In Suriname lijkt het voor velen nog steeds vanzelfsprekend dat, zodra een coalitie tekortschiet, de oppositie automatisch de oplossing is. Maar dat is een gevaarlijke en achterhaalde gedachte. Het idee dat falen aan de ene kant automatisch succes aan de andere kant betekent, heeft ons land jarenlang gevangen gehouden in een vicieuze cirkel van teleurstellingen.

Niet alles wat “nieuw” lijkt, is vernieuwing
Vandaag zien we hoe voormalig president Chandrikapersad Santokhi opnieuw naar voren treedt met allerlei adviezen en ideeën over hoe het beter moet. Maar de vraag is: waar was deze visie toen hij zelf aan de macht was? In plaats van daadkracht te tonen, bracht hij vijf jaar lang vooral besluiteloosheid, omringd door een beperkte groep vertrouwelingen, terwijl het volk hunkerde naar echte verandering. Zijn periode in het hoogste ambt liet zien dat woorden geen daden vervangen, en dat leiderschap meer vraagt dan beloftepolitiek en loyaliteit aan een kleine kring.

Nieuwe regering, nieuwe kansen

Er zit nu een nieuwe regering aan het roer. Zij verdient de ruimte om beleid te voeren, fouten te maken en te verbeteren.
Het volk moet beoordelen op basis van daadwerkelijke resultaten, niet op basis van wat teleurgestelde oppositiepartijen verkondigen.

We kunnen niet blijven terugvallen op mensen en partijen die al bewezen hebben wat zij wel en vooral niet kunnen.
De toekomst vraagt om nieuwe gezichten, zichtbaar leiderschap en echte verantwoordelijkheid. Mensen die handelen, niet beloven. Mensen die bouwen aan het land, niet aan hun eigen positie.

Het volk moet ontwaken

Suriname kan pas vooruit als het volk zelf beseft dat verandering niet komt van oude namen met nieuwe praatjes, maar van een beweging die durft te vernieuwen. Niet meer kijken naar wie vroeger macht had, maar naar wie vandaag bereid is te werken.

Laten we dus afrekenen met deze oude reflex: “Als de coalitie het slecht doet, moet de oppositie het maar weer proberen.”

Nee.
De oplossing ligt niet in het verleden, maar in de toekomst.
Niet in zij die faalden, maar in zij die durven.

Suriname verdient een nieuw hoofdstuk, geschreven door nieuwe handen, met een nieuwe visie en échte daadkracht.

Jaiprekash Ramratan