Abrahams zei dat er diverse couppogingen waren en moordaanslagen op de militaire leiders. Hoogtepunt hierbij was volgens hem de poging tot machtsovername in december 1982. Het bijzondere van deze poging tot machtsovername was dat deze in samenwerking met het buitenland heeft plaatsgevonden. Honderden progressieve Surinamers zouden volgens Abrahams worden vermoord. "Alles wat progressief was, zou worden afgemaakt, zoals dat is gebeurd in vele andere landen in Latijns-Amerika". 

Het gezag heeft in nationaal belang kordaat opgetreden en succesvol ingegrepen, stelde Abrahams. "Anders zou de ellende veel groter zijn geweest. De lijst met Surinamers die vermoord zouden worden, is in schril contrast met de vijftien Surinamers die in december van dat jaar helaas het leven hebben moeten laten. Het is dus absoluut niet zo dat gewoon op een blauwe dag bij heldere hemel de militaire leiding is opgestaan en zestien Surinamers heeft opgepakt, van wie vijftien het leven hebben gelaten. Hierdoor is een grotere slachtpartij in Suriname voorkomen, zei Abrahams. 

Nederland heeft volgens Abrahams aangezet om een strafproces te beginnen tegen de 'decembergebeurtenissen', die moeten worden betreurd. Dit proces heeft recentelijk geleid tot een aantal vonnissen "tegen een aantal heldhaftige rechtgeaarde Surinamers. Een aantal van deze helden is reeds overleden en zullen zich keren in hun graf. Dit verdienen ze niet. De natie heeft een historische opdracht om deze helden die gestreden hebben voor het vaderland postuum te rehabiliteren," zei Abrahams. Hiertoe is een aanzet gegeven met de onlangs gewijzigde Amnestiewet. 

"Het meest actuele en meest spraakmakende vonnis is recentelijk uitgesproken tegen de leider van onze revolutie, onder regie van Nederland. Frappant daarbij is dat onze rechterlijke macht zich hiervoor heeft laten lenen. Zij heeft nooit geëist van Nederland, om de archieven die zij voor zestig jaar heeft afgesloten, openbaar te maken en ter beschikking te stellen in verband met haar onderzoek en ondanks de gewijzigde Amnestiewet. 

Abrahams legde de nadruk op de rechterlijke macht die naast diverse instituten ook hervormd moet worden. De rechterlijke macht moet voldoen aan de aspiraties van ons volk, stelde hij. "Thans fungeert dit orgaan van de trias politica als een Staat in een Staat, wat absoluut niet kan. Het is onkan. Wij zullen daarvoor moeten vechten," betoogde Abrahams.