Gisteravond heeft de SWOS, Staatsolie en Suriname een ware kameraad en een verdediger van de democratie verloren. Hij is na een welbesteed leven door onze schepper en God teruggeroepen naar huis.

Siegfried is voor mij een goede vriend, een belangrijke guru geweest. Hij was de 2e voorzitter van de SWOS. Tijdens zijn ministerschap was hij onze adviseur, een man op wie ik ten aller tijde kon rekenen. Hij heeft baanbrekend werk verricht in het vestigen en erkennen van onze vakbond. Met de rust die hij uitstraalde en waarmee hij sprak heeft hij mij letterlijk en figuurlijk ook tot rust kunnen brengen. Deze eigenschap heeft hij bij mij aangescherpt waardoor ik ook onder bijna alle omstandigheden rust kon uitstralen en op momenten waarop het moest fel kon uitkomen.

Siegfried was ook degene die bij Jharap het eitje op gezette tijden neerlegde dat ik als vakbondsleider binnen het bedrijf moest kunnen groeien, waardoor ook ik deze denkwijze mijn eigen kon maken. Er is zoveel dat ik met hem heb meegemaakt. Dat ik 2 tot 3 u in de ochtend bij hem aanklopte voor advies omdat ik een staking begon, was normaal.

Wat ik weet is dat hij altijd voor mij klaarstond.

Tot hier heeft de Here hem geleid en is hij nu vertrokken naar de eeuwige jachtvelden waar er geen pijn, leed en ziekte is. Ik ben blij dat ik als vriend en vakbondsmakker deelgenoot mocht zijn van een deel van zijn leven en passie namelijk het dienen van de werkende mens.

Siegfried tan bun en bedankt voor het vele werk dat je gedaan heb voor de SWOS,