Column: Trots op Sylvana Simons
23 May 2016, 11:20
foto
Sylvana Simons (Beeld: VARA)


Sylvana Simons ken ik alleen van TV. Eén van de vele Surinaamse talenten die proberen om een boterham te verdienen in de media of show business. Ik had er niet veel mee of tegen. Populair op de Nederlandse televisie zijn onze zwarte komedianten. Die zijn niet van het type Aamer Rahman, een Australisch-Pakistaanse stand komediant-activist, die wereldberoemd is geworden om zijn video reverse racism. De ‘grappen’ van onze Surinaamse komedianten zijn vaak belegen moppen die bedoeld zijn om het stereotype beeld van de altijd breedlachende zwarte man, te bevestigen. Lekker gek doen om de witte mens te behagen. Tja, dat is beter dan werkloos thuis te zitten. Ik gun het ze.

Simons trok mijn aandacht toen ze zich ging bemoeien met de sociale strijd in Nederland. Bij het VARA-programma De Wereld Draait Door was ze de tafeldame van Matthijs van Nieuwkerk. Martin Simek, een witte tv persoonlijkheid, vertelde hoe hij vluchtelingen, “zwartjes”, opving in Italië, waar hij woont. Waar Prem Radhakishun zich zou uitsloven om Simek te complimenteren over zoveel menselijkheid, zag Simons onmiddellijk de racistische ondertoon en stelde die aan de kaak. Ze durft! Je moet ballen hebben om in die setting racisme aan te kaarten. Ik vond haar geweldig en dacht: “Meisje, je moet eens weten wat je nu over je afroept.” Ze heeft het geweten. Heel wit Nederland viel over haar heen. Hoe kan ze racisme aankaarten? Nederlanders zijn toch onschuldige, liberale en tolerante mensen? Bedreigingen, scheldpartijen, you name it.

Ik ga door met mijn leven van alledag en schenk er verder geen aandacht aan.
Vervolgens zie ik haar in de media zich nadrukkelijk uitspreken tegen Zwarte Piet en zelfs meedoen met een demonstratie in Meppel. Toen dacht ik: “Waw, wat een meid!” Naar aanleiding van de bagger die ze over haar heen had gekregen, had ze kunnen besluiten om een stap terug te doen en zo haar economische zekerheid proberen te garanderen. In plaats daarvan deed ze een stap vooruit met het risico dat ze als freelancer haar opdrachten kwijt zou raken en haar imago in wit Nederland verder zou beschadigen. Ze heeft het opnieuw geweten.

Ze deed mee aan een Theatertour LULverhalen; de titel is een indicatie van het beschavingsniveau van Nederland. De initiatiefnemer van de show is de Surinaamse komediant Howard Komproe. Op één van de shows begon Simons over Zwarte Piet. Het publiek liep woedend de zaal uit en eiste haar geld terug. De organisator heeft Simons vervolgens uit de show gehaald. Het theater heeft de bezoekers een excuusmail gestuurd. Check de producent: “De LULverhalen zijn altijd spraakmakend, maar dit ging de verkeerde kant op.” De rol van Simons werd overgenomen door pornoster Bobbi Eden. Pornoster Bobbi is op een andere, kennelijk betere manier, spraakmakend dan Simons. Dit is de bizarre wereld waarin we in Nederland leven.

Sylvana Simons heeft mijn hart gestolen met haar dappere optreden. Nu is ze een stap verder gegaan. Ze heeft zich aangesloten bij de politieke partij DENK en gaat de politiek in. Afgelopen week was haar eerste confrontatie met de media bij De Wereld Draait Door. Opnieuw was ze ijzersterk, samen met haar partijgenoten Tunahan Kuzu en Farid Azarkhan. Ze liet zich niet uit het veld slaan door de witte presentatoren en had op alles een prima antwoord. Ik ben trots op Sylvana Simons. Ik hoop dat alle Surinamers in Nederland op haar zullen stemmen bij de Tweede Kamer verkiezingen.

Vijftig jaar later zal de gemeenschap andere zwarte artiesten en opinionmakers vergeten zijn, maar diegenen blijven herinneren die hun nek hebben uitgestoken toen het er aan toe deed in de strijd voor waardigheid en gelijkheid. Als zij zo doorgaat, zal Sylvana Simons in het rijtje komen te staan van de artiesten die in Amerika tijdens de Civil Rights Movement gekozen hebben om pal voor hun gemeenschap te staan, zoals Harry Belafonte en Nina Simone. Sylvana Simons, you go girl!


Sandew Hira
Advertenties