Velen onder ons hadden gedacht dat de heer Eugène van der San, onwrikbaar en standvastig was als hij eenmaal een besluit genomen had, maar dat bleek niet het geval te zijn. Op 27 januari jongstleden had de directeur van het kabinet van de president, Eugène van der San, zijn functie neergelegd zonder opgaaf van redenen. Toen ik dat bericht las op Starnieuws, was dat voor mij geen breaking news, want ik was 99,9 procent ervan overtuigd dat Eugène van der San, terug zou komen op zijn besluit.

Intussen heeft de president medegedeeld dat Eugène Van der San aanblijft als directeur, dus hij heeft zijn rug niet recht kunnen houden. Derhalve een man zonder ruggengraat. Als iemand, vooral in de politiek, een besluit neemt om zijn functie neer te leggen en een paar dagen daarna zijn besluit herziet of terugdraait, wordt dat gezien als droog en karakterloos. Het getuigt bovendien van een dubbele moraal en een man zonder principe. Als we nu praten over integriteit, moet Van der San de laatste persoon zijn die moet praten over integriteit, want hij heeft zijn integriteit en geloofwaardigheid definitief verspeeld. 

In november 2018 had dezelfde Eugène van der San, ook gedreigd zijn ontslag te nemen als directeur van het kabinet van de president, indien binnen een maand geen uitvoering werd gegeven aan het Staatsbesluit welvaartsvaste pensioenen uit 2015. Het zogenaamd neerleggen van zijn functie als directeur van het kabinet van de president, gebruikt hij als chantagemiddel om iets gedaan te krijgen. 

Anderzijds had president Bouterse geen andere keuze dan Eugène van der San te paaien om zijn werk te hervatten? Waarschijnlijk is er een compromis bereikt tussen Eugène van der San en zijn baas Bouterse. Als er een compromis is bereikt, is dat compromis dan een karakterloos compromis. Kennelijk wil Eugène van der San in zijn laatste periode als directeur, zijn baas Bouterse, toch nog trouw blijven.