Column: Begraaf de strijdbijl!
09 Jan 2020, 00:59
foto


Een paar decennia geleden, kon je onder haast elke manjaboom genieten van een partijtje dammen, zij het als toeschouwer of als speler. Degenen zoals ik, die vaak en aandachtig keken, konden na verloop van tijd zelf ook een aardig potje spelen, zonder ingeschreven te zijn bij een damvereniging. De damsport was verworden tot een soort volkssport, want elk huishouden beschikte wel over een dambord, ook al was het bord zelf gemaakt en fungeerden doppen als schijven. Ik was zo verzot op dammen, dat ik elke zondagmiddag kilometers liep om in Ocer een potje te kunnen dammen. Alleen voetballen was populairder dan dammen. Veel jongeren konden dan ook eerder dammen dan schaken, omdat laatstgenoemd spel werd betiteld als te zijn een elitesport, simpel vanwege het feit dat het niet zo gauw nagemaakt kon worden.

De Surinaamse Schaakbond heeft zich met succes ontdaan van het eerder geschetst imago. Met noeste arbeid zijn kosten noch moeite gespaard om kinderen op zeer jonge leeftijd verantwoord te leren schaken. Dit langetermijnplan heeft vruchten afgeworpen en wel zodanig dat er nu meer kinderen weten te schaken dan te dammen. Deze aanpak van de Surinaamse Schaakbond is prijzenswaardig en heeft aangetoond dat een planmatige aanpak een negatieve situatie wel degelijk kan keren. Proficiat schaakbond!

De jarenlange innerlijke verdeeldheid bij de Surinaamse Dambond daarentegen, heeft erin geresulteerd dat de damsport aan populariteit is gaan inboeten. Het damspel is verdwenen uit de huishoudens en als gevolg daarvan weet het doorsnee kind, triest genoeg, niet te dammen. Het is jammer dat een hele generatie het slachtoffer schijnt te worden van een strijd om macht tussen volwassenen. De tijd is nu om de strijdbijl te begraven, de handen in elkaar te slaan, samen op te trekken en het tij te keren. Er is zoveel werk te verzetten. Het damspel moet geïntroduceerd worden bij de jeugd, zodat de damsport weer de plaats kan krijgen die ze verdient, maar daarvoor moeten alle neuzen in één richting wijzen.

Degenen die ambities hebben om het roer over te nemen van het interim-bestuur, moeten nu al werken aan een plan van aanpak om de oude glorie van de damsport te herstellen. Er moeten landelijk jeugddamleiders worden opgeleid die in elk ressort ingezet kunnen worden, zodat kinderen landelijk kennis kunnen opdoen van het damspel. In navolging van de schaakbond, zal de Dambond een samenwerking moeten aangaan met het ministerie van Onderwijs, Wetenschappen en Cultuur om ook op school damlessen te verzorgen. Als kinderen al vroeg in contact komen met het spel, kunnen ze ervan gaan houden en dan het besluit nemen om zich aan te sluiten bij een vereniging.

Daarnaast moet elk ressort een damvereniging hebben, waardoor elk district vertegenwoordigd kan zijn bij de cluddamkampioenschappen, die nieuw leven ingeblazen moeten worden. De aanpak moet landelijk zijn, zodat elk kind dat interesse heeft, ongeacht diens woonplaats, de sport kan beoefenen. Er is dus werk aan de winkel voor degenen die zich over een half jaar herkiesbaar willen stellen als bestuur van de Dambond. Laat het bovenstaande u niet afschrikken, maar juist motiveren om uw schouders onder het werk te zetten om de damsport de plaats te geven die ze toekomt. Ga allianties aan met organisaties die u kunnen helpen om de populariteit van de sport te laten toenemen.

Mireille Hoepel
Advertenties

Thursday 28 March
Wednesday 27 March
Tuesday 26 March