Vicepresident Ashwin Adhin kondigt aan dat fase 2 van de dijk van Coronie nu zal volgen. Er zal een waterschap komen. (Foto's: Leroy Troon)
Assembleelid Wielzen waarschuwt voor vee op de dijk. Het gras is niet voor de koeien maar ter bescherming van de dijk.
Gio (rechts) en zijn groep komen op de dijk om te 'chillen'. Ter plekke wordt er vis gevangen.
In de lagune tussen de dijk en de mangrove aanplant zijn deze tilapia's gevangen.



De zeedijk van Coronie schept nieuwe mogelijkheden voor het district. Vicepresident Ashwin Adhin heeft aangekondigd dat de regering nog meer aan het waterhuishouden van het district wil doen. Dit om de lokale productie te stimuleren. Assembleelid Joan Wielzen (NDP) roept de Coronianen op de kansen om vooruit te komen aan te grijpen. Er wordt gedacht aan het opkrikken van de landbouw en het toerisme, maar onderhoud moet ook prioriteit genieten.

De zeedijk is 14,4 kilometers lang. Langs de dijk worden er al economische en recreatie activiteiten, weliswaar op kleine schaal, ontplooid. Daar zijn Gio en zijn ‘crew’ een voorbeeld van. De ‘barca man’ van de groep duikt in de lagune, het meer tussen de dijk en een mangrove aanplant, om de netten te controleren. Een andere man maakt een jachtgeweer gereed. Een ander treft de voorbereidingen voor het ‘chillen’ wanneer de vangst binnen is. “Mi na fotoman, maar ik kom gewoon even met de sport meedoen,” geeft Gio aan. “We zetten op verschillende plaatsen netten, dat hangt af van de waterstand. Hier is wel diep dus als je niet zwemmen kan, moet je hier niet komen.” Gio en zijn groep zijn niet de enigen die jagen en vissen langs de dijk. Een paar honderd meters verder is een andere groep bezig.

Wielzen zegt dat toen de dijk werd opgezet er heel wat nieuwsgierigen waren uit andere districten. “Zoveel aantrekkingskracht heeft de dijk. We hebben ook het mangrovebos, met heel veel gevogelte. Mensen, er valt geld te verdienen, gaat u aan toerisme doen.” Minister Gillmore Hoefdraad van Financiën haalt bij de ceremoniële oplevering zondag aan dat Coronie vroeger een hoge landbouw productie had. “Ik begrijp ook dat met deze dam in feite een aantal hectares vrijkomt voor agrarische en misschien ook industriële productie.” Wielzen merkt op dat van sommige districtsbewoners het ‘achtererf’ in zee eindigde. Nu de dijk er staat, zijn die erven inderdaad 'iets anders’ geworden.

Adhin deelt mee dat de regering overweegt om ‘fase 2’ in te gaan met dezelfde personen en bedrijven die de oeververdediging hebben aangelegd. “Er is iets opgeleverd waar we trots op mogen zijn, maar dat is fase 1. Wij willen naar fase 2, daarin wordt er niet alleen aandacht besteed aan bescherming maar ook aan het faciliteren van de lokale productie. De president wil een waterschap, we willen dat er meer zoet water stroomt. Dat komt de Coroniaan, maar ook het milieu ten goede.” De overheid wil de zwampkerende dam die verder in Coronie ligt, aanpakken om zodoende “meer zoet water te laten stromen". Het zoet water dat buiten de dijk geloosd wordt, en met het zoute zeewater 'brak water' wordt, kan de mangroveaanplant helpen aangroeien. De mangrove is niet alleen een broedkamer voor vissen en garnalen maar is ook een plek waar bepaalde dieren het beste kunnen gedijen.

Fase 2 brengt met zich mee dat er aanpassingen zullen moeten komen in de net opgeleverde dijk. Er wordt al gewerkt aan een aanpassing; een schutsluis. In de dijk is om de vissers tegemoet te komen een gang gebouwd. Anders zouden zij voor de dijk moeten aanmeren en erover moeten men hun waar. Nu kunnen ze gewoon door de dijk het kanaal nog op.

Assembleelid Wielzen, districtscommissaris Remie Tarnadi, en minister Jerry Miranda van Openbare Werken, Transport & Communicatie drukken de bevolking op het hart om de dijk “te koesteren en te onderhouden”. Geschat wordt dat de kust van Coronie tot ongeveer drie kilometer in de zee breed was. Dat is door de jaren heen verloren gegaan delen enkele sprekers mee. Ze herinneren zich nog het schelpenstrand en de zeeschildpadden.

René Gompers