Nationaal investeringsfonds zorgt voor sociale rust

Naast een Souvereign Wealth Fund (SWF) is Henk Ramnandanlal voorstander van de instelling van een Nationaal Investment Fund. Hij vindt dat een nationaal investeringsfonds dezelfde voordelen biedt als een SWF. Het genereert alternatieve inkomsten, stimuleert nationale besparingen en creëert stabiliteit door risicospreiding en werkgelegenheid; wat zorgt voor sociale rust.

“Alle landen waar je een succesvol SWF hebt, heb je ook succesvolle nationale investeringsfaciliteiten,” stelt Ramnandanlal. “We moeten hierbij niet domweg achter het Internationaal Monetair Fonds lopen zonder die nationale economie en ondernemers te faciliteren.” Hij was een van de inleiders tijdens de openingsdag van de conferentie 'Suriname 3.0, Een wetenschappelijke visie die leidt tot een planmatige aanpak en een duurzame ontwikkeling’. De AVVS De Moederbond houdt de driedaagse conferentie in verband met haar 65ste jaardag.

Financiering is een grote bottleneck in Suriname, onderkent de inleider. Hij legt uit dat het nationaal investeringsfonds waar hij voor pleit, dan kan worden versterkt door leningen die kunnen worden genomen door een integraal hervormingsplan. De hervormingen van de Surinaamse overheid samen met die in de economie, moeten volgens hem worden meegenomen in dit plan. Ramnandanlal, die het heeft gehad over integraal beleid en innovatie in de agrarische sector, vindt dat er speciale voorzieningen moeten komen voor ambtenaren die willen overstappen naar de agrarische sector als fulltime boer.

Hij ziet ook belastingincentives voor startende ondernemers in deze sector, waarbij de winstbelasting voor boeren wordt verminderd en agrarische ondernemers de government take kunnen terugvorderen bij hun belastingaangifte. Hij adviseert om importtarieven op inputs terug te brengen naar nul. Vooral voor inputs die alleen in de agrarische sector worden gebruikt. “Maar ook financiële producten waarbij instellingen –zoals de Islamic Development Bank- de opkoop en export voorfinancieren, zal de agrarische sector stimuleren.”

Ramnandanlal vertelt dat de kleine boer na verkoop aan de opkoper pas na maanden wordt betaald, waarmee hij opdraait voor de rente winst van de opkoper. Hij wijst erop dat de garantie op gewassen pas succesvol kan zijn als cultuurtechnische werken optimaal worden onderhouden “al dan niet door de overheid.”