In de uitzending van zondag 2 februari van het Radioprogramma Welingelichte Kringen op Radio ABC, onthulde de oud-directeur van de Hakrinbank Jim Bousaid, dat een deel van de verdwenen kasreserves ondergebracht bij de Centrale Bank van Suriname is aangewend voor de aankoop van eigen Surinaamse Staatsobligaties. Volgens Bousaid is dat gedaan omdat de prijs van de obligaties op de internationale kapitaalmarkt daalde. In vaktermen heet dat een baisse. Suriname heeft de obligaties tegen een lagere prijs gekocht met de bedoeling deze wanneer de beurs weer aantrekt, tegen een hogere prijs te verkopen. Dat is speculeren a la hausse. Door obligaties ten tijde van een baisse te kopen en kunstmatig vraag naar die obligaties op te drijven zodat de prijs weer gaat stijgen, kwestie van vraag en aanbod, is het creëren van een hausse.

Die manoeuvre is volgens de regels van de Amerikaanse SEC (Securities and Exchange Commission) strafbaar en overtreding wordt vervolgd. De missie van de SEC is, in kort bestek, om beleggers te beschermen, eerlijke, geordende en efficiënte markten te handhaven en kapitaalvorming te vergemakkelijken.

Naarmate de effectenbeurzen van het land zich ontwikkelen tot mondiale for-profit concurrenten, is er een nog grotere behoefte aan degelijke marktregulering. De wereld van beleggen is fascinerend en complex en kan zeer vruchtbaar zijn. Maar in tegenstelling tot de bankwereld, waar deposito's worden gegarandeerd door de federale overheid, kunnen aandelen, obligaties en andere effecten waarde verliezen. Er zijn geen garanties. Daarom is beleggen geen kijksport. Veruit de beste manier voor beleggers om het geld dat ze op de effectenmarkten stoppen te beschermen, is door onderzoek te doen en vragen te stellen.

De wetten en regels die gelden voor de effectensector in de Verenigde Staten zijn gebaseerd op een eenvoudig en duidelijk concept: alle beleggers, of het nu grote instellingen of particulieren zijn, moeten toegang hebben tot bepaalde basisfeiten over een belegging voordat ze deze kopen, en zolang ze het vasthouden. Om dit te bereiken, vereist de SEC dat openbare bedrijven betekenisvolle financiële en andere informatie aan het publiek bekendmaken. Dit biedt een gemeenschappelijke pool van kennis voor alle beleggers om zelf te beoordelen of ze een bepaald effect kopen, verkopen of bezitten. Alleen door de gestage stroom van tijdige, uitgebreide en nauwkeurige informatie kunnen mensen goede investeringsbeslissingen nemen.

Het opkopen van de eigen obligaties en de rationale daarachter roept herinneringen op aan een min of meer soortgelijke actie van het enfant terrible van de financiële wereld van midden jaren 1960, Benard (Bernie) Cornfeld.

In 1955 werd door de financier Bernard Cornfeld het beleggingsfonds Investors Overseas Service (I.O.S.) buiten de Verenigde Staten opgericht met fondsen in Canada. Het hoofdkantoor van het bedrijf was in Genève, Zwitserland. In de jaren zestig had het bedrijf 25.000 mensen in dienst die 18 verschillende beleggingsfondsen met kleine investeerders van deur tot deur in heel Europa verkochten, voornamelijk in Duitsland. Het bedrijf richtte zich voornamelijk op Amerikaanse expatriates en Amerikaanse militairen die wilden voorkomen dat ze inkomstenbelasting moesten betalen. Het aanbod van beleggingsfondsen door het bedrijf werd door oprichter Cornfeld 'people's capitalism' genoemd.

In het volgende decennium haalde het bedrijf $ 2,5 miljard op, deels dankzij zijn 'Fund of Funds', wat investeringen in aandelen van andere IOS-aanbiedingen betekende. Het aanbod was erg populair in de bullmarkt, maar toen zakte de markt en moesten de gegarandeerde dividenden rechtstreeks uit de hoofdstad worden betaald - in feite, waardoor het een piramidesysteem werd. IOS werd gedwongen om een beursgang te doen om zijn kosten te dekken.

De volgende bearmarkt zorgde ervoor dat veel beleggers hun geld verzilverden toen de aandelenwaarde daalde. Bearmarkt is een periode waarin aandelenkoersen langdurig in een dalend patroon zitten en er wijdverbreid pessimisme heerst. Dit kan voorkomen als de economie in een recessie zit, of daar op lijkt af te stevenen. Door een slechte economische situatie dalen de verwachte bedrijfswinsten. Een bearmarkt kan gepaard gaan met verschijnselen als een hoge werkloosheid. Het tegenovergestelde is een bullmarkt.

De aandelenwaarde daalde van $ 18 naar $ 12 in het voorjaar van 1970. Cornfeld vormde een investeringspool met enkele andere beleggers, maar deze verloren toen de aandelenwaarde daalde naar $ 2. Zelfs IOS-medewerkers en portefeuillebeheerders hebben toen hun aandelen verkocht. Cornfeld kocht de door de baisse in waarde gedaalde aandelen op en probeerde met een kunstmatige gecreëerde hausse de vraag naar die aandelen en daarmee de prijs op te drijven. De bedoeling was duidelijk: het verschil tussen aankoopprijs en verkoopprijs moest een flinke winst opleveren, waardoor het bedrijf van een faillissement kon worden gered. Hij had echter pech. Hij liep tegen de lamp door ingrijpen van toenmalige Security Exchange Council die de beurs in New York controleerde, en ging 11 maanden achter de tralies in Zwitserland.

Moraal is het resultaat van de ethiek; zien wat iemand wel of niet doet; zegt of kijkt. Geheel van waarden en normen bij een persoon, groep of in de samenleving. De moraal is dan het motief van een verhaal, de achterliggende gedachte of aanleiding.