genoemde gevallen gaat om schendingen van het recht op leven en het recht op een eerlijk proces door een onafhankelijke rechter. Zij merkt op dat Bouterse gebruik maakt van zijn recht om in verzet te gaan tegen een vonnis van 20 jaar gevangenisstraf tegen hem “maar dat hij tijdens zijn regeerperioden tientallen mensen dat recht heeft ontnomen en zonder enige vorm van proces zijn vermoord.”

Er zijn nog meer schendingen zoals van het recht op een goed bestaan en communicatie, haalt Goede aan. De organisatie vraagt de regering om de minst draagkrachtigen nog meer tegemoet te komen. Om onder andere eindelijk een minimum loon vast te stellen. “Wij kijken uit naar een duidelijk beleid en duidelijke communicatie met heel veel uitleg en herhalingen in alle talen,” geeft Goede aan.

René Gompers
Advertenties

Saturday 20 April
Friday 19 April
Thursday 18 April